Γράφει ο Νίκος Μουρατίδης
Η Αναγέννηση έδωσε έμπνευση σε ένα κίνημα που τοποθετείται προσεγγιστικά ανάμεσα στο 15ο και το 17ο αιώνα, και ξεκίνησε στην Ιταλία κατά τον ύστερο Μεσαίωνα, από όπου και εξαπλώθηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Ως πολιτιστικό κίνημα, επέφερε την άνθηση της ζωγραφικής, της γλυπτικής, της λογοτεχνίας, της επιστήμης, καθώς και την αναβίωση της μελέτης κλασικών συγγραφέων την ανάπτυξη της γραμμικής προοπτικής στη ζωγραφική και τη σταδιακή, αλλά ευρέως διαδιδόμενη, μεταρρύθμιση στην εκπαίδευση.
Η Αναγέννηση θεωρείται γέφυρα μεταξύ του Μεσαίωνα και της Σύγχρονης Εποχής. Αν και κατά την Αναγέννηση έλαβαν χώρα επαναστατικές καινοτομίες σε πολλά πνευματικά πεδία, καθώς και κοινωνικές και πολιτικές αναταραχές, είναι ίσως περισσότερο συνυφασμένη με τα ρεύματα που διαμορφώθηκαν στο χώρο της τέχνης, αλλά και τη συμβολή παν-επιστημόνων όπως ο Λεονάρντο ντα Βίντσι και ο Μιχαήλ Άγγελος, οι οποίοι ενέπνευσαν τον όρο Homo Universalis (Καθολικός Άνθρωπος).
Δυστυχώς εμείς οι Έλληνες δεν ζήσαμε την Αναγέννηση μια και εκείνη την περίοδο είμασταν υπό Τουρκική κατοχή.
Κατά γενική παραδοχή η Αναγέννηση έχει τις ρίζες της στη Φλωρεντία, η οποία βρισκόταν υπό την καθοδήγηση της επιφανούς και ισχυρής οικογένειας των Μεδίκων, κατά το 14ο αιώνα.
Εν ολίγοις, η Αναγέννηση μπορεί να θεωρηθεί ως μια προσπάθεια διανοούμενων να μελετήσουν και να βελτιώσουν τα εγκόσμια, τόσο μέσα από την αναβίωση των ιδεολογιών της αρχαιότητας, όσο και διαμέσου καινοτόμων προσεγγίσεων στη Σκέψη. Σε μια περίοδο που τα ισχυρά ευρωπαϊκά κράτη (Γαλλία και Ισπανία) είχαν απολυταρχικές μοναρχίες, ενώ άλλα βρίσκονταν υπό την εξουσία της Εκκλησίας, οι ανεξάρτητες ιταλικές δημοκρατίες, πατώντας στις αρχές του καπιταλισμού που πρωτοεμφανίστηκαν σε μοναστηριακά κτήματα, δημιούργησαν μια εμπορική επανάσταση χωρίς προηγούμενο, η οποία προηγήθηκε και χρηματοδότησε την Αναγέννηση.
Οι σημαντικότεροι ζωγράφοι της Αναγέννησης είναι οι…
Η συνέχεια εδώ:
