“…Δεν πιστεύω στην έμπνευση. Πιστεύω στη συστηματική δουλειά. Από την εμπειρία μου, δεν υπάρχει ποτέ κατάλληλη στιγμή όταν γράφεις το πρώτο αντίτυπο”
Σε ποιά ηλικία ξεκινήσατε να γράφετε; Διαβάζοντας βιογραφίες ανθρώπων που κατά την άποψή μου τα κατάφεραν στη ζωή τους, είδα ότι είχαν μια κοινή συνήθεια: να ξυπνούν το πρωί και να γράφουν. Έτσι και εγώ, εδώ και 7 χρόνια ξυπνάω νωρίς και το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να κάτσω στην καρέκλα και να γράψω τις σκέψεις μου σε κενό χαρτί. Ξεκινάω με μια λίστα Ευγνωμοσύνης, όπου γράφω όλα τα καλα που μου συμβαίνουν και όλα αυτά που θα μπορούσαν μια στιγμή να χαθούν. Στη συνέχεια, γράφω για το πως είμαι, το πως αισθάνομαι και το τι με προβληματίζει. Κάθε μέρα απαντάω στις ερωτήσεις “τι έμαθα χθες” και “τι έκανα για να βοηθήσω χθες”. Κλείνω πάντα με την ερώτηση “τι θέλω να ζήσω σήμερα”.
Ποιά λέξη σας εκφράζει ως συγγραφέα; Η λέξη Εξέλιξη. Θα συμπλήρωνα με τις λέξεις Πρόοδος και Ευδαιμονία.
Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν τη συγγραφή; Η έμπνευση με βρίσκει πάντα, όταν κάθομαι στο γραφείο μου στις 08.00 το πρωί. Αυτό δεν το έχω πει εγώ, αλλά σημαντικότατοι συγγραφείς πολλά χρόνια πριν. Τελευταία το λέει έντονα ο Πρεσφηλντ. Το έργο είναι μέσα μου, αρκεί να κάτσω στην καρέκλα μου και να γράψω. Δεν πιστεύω στην έμπνευση. Πιστεύω στη συστηματική δουλειά. Από την εμπειρία μου, δεν υπάρχει ποτέ κατάλληλη στιγμή όταν γράφεις το πρώτο αντίτυπο. Μπορεί η έμπνευση να σου στειλει μια φράση ή μια σκέψη, αλλά το αποτέλεσμα βγαίνει όταν δεσμεύεσαι στο να γράφεις 500 λέξεις την μέρα, είτε καλές είτε κακές. Η δράση νικάει την αδράνεια. Δεν περιμένω την έμπνευση, κάθομαι κάτω και γράφω με πρόγραμμα. Η συστηματικότητα οδηγεί στο μεγαλείο. Σε αυτό το κομμάτι προτείνω ανεπιφύλακτα το War of Art του Stephen Pressfield.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας; Αιώνιος μαθητής, αιώνιος Αλχημιστής της Ζωής.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Να ζω με πληρότητα και τακτά διαστήματα Ευδαιμονίας.
