Συνέντευξη του Διεθνή Πιανίστα ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΓΟΥΡΟΥ

Επιμέλεια: Αλέξανδρος Καρατζάς

Με αφορμή την κυκλοφορία και του 2ου digital album σας από την Polymusic που έγινε πριν λίγες ημέρες, με τίτλο Dimitris Sgouros, Great Performances at Megaron, the AthensConcert Hall Vol. 2: Frédéric Chopin, θα θέλατε να μας πείτε κάποια λόγια; α) Αρχίζω την απάντηση μου, με αναφορά. Όχι μόνο σε αυτό το νέο, δεύτερο ηλεκτρονικό Άλμπουμ με έργα θαυμάσια και που οι ακροατές της κλασσικής μουσικής αλλά και το κοινό μου λατρεύουν και ακούγονται έργα του Φρεντερίκ Σοπέν, αλλά και σε εκείνον τον πρώτο που ήδη… κυκλοφορεί, με σημαντικότατα και υπέροχα έργα του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν!! Μπορείτε ηλεκτρονικά να τα απολαύσετε!

Η Polymusic, με τον πρόεδρό της Βίκτωρα Πολυδώρου και που θα ήθελα να ευχαριστήσω και να συγχαρώ για την πολύ έξυπνη κίνηση που έκαναν, να δώσουν στο κοινό την ευκαιρία, όχι μόνο να ακούσουν πολύ όμορφα και αγαπητά κλασσικά δημιουργήματα, από δικές μου επιλεγμένες ερμηνείες που είχαν από καιρό παιχτεί για ελάχιστες φορές στο ΜΜΑ με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση και ανταπόκριση από το κοινό και που αν δεν έκανε η Polymusic, αυτή την έξυπνη κίνηση, θα παρέμεναν θαμμένα δια παντός! Τώρα λοιπόν τους δίνεται η ευκαιρία!
Πιστεύω και εύχομαι να τα χαρούν!!

β) Συνολικά, μέσα σε αυτή τη συλλογή, περιλαμβάνονται υπέροχα έργα, που τα είχα παρουσιάσει σε πολύ καλές ερμηνευτικές μου στιγμές, αλλά αν επεκταθούμε και στα υπόλοιπα που θα ακολουθήσουν, που θα παρουσιαστούν έργα από μια εκλεκτή γκάμα σπουδαίων συνθετών, ώστε οι λάτρεις της κλασσικής μουσικής να απολαύσουν διαφορετικό ύφος του κάθε σύνθετη σε μεγάλη ποικιλία επιλογής, μέσω των ερμηνειών μου κάθε φορά! Σίγουρα θα τα αγαπήσουν!

Έχετε κάνει παγκόσμια καριέρα με αμέτρητες εμφανίσεις, διακρίσεις και βραβεύσεις. Στην Ελλάδα, έχουμε αρκετά χρόνια να σας απολαύσουμε σε ρεσιτάλ. Από επιλογή ή κάποιες συνθήκες δεν ευνόησαν την πραγματοποίησή τους; Η… καλή μου τύχη και οι άνθρωποι που με αγάπησαν και πίστεψαν στον ιδιαίτερο μου χαρακτήρα και ταλέντο στην κλασσική μουσική, στο πιάνο από τα 6 1/2 μου χρόνια όπου ήδη είχα αρχίσει επίσημα να παρουσιάζομαι στο κοινό, πρώτα σε ομαδική πιανιστική εκδήλωση, στην Αίθουσα Παρνασσός της Αθήνας, το Μάιο του 1976, που πρωτοαπασχολήθηκε ο τύπος με την καλλιτεχνική μου παρουσία στη σκηνή, στη συνέχεια με την πρώτη τηλεοπτική μου εμφάνιση στην τότε… μοναδική κρατική μας T.V, και στην εκπομπή του Ζακ Μεναχέμ: Μουσική από το Studio 3, στα τέλη του 1976. Αμέσως μετά ακολούθησε το πρώτο ατομικό μου ρεσιτάλ, στις 20/5/77 στο μεγαλοπρεπές Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά, όπου ξαναασχολήθηκε ο τύπος και η Τ.V., όπου έδωσα το πρώτο ατομικό μου δίωρο ρεσιτάλ παρουσιάζοντας συν των άλλων και δύο δικές μου συνθέσεις! Αυτοί λοιπόν, μου έδωσαν την ευκαιρία να αρχίζω να παρουσιάζομαι, σαν επίσημος ερμηνευτής της κλασσικής μουσικής!… Από εκεί και πέρα άρχισα να κερδίζω πρώτα βραβεία πιάνου σε σοβαρούς διαγωνισμούς Ελλάδα και εξωτερικό και με αρχή την Ευρώπη από το 1980, επεκτάθηκαν πολύ σύντομα και στις 5 Ηπείρους σε πάμπολλες πόλεις τους!

