“Θα ευχόμουν στα νέα παιδιά να ονειρεύονται, να βάζουν στόχους στη ζωή τους και να προσπαθούν να τους υλοποιήσουν, όμως παράλληλα να σκέφτονται, να στοχάζονται, να εμβαθύνουν, να κρίνουν, να αξιολογούν τα πάντα γύρω τους, νομίζω πως έτσι θα καταφέρουν να γίνουν άρτιες και ολοκληρωμένες προσωπικότητες.”
Σε ποια ηλικία ξεκινήσατε να γράφετε; Από πολύ μικρός, εκεί στο δημοτικό, θυμάμαι που έγραφα στις χαρτοσακούλες του μανάβη διάφορα πράγματα που με στεναχωρούσαν, κάποιες παρατηρήσεις από βιβλία που δανειζόμουν από έναν γείτονα εκπαιδευτικό και έπρεπε να τα επιστρέψω, σκόρπια πράγματα δηλαδή, μη νομίζετε τίποτα το σπουδαίο.
Ποια λέξη σας εκφράζει ως συγγραφέα; Πολλές λέξεις μου έρχονται στον νου, ας πούμε «η παρατήρηση» και «ο στοχασμός».
Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν τη συγγραφή; Δεν χρειάζεται να «νιώσω έμπνευση» για να γράψω, γιατί γράφω συνέχεια, γράφω ό,τι σκέφτομαι, ό,τι με πονάει, και πάνω σ’ αυτά χτίζω σιγά σιγά την πλοκή και τους ήρωες του μυθιστορήματος.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας; Θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου ως έναν δυναμικό, ενεργό πολίτη, αλλά παράλληλα και έναν παρατηρητή που προσπαθεί να κατανοήσει και να εμβαθύνει, πέρα από τις προφανείς συμπεριφορές, εκεί που θάλλει το καλό και το κακό, στην ουσία των πράξεων ή ακόμα και της απραξίας των ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένου και εμού του ιδίου.
Εσείς, ένας Καλύμνιος συγγραφέας και η Θεσσαλονίκη. Ποια είναι η σχέση σας με την πόλη του Βορρά; Έτυχε να εκδώσω το πρώτο μου βιβλίο σε οίκο της Θεσσαλονίκης και εκεί ήταν η μεγάλη έκπληξη, αγκάλιασαν με τέτοια θέρμη αυτό το βιβλίο μου και όλα τα άλλα που ακολούθησαν, έτσι που σε κάθε παρουσίαση γινόταν το αδιαχώρητο. Κάθε φορά που βρίσκομαι στην πόλη σας νιώθω να με υποδέχεστε ως δικό σας άνθρωπο, νιώθω σαν να μην έφυγα ποτέ, σαν να είμαι ένας πολίτης της πόλης αυτής, της τόσο φιλόξενης!
Κάθε συγγραφέας χρεώνεται μια πόλη. Εσείς ποια; Θα μπορούσα να πω πως «χρεώνομαι» δύο πόλεις, τη γενέτειρά μου, την Κάλυμνο, αλλά και τη Θεσσαλονίκη, αφού με κάνετε να νιώθω συμπολίτης σας και είναι ένας λόγος που υπάρχουν πολλές αναφορές στα βιβλία μου.
Διαβάζοντας κανείς τα βιβλία σας ανακαλύπτει τη μοναδική σας ικανότητά να βαθαίνετε στις πιο μεγάλες φιλοσοφικές αναζητήσεις και να συλλαμβάνετε τα προβλήματα στην πιο σωστή τους διάσταση. Πώς φτάσατε σ’ αυτή τη γνώση την οποία γενναιόδωρα μας προσφέρετε; Διάβαζα πολύ και συζητούσα από μικρός με ιδιαίτερα σκεπτόμενους ανθρώπους. Άλλωστε, ένα παιδί που διψάει για τη γνώση, που έχει απορίες και λαχταρά να πάρει απαντήσεις, βρίσκει τους ανθρώπους που θα του απαντήσουν. Μεγάλοι ξένοι συγγραφείς, και όχι μόνο, με εξώθησαν να αναρωτιέμαι για πολλά θέματα κι έτσι οδηγήθηκα να διαβάζω αρκετά νωρίς φιλοσοφία και να προσπαθώ, μέσω της στοχαστικής σκέψης, να αναλύω, αποδομώντας, πολλές καθεστηκυίες θέσεις.
