“…Να φορέσουμε μάσκες ναι, αλλά μόνο αυτές τις κωμωδίας και της τραγωδίας μέχρι εκεί είναι η δική μας ευθύνη, για όλα τα άλλα ας πουν οι άλλοι οι ειδικοί και οι ειδήμονες που πληρώνονται και αδρά σε μερικές περιπτώσεις πιθανόν, για να κάνουν την δουλειά τους”
Ο Ηθοποιός, σκηνοθέτης, συγγραφέας ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΡΧΑΡΙΔΗΣ απαντάει στις ερωτήσεις της δημοσιογραφικής ομάδας του polismagazino.gr
“…Ο καλλιτέχνης έχει υποχρέωση να δημιουργεί, όχι να προτείνει πόσο αντισηπτικό πρέπει να βάλει κάποιος για να μπει σε ένα μικρό η μεγάλο θέατρο…”
“Ηθοποιός σημαίνει φως”, τραγούδησε ο Δημήτρης Χόρν. Ποια είναι τα συναισθήματά σας για την επόμενη ημέρα της κανονικότητας; Πολύ φοβάμαι πως η λεγόμενη «Κανονικότητα» δεν θα χτυπήσει σύντομα την πόρτα κάθε θεατρικής στέγης. Τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα στο χώρο των μικρών λεγόμενων θεάτρων τότε που υποτίθεται πως όλα λειτουργούσαν σωστά. Φανταστείτε τι θα γίνει τώρα που όλα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, «θα τα σκιάζει η φοβέρα». Αν λάβουμε ακόμη υπόψιν πως πολλές μικρές θεατρικές σκηνές δεν αποζημιώθηκαν για το επιβαλλόμενο και υποχρεωτικό κλείσιμο τους, επειδή ανήκουν σε αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες, καταλαβαίνετε τι μέλλει γενέσθαι. Δυστυχώς πολύ σύντομα αν συνεχιστεί αυτή η μη κατανοητή για όλο τον κόσμο, αγνόηση των μικρών κοιτίδων πολιτισμού, σύντομα το «ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΦΩΣ» Θα συμπληρώνεται με το «κομμένο» δηλαδή Ηθοποιός σημαίνει φως κομμένο, νερό κομμένο, τηλέφωνο κομμένο γιατί αυτό θα συμβεί μιας και πολλά θέατρα, ειδικά τα μικρά από την «κανονικότητα» θα βαρέσουν «κανόνι» κανονικότατα…Φυσικά ποτέ δεν είναι αργά να αλλάξει άποψη η πολιτεία για το πως πρέπει να σταθεί απέναντι στις μικρές θεατρικές σκηνές. Και δεν μιλώ μόνο για το ΥΠΠΟ, αναφέρομαι και στους Δήμους, την Περιφέρεια κτλ. Η «κανονικότητα» στον πολιτισμό είναι υποχρέωση και ευθύνη όλων.
Ως καλλιτέχνης, άνθρωπος του πολιτισμού, τι θα προτείνατε για την εύρυθμη αλλά και κοινωνικά ασφαλή διεξαγωγή των προσεχών συναυλιών, θεατρικών παραστάσεων και εκδηλώσεων; Δεν μπορώ να αξιολογήσω το μέγεθος του προβλήματος. Οπότε θα ήταν παρακινδυνευμένο ως και ανεύθυνο να πω να γίνει αυτό ή να γίνει το άλλο, αυτό είναι άλλων δουλειά. Αυτό όμως που σίγουρα μπορώ να πω είναι πως όταν έχει βρεθεί τρόπος να λειτουργούν τα σούπερ-μάρκετ έτσι μπορεί τηρουμένων των αναλογιών να βρεθεί τρόπος να λειτουργήσουν και οι χώροι πολιτισμού. Αν άπαντες πιστέψουν στην αξία του πολιτισμού τότε και ο πολιτισμός θα ευημερήσει ή στην χειρότερη περίπτωση απλά θα συνεχίσει να υπάρχει, γιατί μετά από αυτό ο θάνατος των τεχνών είναι βέβαιος. Ο καλλιτέχνης έχει υποχρέωση να δημιουργεί, όχι να προτείνει πόσο αντισηπτικό πρέπει να βάλει κάποιος για να μπει σε ένα μικρό η μεγάλο θέατρο. Να φορέσουμε μάσκες ναι, αλλά μόνο αυτές τις κωμωδίας και της τραγωδίας μέχρι εκεί είναι η δική μας ευθύνη, για όλα τα άλλα ας πουν οι άλλοι οι ειδικοί και οι ειδήμονες που πληρώνονται και αδρά σε μερικές περιπτώσεις πιθανόν, για να κάνουν την δουλειά τους. Πρέπει όλοι να καταλάβουμε πως ο πολιτισμός δεν είναι προνόμιο λίγων ή μερικών που είναι οικονομικά εύρωστοι, είναι υποχρέωση όλων απέναντι σε όλους. Μόνο έτσι έχει αξία το «Ηθοποιός σημαίνει φως» και μόνο έτσι θα επιστρέψει η περιβόητη «κανονικότητα».