Συνέπραξα με πάμπολλους διάσημους συναδέλφους μου, άλλων οργάνων, σε παραστάσεις μουσικής δωματίου, αλλά και με πάρα πολλές μεγάλες και διάσημες ορχήστρες με μεγάλα επίσης ονόματα Μαέστρων. Θα πρέπει να υπενθυμίσω, ότι διεθνώς, υπάρχουν αίθουσες ή και ανοιχτοί χώροι, που παρ’ όλο που η χωρητικότητά τους είναι μικρή, είναι από πολλές πλευρές σημαντικές και διάσημες και είμαστε πανευτυχείς εμείς οι σολίστες όταν μας καλέσουν να παίξουμε σε αυτές!

Όμως για να επιστρέψω στην ερώτηση σας, κατά τη μεγάλη και μακρά μου πορεία στη μουσική, που σήμερα ξεπερνά πια τα 40 χρόνια… πρόσεξα, ότι οι οργανωτές, και μάλιστα αυτό συνέβαινε κυρίως στην Ελλάδα, προτιμούσαν να με καλούν για ατομικά ρεσιτάλ πιάνου περισσότερο!.. Αυτό, σίγουρα, οργανωτικά, τους στοίχιζε λιγότερο και ταυτόχρονα τους απέφερε κατά το πλείστον, λόγω της έλξης που προκαλεί στο κοινό το όνομα μου, συνήθως μεγάλη προσέλευση και επομένως μεγάλα κέρδη στους οργανωτές.!! Αυτό ίσως θα έπρεπε να με κολακεύει, σαν καλλιτέχνη, αν όμως δεν επεσήμαναν, ότι καλούσαν μεγάλες διεθνείς επώνυμες ορχήστρες που όμως καλούσαν για σολίστες άλλους επιλεγμένους, από τους οργανωτές, Έλληνες ή και ξένους σολίστες και σπάνια εμένα!.

Το ίδιο είχα προσέξει ότι έκαναν και επίσημοι πολιτιστικοί μας οργανισμοί, ακόμη και από χρόνια τώρα , το Υπουργείο μας Πολιτισμού !!!.

Για να δώσω με γεγονότα να γίνω κατανοητός θα αναφερθώ σε μερικά μόνο μεγάλα καλλιτεχνικά γεγονότα που συμμετείχα, αλλά για το πώς πραγματοποιήθηκαν αυτά!

Σε κονσέρτα με ξένες ορχήστρες που εμφανίστηκαν στην Ελλάδα, τις περισσότερες φορές, ήρθα έτοιμος, πακέτο, με τις ορχήστρες που κατά καιρούς καλούσαν από το εξωτερικό και όχι γιατί με ζήτησαν να υπάρχω σαν σολίστας τους οι Ελληνικοί πολιτιστικοί μας παραγωγοί. Κάτι τέτοιο πως μπορεί να κριθεί άραγε αντικειμενικά;

Επιπλέον θα σας αναφέρω για κάποιες από τις μεγάλες διεθνείς συμμετοχές μου, πώς τα γεγονότα με έφεραν να βρίσκομαι σε αυτές!

Χαρακτηριστικά αναφέρω για τις έως τώρα συμμετοχές μου σε ανοίγματα ή μεγάλα εορταστικά γεγονότα στα πλαίσια Ολυμπιακών Αγώνων. Την πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς του Los Angeles το 1984 (ήμουνα 14 ετών) με κάλεσε κατά ευθείαν ο πρόεδρος της τότε οργανωτικής επιτροπής και δήμαρχος της πόλης, Tom Brandley!

Στη Seoul, η πρόσκληση για το εκεί ρεσιτάλ μου στα πλαίσια των Ολυμπιακών, έγινε από την συνεργάτιδα μου δισκογραφική διεθνή EMI.

Στους επόμενους Ολυμπιακούς της Atlanta το 1991 νομίζω, η πρόσκληση ήρθε από την πρόεδρο της εκεί Ελληνικής παροικίας.

