Ο Τσίγγος Αλέξανδρος, ραδιοφωνικός παραγωγός, αρθρογράφος, λογοτέχνης και πολίτης, “ανακρίνεται” από τη δημοσιογραφική ομάδα του polismagazino.gr
“Κανένα εμβόλιο δεν εξαφάνισε ποτέ καμιά γρίπη. Αυτό ισχυρίζονται ότι θα γίνει. Παράλογο. Είναι φρικτό κοινωνίες ολόκληρες να γίνονται πειραματόζωα. Ό,τι μας επιβάλουν είναι πέρα από κάθε κανόνα λογικής.”
Το εμβόλιο οσονούπω φτάνει στη χώρα μας. Θα εμβολιαστείτε; Όχι. Σκεφτείτε τον Οδυσσέα δεμένο στο κατάρτι να περνάει από το νησί των Σειρήνων. Κανένα εμβόλιο δεν εξαφάνισε ποτέ καμιά γρίπη. Αυτό ισχυρίζονται ότι θα γίνει. Παράλογο. Είναι φρικτό κοινωνίες ολόκληρες να γίνονται πειραματόζωα. Ό,τι μας επιβάλουν είναι πέρα από κάθε κανόνα λογικής. Υπήρξε η Δίκη της Νυρεμβέργης των Γιατρών. Κατέληξε σε έναν Κώδικα. Ο κώδικας αυτός μαζί με την διακήρυξη του Ελσίνκι παραβιάζεται απόλυτα.
Τι κοινωνία ανθρώπων περιμένετε να αντιμετωπίσετε την επόμενη ημέρα του απεγκλωβισμού; Θα βγεί; Ήδη συζητάνε από τον εγκλεισμό λόγω ιού να περάσουμε στον εγκλεισμό λόγω κλιματικής «αλλαγής». Αν βγει θα είναι τραυματισμένη, διχασμένη, απροσάρμοστη, ψυχικά διαταραγμένη, ανέραστη και φοβική.
Μουσεία, Θέατρα, μουσικές σκηνές, κινηματογράφοι, Gallery και τόσοι άλλοι πολιτιστικοί χώροι. Ποιο είναι το μέλλον τους; Μια δεκαετία κατάπτωσης, συνέχεια μιας σταδιακής αποσύνθεσης ετών. Δυστοπικό και ψηφιοποιημένο το μέλλον του Πολιτισμού… Το go with the flow και η προσαρμογή, υιοθέτηση, έδειξε ότι δεν έχει βαθιές ρίζες, πιστοποιώντας ότι η κρίση στην Ελλάδα είναι ηθική, πολιτισμική και ύστερα όλα τα υπόλοιπα. Ο πολιτισμός υποτίθεται ότι είναι το περίβλημα προστασίας ενός λαού. Το ρόλο αυτό μέσα από τον εκφυλισμό του, δεν τον έπαιξε, ούτε και οι άνθρωποι της τέχνης κατά κύριο λόγο. Το αντίθετο μάλιστα. Ευθυγραμμίστηκαν, η τέχνη και οι άνθρωποί της, δείχνοντας τα γυάλινα πόδια τους.
Πως περνάτε το χρόνο σας στην απομόνωση και στην καραντίνα; Ποιο είναι το δικό σας αντίδοτο στο άγνωστο αύριο; Το διάβασμα, το γράψιμο και με τους φάρους μου, που είναι οι λέξεις και τα νοήματα.
Ένα μήνυμά σας για τους αναγνώστες του polismagazino.gr; Μια ολόκληρη κοινωνία κάθε μέρα μιμείται τον θάνατο της, πριν τον συναντήσει. Αφύπνιση! Οι πράξεις μας, βοήθησαν να φτάσουμε σε αυτό τον πάτο και ο ατομικισμός μας αποτελεί το βάρος που μας κάνει τόσο εύκολα χειραγωγήσιμους από κάθε σύστημα εξουσίας, που όλα σφυρίζουν τον ίδιο σκοπό. Τον μετασχηματισμό μας σε κάτι απάνθρωπο. Τον υποτιθέμενο αναβαθμισμένο υπεράνθρωπο.
Πόσο ακόμα μπορεί να στεγνώσει ο άνθρωπος από τα συναισθήματα και την λογική; Ας σταματήσουμε να μιμούμαστε και ας αρχίσουμε πάλι να βιώνουμε. Αντίσταση και ανυπακοή!