Ο καλλιτέχνης επιβραβεύεται με το χειροκρότημα και το εύγε. Ανησυχείτε για ενδεχόμενο οικονομικό αδιέξοδο; Ανησυχώ περισσότερο για τις αλήθειες που κρύβονται κάθε φορά που κάποιος πιθανολογεί οποιοδήποτε «οικονομικό αδιέξοδο». Πότε ο καλλιτέχνης πλην ίσως κάποιων εξαιρέσεων, είχε μπροστά του μια οικονομική εθνική οδό για να ταξιδέψει τα όνειρα και την τέχνη του; Πάντα στην πρώτη στροφή του οικονομικού χωματόδρομου που πορευόταν έβγαινε σε αδιέξοδο, έπαιρνε ανάσα από το χειροκρότημα και κινούσε ξανά. Με αυτήν την έννοια δεν ανησυχώ.
Με τρομάζουν όμως αυτοί που δημιουργούν τα αδιέξοδα γιατί δεν θέλουν φωνές στεντόρειες και αληθινές, αλλά αγαπούν του ψιθύρους και τα θροΐσματα που προωθούν το ψέμα και τους κακόβολους σκοπούς, αυτούς που η σιωπή των δημιουργών τους εξυπηρετεί, αυτούς που λατρεύουν τα νανουρίσματα γιατί αποκοιμίζουν τα μυαλά σε βαθιούς καναπέδες.
Αν μου κόψουν το ρεύμα θα κάνω παράσταση με κεριά και αν μου τελειώσουν τα κεριά θα κάνω με σπίρτα και όταν δεν θα έχω χρήματα ούτε για σπίρτα θα κάνω παράσταση στο φως της ημέρας και να δούμε τότε πως θα σβηστεί ο ήλιος για μην με δουν όσοι θέλουν να δημιουργώ. Κανένα αδιέξοδο δεν είναι ικανό να σταματήσει την δημιουργία…πόσο μάλλον το οικονομικό…και ας ορθώνεται απειλητικό μπροστά μας.
Νομίζω πως η λύση βρήσκεται και θα έρθει μέσα από συνεργασίες και πιο ομαδικές δημιουργικές προσπάθειες.
Τα θέατρα, οι μουσικές σκηνές, οι gallery και οι πολιτιστικοί χώροι πιστεύετε θα επαναλειτουργήσουν την επόμενη ημέρα;
Αν δοθούν άμεσα και πολύ γρήγορα λύσεις στο πως και στο πότε, ναι θα επαναλειτουργήσουν όχι κυριολεκτικά την επόμενη μέρα αλλά πολύ σύντομα. Για να επιτευχθεί όμως αυτό πρέπει να σκύψουμε όλοι πάνω στο πρόβλημα και φυσικά η πολιτεία να βάλει το χέρι στην τσέπη για να βοηθήσει στην όποια επανεκκίνηση.
Ξοδευτήκαν πολλά για να έχουμε σώμα υγιή, καιρός λοιπόν να ξοδευτούν και κάποια για να έχουμε, πνεύμα και νου υγιή.
Η μεγάλη ευκαιρία για να ορθώσει πάλι ανάστημα ο πολιτισμός είναι το καλοκαίρι. Ας μην αφήσουμε τον φόβο να κατασπαράξει τις σάρκες του πολιτισμού και των τεχνών, με λίγη πίστη και καλή διάθεση όλα μπορούν να γίνουν. Σαν λαός πετύχαμε πολλές φορές το ακατόρθωτο τι είναι αυτό που μπορεί να μας εμποδίσει τώρα; Εκτός αν υπάρχει κάποιος λόγος που δεν βάζει ο νους μου και πρέπει σώνει και καλά ο πολιτισμός να μην αναρρώσει ….
Πάντα είμασταν μια χώρα που ο πολιτισμός και η δημιουργία είχαν την τιμητική τους δεν βλέπω τον λόγο αυτό να σταματήσει τώρα.
Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία ελπίζω σύντομα να σας ανταποδώσουμε την χαρά με μια από τις παραστάσεις μας στην σκηνή του θεάτρου ΜΑΙΩΤΡΟΝ. Θα μου επιτρέψετε πρώιμα ίσως να προσκαλέσω τους αναγνώστες σας στο φεστιβάλ μονολόγων ΕΑΡΙΝΟΙ ΛΟΓΟΙ που λόγω των καταστάσεων ίσως μετακομίσουν στην περίοδο του θέρους.