Στους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας, ούτε καν από Ελληνικής πλευράς, μου είχε γίνει μνεία, αλλά για τη Special και Ειδική στιγμή του ανοίγματος των Ολυμπιακών και την Παραμονή και διανυκτέρευση της Ιερής Ολυμπιακής Φλόγας στην Αθήνα, δεν είχε τίποτα προγραμματιστεί, με αποτέλεσμα ο πρόεδρος των Ολυμπιακών Αγώνων στη Γενεύη που παρακολουθούσε, για το καλύτερο του αποτελέσματος τις διεργασίες και προετοιμασίες, ρώτησε την Αθήνα, για το τι είχαν προγραμματίσει για αυτές τις ιδιαίτερες… νύχτες/στιγμές, κι Εκείνοι με πλήρη …αφέλεια …είπαν …Τίποτα!!!

Τότε εκείνος ρώτησε: Τι συμμετοχή θα έχει ο Σγούρος στους εορτασμούς των Ολυμπιακών της Αθήνας του 2004; Και εκείνοι με πλήρη, ειλικρινή αφέλεια, είπαν: Καμία !!! Τότε εκείνος (που με γνώριζε και εκτιμούσε από άλλες μου εκδηλώσεις στο εξωτερικό και Γενεύη βέβαια) τους είπε: Να η ευκαιρία! Αυτόν θα καλέσετε!! Τότε, μόνο λίγες ημέρες πριν της ενάρξεως των εδώ Ολυμπιακών, μου ανακοίνωσαν τις νεώτερες σκέψεις και προτάσεις τους! Δε με κολάκεψε το θέμα και ο τρόπος που έγιναν όλα αυτά και το πιεσμένο του χρόνου… Και πολύ περισσότερο που για τέτοιες μεγάλης σημαντικότητας βραδιές δεν προσκάλεσαν κάποια Ύψιστη διεθνή ορχήστρα που δικαιωματικά θα άρμοζε αλλά την Ορχήστρα των Πατρών!! Δεν είχαμε χρόνο ούτε για σωστές πρόβες!! Στη συνέχεια φάνηκε ότι δεν ήθελαν οι Έλληνες ιθύνοντες την παρουσία μου στους Ολυμπιακούς, γιατί επιπρόσθετα, δεν είχαν φροντίσει, αυτή η σπουδαία βραδιά στο Πανέμορφο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, να μαγνητοσκοπηθεί και να μαγνητοφωνηθεί. Με αποτέλεσμα να μην υπάρχει Κανένα επίσημο Οπτικοακουστικό ενθύμιο ντοκουμέντο, πάρα μόνο κάποιες καλές ιδιωτικές λήψεις και μερικές φωτογραφίες εφημερίδων!!

Ο οποιοσδήποτε νοήμων ας ερμηνεύσει τα γεγονότα και τη διάθεση η Πατρίδα μου να με στηρίζει και ίσως να με προωθεί!!

Και τώρα, ίσως κάποιοι θα πιστεύουν ότι θα έγινε μάθημα η άσχημη αυτή αντιμετώπιση που έως τότε, γενικότερα πολιτιστικά μου γινόταν και ίσως θα άλλαζαν τον όχι σωστό τρόπο απέναντι μου… Ε! Όχι λοιπόν!

Στους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες που είχαν αρχίσει να οργανώνονταν στο Πεκίνο της Κίνας, και παρακολουθούσα τις πολιτιστικές προετοιμασίες πολύ περισσότερο μετά το προηγούμενο γεγονός, πίστευα ότι θα με καλούσαν σίγουρα αυτή τη φορά να συμπράξω με κάποια από τις Ελληνικές ορχήστρες που προετοίμαζαν να στείλουν.: Την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης και την Καμεράτα ορχήστρα των φίλων της μουσικής και κάποια άλλα σχήματα και μεμονωμένες σολίστες. Αλλά Όχι,,! Δεν μου πρότειναν Τίποτα!!! Όμως κάποιους μήνες πριν της έναρξης των Ολυμπιακών του Πεκίνου, έλαβα ένα Fax, τότε ακόμη με αυτά επικοινωνούσαμε, από την κεντρική επιτροπή, την οργανωτική των καλλιτεχνικών οργανώσεων των Ολυμπιακών του Πεκίνου, που μου πρότειναν να πάω εκεί και να συμπράξω ως σολίστ με μια από τις μεγαλύτερες ορχήστρες τους, στα πλαίσια του ανοίγματος των Ολυμπιακών, τη συμφωνική του Πεκίνου!!! Στο δυσκολότερο και ωραίο Τρίτο κονσέρτο του Σερκευ Ραχμανινωφ, και φυσικά δέχτηκα με πολύ μεγάλη χαρά!

