Η Ελλάς είναι ως γνωστό μία αδύναμη εθνική οικονομία με τεράστια και χρόνια προβλήματα απόρροια των παθογενειών σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο που υφίστανται από τη δημιουργία του ελληνικού κράτους ως τα σήμερα.
Η Ελλάς δεν μπορεί να αντέξει εκτός υπερεθνικών σχηματισμών όπως η Ε.Ε και η Ο.Ν.Ε γιατί χρειάζεται σημαντική οικονομική ενίσχυση και πολιτική αρωγή ώστε να διατηρηθεί με την υπάρχουσα δομή της. Όποιοι γνωρίζουν καλά την ιστορία του νέο-Ελληνικού κράτους θα αντιληφθούν ότι δεν ήμασταν αλλά ούτε είμαστε σε θέση να μην έχουμε ανάγκη τον εξωτερικό δανεισμό και την πολιτική αρωγή των μεγάλων δυνάμεων του σήμερα και του χθές.
Η Ελλάς γερνάει όχι μόνο σε ηλικία αλλά και σε ιδέες. Οι νέοι άνθρωποι οι οποίο θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στην ανάπτυξη της χώρας φεύγουν στην αλλοδαπή, κάποιοι άλλοι τείνουν το χέρι τους σαν ζητιάνοι για λίγους μήνες εργασίας στο δημόσιο, ενώ υπάρχει και η χειρότερη κατηγορία αυτοί των φυγόπονων και απαίδευτων που θησαυρίζουν εκμεταλλευόμενοι την κομματική τους ταυτότητα. Η αξιοκρατία έχει πάει περίπατο μαζί και η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Όσοι μιλάνε για φιλοπατρία και εθνική κυριαρχία χωρίς να αναφέρουν καν την ανάγκη να μείνουν και να υποστηριχθούν οι άξιοι και ικανοί απλώς περιχαρακώνουν τους πολίτες σε μία ουτοπία και στρώνουν το χαλί της χώρας για την πύλη του Άδη.
Η Ελλάς έχει μια παρωχημένη δημόσια διοίκηση η οποία θέλει υψηλούς φόρους για να λειτουργήσει και όχι τόσο εύρυθμα. Παράλληλα όμως αποτελεί και μία μεγάλη δεξαμενή ψηφοφόρων επομένως γιατί να αντικατασταθεί η τρέχουσα δομή της ή να αξιολογηθούν όλοι όσοι την αποτελούν; Θα σήκωνε θύελλα αντιδράσεων μία σοβαρή αξιολόγηση όπως έχει συμβεί ουκ ολίγες φορές στο νέο-ελληνικό κράτος το οποίο όμως και για αυτό το λόγο συνεχίζουν να μην το παίρνουν στα σοβαρά ακόμη και οι ίδιοι οι πολίτες του, όχι μόνο οι ξένοι. Η Ελλάς χρειάζεται μηχανογράφους και εξειδικευμένο προσωπικό για να βελτιώσει τις δημόσιες υπηρεσίες και εκεί πρέπει να εστιάσουν οι μελλοντικές κυβερνήσεις.
Η Ελλάς χρειάζεται να δώσει μεγαλύτερη προσοχή στις περιοχές οπού ελλοχεύουν οι μεγαλύτεροι εξωτερικοί κίνδυνοι. Δυστυχώς το τεράστιο και συνεχώς διογκωμένο κέντρο της Αττικής (ίσως παγκόσμια πρωτοτυπία το 60% του πληθυσμού να ζει στο 2,9% της γεωγραφικής έκτασης της χώρας) έχει αφήσει ακάλυπτες στους εξωτερικούς κινδύνους σημαντικές περιοχές οι οποίες και από οικονομικής απόψεως θα μπορούσαν να συνεισφέρουν πολλά περισσότερα από το κέντρο. Η υψηλή ανεργία, το δημογραφικό πρόβλημα και η φυγή επιχειρήσεων στις γειτονικές χώρες θα αφήσουν τις περιοχές αυτές να φαίνονται σχεδόν στο έλεος της εγκατάλειψης. Η οικονομία οδηγεί κάποιες φορές στη δημιουργία νέων κοινωνικών σχηματισμών παρότι ως τα σήμερα αλλά όχι πάντα, μην ξεχνάτε επίσης τους εθνικούς εμφυλίους στην Ελλάδα, το επίμονο παιδί της γαλλικής επανάστασης ο εθνικισμός λειτουργεί ως ανάχωμα.
Η Ελλάς των δύο εθνικών επετείων και των καθημερινών εμφυλίων. Αυτή η εθνική περηφάνια εξαντλείται εύκολα και είναι εύκολα αντιληπτό αυτό όταν κανείς βλέπει δρόμους σαν καλντερίμια, λίγα πάρκα, σκουπίδια να πλημυρίζουν έξω από τους κάδους, λίγους χώρους αναψυχής, μικρά πεζοδρόμια και πολίτες να τρέχουν από τη μία δικαστική αίθουσα στην άλλη για να βρούνε το δίκιο τους ενώ άλλοι που θησαύρισαν στο παρελθόν εις βάρος των πολλών να ζούνε τη χλιδή. Θα μπορούσε να ενισχυθεί το αίσθημα της εθνικής περηφάνιας μόνο αν οι νέες γενιές ερευνούσαν περισσότερο στις αρνητικές πτυχές της σύγχρονης ιστορίας μας και δεν επαναλαμβανόταν κάποια πράγματα ώστε να μπαίνανε οι βάσεις για τη δημιουργία ενός πραγματικού κράτους δικαίου.
Στην Ελλάδα δημιουργήθηκε κάτι πρωτοφανές σε παγκόσμια κλίμακα η κατηγορία των εθνικοφρόνων η οποία εξ’ αντιδιαστολής δημιούργησε μια άλλη κατηγορία πλασματική όμως των άλλων ελλήνων οι οποίοι δεν σκέφτονται εθνικά. Σε μία κοινωνία όπου ο άξιος και ο ικανός συνέλληνας αντιμετωπίζεται σαν εχθρός που πρέπει να κατατροπωθεί με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο ψάχνουμε λύσεις για την ευμάρεια μόνο μέσω της ψεύτικης εθνικοφροσύνης η οποία παρήγαγε και συνεχίζει να παράγει ελλείμματα όχι μόνο οικονομικά αλλά και ψυχοσυναισθηματικά.
Θα είναι το 2019 η χρονιά αυτή που θα ξεκινήσει η αλλαγή για να ζήσουν οι μελλοντικές γενιές μέσα σε ένα κράτος δικαίου; Μόνο με πράξεις θα συντελεστεί το ξεκίνημα για μία καλύτερη Ελλάδα, αυτή που οραματίστηκαν οι πραγματικοί φιλέλληνες. Μετράει το ήθος και όχι η καταγωγή, επιπρόσθετα δε, η ιστορία ενός κράτους δεν είναι μόνο οι ήρωες του αλλά και όσοι προσπάθησαν να το εκμεταλλευτούν αλλά με την αρνητική έννοια.
