“Μια φωτογραφία… Χίλιες σιωπές. Αυτά που λένε οι φωτογραφίες… δεν τα λένε όλες οι γλώσσες του κόσμου”
Σε ποιά ηλικία ανακάλυψες ότι σε “έλκει” ο φακός; Ποτέ δεν ένιωσα κάποια έλξη για το φακό. Θα έλεγα πως το αντίθετο ένιωθα πάντα μέσα μου. Απλώς ο φακός ανέκαθεν ήταν το μέσο προβολής της δουλειάς μου. Με αυτή την αμοιβαία καλλιτεχνική σύμβαση άρχισα να δουλεύω μπροστά στο φακό σε ηλικία 22 ετών.
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται; Γίνεται αφού γεννηθεί αλλά και γεννιέται αφού εργαστεί παραγωγικά με τα εργαλεία της τέχνης και τα εργαλεία της γνώσης. Για εμένα το «γεννιέται» και ο «γίνεται» είναι το ένα μέσα στο άλλο. Σαν ένα τσουκάλι που τα περιέχει εντός του.
Ποιά λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη; Δύο λέξεις. Δημιουργία και απλότητα. Για μένα αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα.
Μια φωτογραφία… χίλιες λέξεις; Χίλιες σιωπές. Αυτά που λένε οι φωτογραφίες δεν τα λένε όλες οι γλώσσες του κόσμου.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως Καλλιτέχνη; Δεν θα τον χαρακτήριζα. Υπάρχουν άλλοι για αυτή την δουλειά.
Τοπία, στιγμές, πρόσωπα, φύση, γάμοι, νυχτερινά κέντρα…. είναι όλα αυτά μαζί… ο φωτογράφος; Όπως νιώθει ο καθένας. Η φωτογραφία δεν μπορεί να μπει σε ένα καλούπι. Φωτογραφία είναι το αίσθημα και το συναίσθημα σε ένα δευτερόλεπτο, σε ένα κλικ, σε μία λήψη, σε μία σύλληψη. Ο φωτογράφος είναι το μέσο σύνδεσης μεταξύ ζωής και αισθητικών αντιλήψεων.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Δεν ξέρω αν υπάρχει μέλλον, άρα δεν μπορώ να μιλώ για σχέδια. Ας ζήσουμε πρώτα και μετά βλέπουμε.
Ο Χάρης Βεραμόν είναι ιδιωτικός ερευνητής. Διαχειρίζεται την σελίδα «Ίχνη στο σκοτάδι» καθώς επίσης και την ομότιτλη εκπομπή στο youtube. Παράλληλα δίνει τη φωνή του σε χαρακτήρες κινουμένων σχεδίων ενώ έχει γράψει κι ένα βιβλίο με τίτλο “Αλαλούμ, ιστορίες μόνο για τρελούς”.