Τους ρώτησα βέβαια πώς προέκυψε αυτή τους η σπουδαία απόφαση στην πρόταση τους και έμαθα τα εξής:

Όταν η εκεί οργανωτική έλαβαν και ενέκριναν τις καλλιτεχνικές συμμετοχές των διαφόρων κρατών και έφθασαν στην Ελλάδα και δεν είδαν και πάλι πουθενά το όνομα Sgouros, που το περίμεναν σαν θετικό, και επειδή, μέλος ή ίσως πρόεδρος, δεν είμαι σίγουρος, της επιτροπής ήταν ο πρώην μορφωτικός ακόλουθος παλαιότερα, της Κινεζικής Πρεσβείας στην Αθήνα, που έτσι είχε παρακολουθήσει τη διαστημική διεθνή μου εκτόξευση και είχε γίνει θαυμαστής μου και μάλιστα τότε ήρθε και με γνώρισε προσωπικά και μου είχε πει ότι θα ήθελε οπωσδήποτε να κανόνιζε να είχα μια πρόσκληση να παίξω στην Κίνα, αλλά τότε δεν έγινε, ζήτησε από τον δικό μας Γιώργο Κουμεντάκη, τα νεώτερα στοιχεία μου και έκανε επαφή μαζί μου γι’ αυτή την εκλεκτή πρόταση, που στην ίδια παράστασή μου, παρουσιάστηκε και ένα πολύ όμορφο και ενδιαφέρον έργο του Γ. Κουμεντακη, αμέσως δέχτηκα με χαρά. Αλλά μέχρι την άφιξη μου στο Πεκίνο δεν το είχα αναγγείλει σε κανέναν στην Ελλάδα γιατί ήθελα να δω την έκπληξη στα πρόσωπα των άλλων Μεγαλόσχημων Ελλήνων καλλιτεχνών, που μέσω άλλων οδών, είχαν και αυτοί φτάσει εκεί!

Όταν με είδαν με συνοδούς και τους γονείς μου χωρίς να ξέρουν το πώς… μόνο αποπληξία που δεν έπαθαν. Αλλά όλοι μας κρατήσαμε τα προσχήματα! Γι’ αυτό και ήμουν ο μόνος Έλληνας που έπαιξα με Κινεζική ορχήστρα και όχι με Ελληνικούς συντελεστές!!

Βέβαια για την Κίνα θα ήθελα ακόμη να προσθέσω ότι, σε μια από τις περιοδείες μου στην Αυστραλία, στο Sydney Opera House όπου θα έπαιζα, ζήτησε να έρθει να με ακούσει και γνωρίσει, ο Υπουργός Πολιτισμού της Κίνας, που εκείνες τις ημέρες είχε επισκεφθεί την Αυστραλία! Ήρθε, με άκουσε και μετά φάγαμε όλοι μαζί και φωτογραφηθήκαμε.

Όταν επέστρεψε στην πατρίδα του, μου έστειλε μια επιστολή, που υπάρχει ακόμη βέβαια και στην οποία αφού έλεγε διάφορα κολακευτικά λόγια για τις ερμηνείες μου, με προέτρεπε να πάω στην Κίνα να παίξω, γιατί όπως έλεγε, στο πρόσωπο μου θα εμπνέονταν οι δυο πιο παλαιές ιστορικές χώρες του κόσμου!

Υπήρξαν όμως και πάρα πολλές άλλες πολύ σημαντικές κυρίως διεθνείς παραστάσεις/ εκδηλώσεις, που συνέπραξαν, χωρίς να έχει συμβάλει ή βοηθήσει ή συμπαρασταθεί Ελληνικός παράγοντας, που πάντα θα τον ήθελα και επιθυμούσα βέβαια!

Θα αναφερθώ, στη παρουσία μου στη Χάγη, που μεταδόθηκε και τηλεοπτικά σε πάρα πολλές χώρες, για τον εορτασμό των 40 χρόνων της UNICEF, που παρουσιαστής ήταν ο σπουδαίος Sir Peter Ustinov, που πριν αλλά και μετά που έπαιξα, μίλησε στο κοινό, θαυμάσια για εμένα!! Ήμουν τότε 17 ετών και η πρόσκληση ήρθε κατά ευθείαν από τη κεντρική UNISEF γιατί από χρόνια είχα παίξει και βραβευτεί από αυτήν! Και μάλιστα στη Σόφια της Βουλγαρίας στα 9 χρόνια μου, ανάμεσα σε 178 χώρες που συμμετείχαν, με παιδιά έως 17 ετών και αντίστοιχο νούμερο καλλιτεχνών! Και μάλιστα το βραβείο μου το παρέλαβα από τα χέρια του διάσημου, Leonard Bernstein!

Άλλη φορά με κάλεσαν, κατά ευθείαν στο Λονδίνο, στα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ, στο St.James,s Palace, για φιλανθρωπικούς λόγους, με την παρουσία πλήθος εστεμμένων και κοινού!

Πιστεύοντας ότι μάλλον το κοινό/ ακροατές/ αναγνώστες, θα ήθελαν να μάθουν και κάποια άλλα ακόμη γεγονότα που από διεθνείς και όχι Ελληνικές πρωτοβουλίες έχω παρουσιαστεί ή συμμετάσχει, θα πρέπει να αναφερθώ στη σημαντική συμμετοχή μου, πριν λίγα χρόνια ,στο κλείσιμο των μεγάλων εορτασμών για τα 850 χρόνια από την ίδρυση της Μόσχας, που σε μια λαμπρή βραδιά στην ιστορική τεράστια αίθουσα του ωδείου της Μόσχας, μαζί με τον διάσημο Έλληνα συνθέτη και φίλο μου, Δημήτρη Αράπη, απογειώσαμε πραγματικά τους εορτασμούς! Εκείνος παρουσίασε σε πρεμιέρα το θαυμάσιο έργο του, Πλάτων, Ο Μύθος της Σπηλιάς, και εγώ ερμήνευσα το Τρίτο κονσέρτο του Σεργκέυ Ραχμάνινωφ, τιμητικά Ρώσου συνθέτη! Επίσης με έχουν καλέσει και εμφανίστηκα σε άνοιγμα ή κλείσιμο σπουδαίων φεστιβάλ σε όλες της Ηπείρους!

Όλα αυτά τα λαμπρά γεγονότα και όχι μόνο, μέσα στα 40 χρόνια μου στις διεθνείς σκηνές, με έκαναν να καταλάβω, ότι πια έχω το δικαίωμα, να μην είμαι και πολύ υποχωρητικός, να επιλέγω τι θέλω να δεχτώ και τι Όχι.! Και πότε και που!

Κυρίως από εδώ και πέρα, θέλω, όποτε εμφανιστώ ξανά, να είναι με πολύ διάσημες ορχήστρες και μαέστρους και σε σπουδαία κλασσικά έργα/ κονσέρτα του διεθνούς ρεπερτορίου!

Άλλωστε, ήδη έγραψα την ιστορία μου, έχω φιλοξενηθεί σε πάμπολλες τηλεοπτικές εκπομπές, μου έχουν κάνει ντοκιμαντέρ και αφιερώματα και στο όνομα μου είχαν ιδρυθεί και μεγάλα Φεστιβάλ, όπως, στη Λιουμπλιάνα της Σλοβενίας, στο Αμβούργο της Γερμανίας και το μεγαλύτερο σε παραστάσεις, στη Σιγκαπούρη!

Υπήρξαν θαυμαστές μου, που γνωρίζοντας τα προηγούμενα, προσπάθησαν να προσεγγίσουν το Υπουργείο μας Πολιτισμού και άλλους Πολιτιστικούς φορείς, ώστε να οργανώνονταν κάτι παρόμοιο και στην Ελλάδα… Όμως ποτέ δεν πήραν απάντηση!!! Έδωσα έως τώρα σαν καλλιτέχνης, τον καλύτερό μου εαυτό, με τίμησαν σε Ελλάδα και εξωτερικό, με πλήθος βραβείων, μεταλλείων και ειδικών διακρίσεων, ακόμη και από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, St.Peter College που σπούδασα μαθηματικά, καθώς και στο Royal Academy of Music που ολοκλήρωσα τις μουσικές μου σπουδές, αμέσως μετά την επιστροφή μου από το μουσικό τμήμα του Πανεπιστημίου του Maryland στις ΗΠΑ.

Στα τόσα χρόνια καριέρα σας, υπήρξαν σίγουρα αμέτρητες
συγκινητικές στιγμές. Υπάρχει κάποια που ξεχωρίζετε; Αυτό που με ρωτάτε είναι αρκετά δύσκολο να το απαντήσω έτσι απλά. Μιλάμε για πάνω από 40 χρόνια διεθνούς καριέρας που μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω πολύ μεγάλες μουσικές και πολιτικές προσωπικότητες, αρκετές από αυτές με θεώρησαν και φίλο τους, με άλλους συνέπραξα κιόλας και φυσικά υπάρχει αμέτρητο νούμερο εγγράφων και φωτογραφικού, οπτικού και ηχητικού υλικού! Μετέφερα το όνομα της Ελλάδας με σεβασμό και καμάρι, απ’ άκρη σε άκρη του πλανήτη μας και ένοιωθα υπερήφανος, όταν σε μεγάλες και επώνυμες αίθουσες συναυλιών που θα έπαιζα, είχαν ή έξω από το κτήριο ή και πάνω στη σκηνή, την Ελληνική μας σημαία!

Τέτοια γεγονότα είχαν συμβεί, στο Καράκας της Βενεζουέλας, στις πόλεις Περθ, Αδελαϊδα, Μελβούρνη Σύδνεϋ και την πρωτεύουσά τους την Καμπέρα, στη Ν. Ζηλανδία και αλλού! Πώς να μην αναφερθώ στη συνάντηση μου, σε περιοδεία μου στη Ν. Αφρική, με τον πρόεδρο Νέλσον Μαντέλα, την παρουσία του προέδρου της Αυστραλίας σε παραστάσεις μου και την πρόσκλησή του στο προεδρικό τους Μέγαρο μετά, για δείπνο! Των πρωθυπουργών και υπουργών τόσων κρατών που με τιμούσαν με την παρουσία τους, γεγονός που σπάνια έχει συμβεί εδώ…

Οι φιλοξενίες που μου έκαναν κατά τη διάρκεια εμφανίσεων μου, από τον Πρίγκιπα Ρενιέ του Μονακό και στα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ του Λονδίνου (St. James s Palace) και αρκετά άλλα παρόμοια γεγονότα σε διάφορες χώρες του πλανήτη μας!

… Συγκινητικές στιγμές! Το πρώτο ατομικό μου ρεσιτάλ στα 7 μου χρόνια, η αποθέωση που μου έκαναν στη Σόφια της Βουλγαρίας στα 9 μου χρόνια, όταν στη σπουδαία Dallas Bulgaria, κατάμεστη λόγω του φεστιβάλ, πήρα από τα χέρια του προέδρου της επιτροπής, Leonard Bernstein, το πρώτο βραβείο σαν εκτελεστής και συνθέτης, ανάμεσα σε 178 χώρες με αντίστοιχο νούμερο παιδιών καλλιτεχνών έως και 17 ετών!!

Τα πρώτα βραβεία σε διαγωνισμούς πιάνου, με συναγωνιστές μου, το διπλάσιο της τότε ηλικίας μου (ήμουν 11 ετών!).

Αλλά και οι συνεργασίες και γνωριμίες μου, με τον Άρθουρ Ρουμπινστέιν στη Γενεύη, τον Χέρμπερτ Φον Κάραγιαν στη φιλαρμονική του Βερολίνου, τον Λέοναρντ Μπερστάιν, τον Μιτσλαβ Ροστροπιβιτς, πρώτα στην Ολλανδία και μετά στο Καρνεγκυ Χωλ της Ν.Υ, τον Βγεβγενυ Σβετλανωφ, τον Βλαντιμίρ Ασκεναζυ, τον Λορίν Μααζελ, Κουρτ Μαζούτ και πλήθος άλλων μουσικών προσωπικοτήτων!

Βέβαια θα αναφέρω ανάμεσα σε αυτούς, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον Κωνσταντίνο Τσάτσο, τη φίλη μου Μελίνα Μερκούρη, τον αδελφό του Ιάπωνα Αυτοκράτορα, πρίγκιπα Μικάσσα και πολλούς ακόμη εστεμμένους και διεθνείς προσωπικότητες που με τίμησαν με το θαυμασμό τους!

Τι σας ώθησε στην αγάπη σας για την κλασική μουσική; Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι για να πω άλλο, παρά το ότι γεννήθηκα νοιώθοντας μέσα μου το Ρυθμό και τους ήχους και το ότι η μητέρα μου έπαιζε πιάνο και βέβαια υπήρχε πιάνο στο σπίτι! Σύντομα, όταν για πρώτη φορά άγγιξα τα πλήκτρα μαγεύτηκα και δεν ήθελα ούτε στιγμή να τα αφήσω! Και όταν λίγο αργότερα, κατάλαβα, ότι δεν ήταν κάτι το εύκολο, μαγεύτηκα ακόμη περισσότερο! Πάντα, ακόμη και τώρα με εξιτάρουν οι δυσκολίες και τα δύσκολα πράγματα και άφησα με λαχτάρα τον εαυτό μου να κολυμπήσει μέσα σε ό,τι πιο δύσκολο και ωραίο υπήρχε σαν σύνθεση!

Η κλασική μουσική, είναι η ζωή μου. Και η Όπερα, η σύντροφός μου!! Τη λατρεύω και έχω ενδιατρίψει σε αυτήν από πολλά χρόνια, όσο λίγοι μουσικοί.!! Ήμουν… άτυχος! Η φύση με προίκισε με σωστό αυτί αλλά όχι και καλή φωνή!

Πως βλέπετε σε παγκόσμιο επίπεδο την πορεία της κλασικής μουσικής; Είναι πολύ δύσκολο να κρίνει κάποιος με λίγα ή και πολλά λόγια, την πορεία, επίπεδο και οτιδήποτε άλλο, συνολικά! Σίγουρα του τελευταίου αιώνα οι συνθέσεις και κατασκευάσματα, δεν είναι όλα και πάντα πετυχημένα, αν ακούσουμε τις νεώτερες συνθέσεις, συνθέτες, ερμηνευτές και νέα ταλέντα! Όμως, αυτή μου η άποψη, γνώμη, δεν μπορεί ποτέ να ληφθεί ότι δεν υπάρχει καλή ή και όπως αλλιώς να την εκφράσουμε, εξέλιξη σε όλους τους τομείς της! Βέβαια, το ωραίο και πετυχημένο είναι υποκειμενικό! Όλα τα πράγματα εξελίσσονται. Άρα και η μουσική από πολλές απόψεις!
Βασικό γεγονός βέβαια, είναι η αποδοχή αυτών από το ευρύ κοινό ή όχι, καθώς επίσης και η διάρκειά της! Θα είναι διαχρονική; Αυτό αφορά τους σύγχρονους συνθέτες, συνθέσεις και ερμηνευτές! Και οτιδήποτε άλλο και έννοια εμπερικλείονται στην έννοια μουσική και με οτιδήποτε νέο/ νεωτεριστικό στοιχείο προσθαφαιρεθεί σε αυτήν! Ας μη ξεχνάμε ότι νεωτερισμός, στη βαθύτερη έννοια σημαίνει… Καταστρέφω!!!

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας κλασικός συνθέτης; Παρακαλώ μη με ρωτάτε ποιο απ’ όλα τα παιδιά μου αγαπώ!! Έχω ερμηνεύσει, σχεδόν όλους τους κλασσικούς συνθέτες και αρκετούς από τους νεώτερους,!
Η φύση, ψυχολογία και προτίμησή μου όμως, είναι κυρίως στις… πεπατημένες παλαιές συνθέσεις, που συνήθως αγαπά και προτιμά και το μέγιστο του κοινού!

Πως είναι η καθημερινότητα σας; Πόσο χρόνο αφιερώνετε στη μελέτη; Έχετε χόμπι; Η μουσική μελέτη καθημερινά με απασχολεί πολύ, όπως από την αρχή που ασχολήθηκα με το πιάνο!
Όμως πιστεύω ότι εδώ θα σας απογοητεύσω, λέγοντας αυτό που από πολλά χρόνια τώρα όσοι με ξέρουν καλύτερα γνωρίζουν! Δεν μελετάω επί του κλαβιέ/ πιάνου, αλλά κυρίως πνευματικά! Παίζω και επεξεργάζομαι και επαναλαμβάνω όπου χρειαστεί, τις συνθέσεις που με ενδιαφέρουν και με απασχολούν, με το μυαλό μου κυρίως αλλά και τα δάχτυλα μου, πάνω σε ό,τι έχω κοντά μου, τραπέζι, κρεβάτι ή και πάνω στο σώμα μου! Ίσως δεν είμαι ο μοναδικός ανάμεσα στους καλλιτέχνες που το κάνουν αυτό!
Σίγουρα όμως είμαι από τους λίγους, απ’ ότι ξέρω από συζητήσεις με άλλους διεθνείς συναδέλφους μου που συζητώ και που ώρες καταναλώνουν ασκούμενοι στα μουσικά τους όργανα έως να παρουσιάσουν στο κοινό τα έργα αυτά!
Παρακαλώ, ας μην φανώ υπερφίαλος αλλά ο Α. Ρουμπινστάιν στο σπίτι του στη Γενεύη που μιλήσαμε για πολλά, μου είπε ότι και αυτός επίσης πολλές φορές έτσι μελετά! Εγώ ήδη το έκανα. Τότε ήμουνα ήδη 13 ετών… Σύμπτωση; Μάλλον! Ήδη έκανα διεθνή καριέρα και είχα αυθόρμητα επιλέξει αυτόν τον τρόπο της μελέτης μου κυρίως.! Όσο για χόμπι που με ρωτάτε… όχι κάτι συγκεκριμένο. Κατά καιρούς ασχολούμαι με κάποια διαφορετικά πράγματα, όπως, διάβασμα, γλώσσες, κολύμπι, ποδήλατο, περπάτημα και πάντα, σα χόμπι ευχαρίστηση η βαθύτερη έρευνα της Όπερας και οι εκτελέσεις της.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας; Ρωτάτε σε… όχι κατάλληλη στιγμή νομίζω! Βρισκόμαστε σε μια απρόσμενη πανδημία, που παγκόσμια έχουν και στη μουσική από πλευράς παραστάσεων, σταματήσει τα πάντα!
Τι σχέδια μπορεί κάποιος σοβαρός να κάνει κάτω από τέτοιες τραγικές διεθνείς συνθήκες;
Να είμαστε καλά, να είμαστε υγιείς και να ελπίσουμε για ένα καλύτερο μέλλον, κάτω από σωστές και καλύτερες συνθήκες για όλα τα θέματα και για τη μουσική και τις παραστάσεις της βέβαια.!
Άλλωστε, όπως γνωρίζετε, έχω ολοκληρώσει ένα τεράστιο κύκλο επαγγελματικό, έως σήμερα που με κάλυψε απ’ όλες τις πλευρές: παραστάσεις, επιτυχίες, δισκογραφία, δημοσιεύματα, γνωριμίες, φιλίες, τηλεοπτικές μου παρουσιάσεις και αφιερώματα, ταξίδια και ανθρωπιστικές εκδηλώσεις επίσης!

Ποια είναι η συμβουλή σας σε νέα παιδιά που σας έχουν σαν πρότυπο και θέλουν να κάνουν μουσική καριέρα; Το μόνο που θα μπορούσα να τους πω και απλά αν θέλουν το ακούσουν, να κάνουν κατά τον καλύτερο τρόπο αυτό που επιθυμούν! Να ακολουθούν το ένστικτό τους και να προσπαθούν για αυτό στο υψηλότερο των δυνατοτήτων τους, σε αυτό που αγαπούν και επιθυμούν να ασχοληθούν και σαν επαγγελματίες σιγά-σιγά, στο υπόλοιπο της ζωής τους… και όχι γιατί τυχόν άλλοι του περιβάλλοντός τους το θέλουν!
Έτσι ίσως πετύχουν αυτό που θέλουν και τα όνειρά τους να πραγματοποιηθούν.!

Dimitris Sgouros, Great Performances at Megaron, the Athens Concert Hall
Vol. 2: Frédéric Chopin

Ο κορυφαίος παγκοσμίως πιανίστας Δημήτρης Σγούρος, σε μοναδικές ερμηνείες σε έργα Frédéric Chopin από το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Ο Δημήτρης Σγούρος χαρακτηρίστηκε παγκόσμιο φαινόμενο κλασσικού πιανίστα και οι New York Times έγραψαν κύριε Mozart, κύριε Liszt, υποδεχθείτε τον κύριο Σγούρο!
Έπαιξε στις μεγαλύτερες αίθουσες συναυλιών του κόσμου, συνεργάσθηκε με τους σπουδαιότερους μαέστρους του κόσμου, με τις καλύτερες ορχήστρες του κόσμου και εξακολουθεί να παραμένει στην κορυφή!

Άμεσος, λιτός, με απίστευτη τεχνική και συναίσθημα, χρωματίζει με τον δικό του μοναδικό τρόπο
τα μεγαλύτερα έργα κλασσικών συνθετών και συγκινεί με τις μεγάλες ερμηνείες του!

Τέσσερις κύκλοι συγκλονιστικών ερμηνειών του Δημήτρη Σγούρου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών σε έργα Beethoven, Chopin, Liszt, Schumann, Ravel, Mily Balakirev, J. Bach έρχονται να κυκλοφορήσουν παγκοσμίως από την Polymusic Classical.

Dimitris Sgouros, Great Performances at Megaron, the Athens Concert Hall
Vol. 2 Frédéric Chopin