Όλα σας τα βιβλία από το πρώτο το «Marginus Morius» το 2012 μέχρι και το τελευταίο «Οι Απαράφθορες» το 2020 έτυχαν πολύ μεγάλης ανταπόκρισης. Τι πιστεύετε πως συγκινεί τους αναγνώστες; Νομίζω ότι γράφοντας όπως σκέφτομαι και περιλαμβάνοντας ελάχιστους, πραγματικά, από τους στοχασμούς μου στα βιβλία μου, δημιουργούνται στους αναγνώστες νέα μονοπάτια σκέψης πέρα από την ευχαρίστηση της ανάγνωσης ενός καλά δομημένου κειμένου και της καλής γραφής όπως τονίζουν πολλοί, απλοί φιλαναγνώστες −φανατικοί βιβλιοφάγοι− και πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και κριτικοί λογοτεχνίας.
Πιστεύετε ότι, διαβάζοντας κανείς τα βιβλία σας, μπορεί να βρει τα μονοπάτια για να ανακαλύψει το νόημα στη ζωή του; Δεν φιλοδοξώ κάτι τέτοιο και ούτε είναι ο σκοπός που γράφω, γράφω για μένα, έχω ανάγκη να γράφω! Ξέρετε, κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει νόημα για να το ανακακύψουμε, ο καθένας νοηματοδοτεί πολλές φορές τη ζωή του, το θέμα είναι κάθε φορά το νόημα που επιλέγεις να καταφέρνει να σε ανυψώνει και όχι να σε οδηγεί από το άδειο στο κενό και εντέλει να σε κατακρημνίζει. Τώρα αν τα μυθιστορήματα μου ανοίξουν κάποια μονοπάτια –νοήματα θα τα πω εγώ– τότε αυτό είναι καλό!
Νιώθετε ανησυχία για το μέλλον της ανθρωπότητας; Είμαι αισιόδοξος άνθρωπος, θα έλεγα, και πίστευα ότι οι φοβερές δυσκολίες που περνά η ανθρωπότητα, οικονομική κρίση, πανδημία με όλες τις συνέπειες, θα οδηγούσαν σε κάτι καλύτερο, σε πιο βελτιωμένη έκφραση της κοινωνίας σε ανθρώπινο επίπεδο, στο περιβάλλον… Όμως, εισπράττω συμπεριφορές που δεν ανέμενα, διακρίνω ελάχιστα σκεπτόμενους ανθρώπους −έστω λίγους− που παρασύρουν και καθοδηγούν άλλους δυστυχώς μέχρι και να χάσουν την ίδια τους τη ζωή. Η επιστήμη, η τεχνολογία, η νανοτεχνολογία ειδικά, κατάφερε να εξυπηρετήσει τον άνθρωπο, να δημιουργήσουν εμβόλια σε χρόνο ρεκόρ −με διεθνείς συνεργασίες, ομονοώντας εμπρός στη γενική απειλή−, πανηγυρίσαμε πριν λίγες μέρες την προσεδάφιση ενός ολόκληρου εργαστηρίου στον κόκκινο πλανήτη, τον Άρη, και κοντεύουμε να αφανιστούμε στη γη, στους μικρούς χώρους που ζούμε, γιατί κάποιοι δεν σέβονται το συνάνθρωπό τους…
Ποια είναι τα μελλοντικά σας συγγραφικά σχέδια; Το αναγνωστικό κοινό έχει από εσάς υψηλές προσδοκίες. Τι να περιμένει; Έχω πολλά στο μυαλό μου, όπως σας ανέφερα, και θα ήθελα να είχα τη δυνατότητα να αποσυρθώ κάπου και να γράφω… Όμως, οι βιοτικές μέριμνες, οι συνθήκες ζωής, είναι τόσο δύσκολες αυτή την εποχή! Σε κάθε περίπτωση συνεχίζω να γράφω και θα δούμε.
Θα ήθελα να κλείσουμε την κουβέντα μας με κάτι δικό σας, από την ψυχή σας, που θέλετε να το μοιραστείτε με τα νέα παιδιά. Θα ευχόμουν στα νέα παιδιά να ονειρεύονται, να βάζουν στόχους στη ζωή τους και να προσπαθούν να τους υλοποιήσουν, όμως παράλληλα να σκέφτονται, να στοχάζονται, να εμβαθύνουν, να κρίνουν, να αξιολογούν τα πάντα γύρω τους, νομίζω πως έτσι θα καταφέρουν να γίνουν άρτιες και ολοκληρωμένες προσωπικότητες.
Σύντομο βιογραφικό.
Ο Στέλιος Χαλκίτης γεννήθηκε στην Κάλυμνο όπου ζει, εργάζεται και συγγράφει. Κατά τη διάρκεια των εγκύκλιων σπουδών του, αλλά και αργότερα, σε μια προσπάθεια να βρει απαντήσεις στις υπαρξιακές του ανησυχίες, ταξίδεψε σε Ινδίες, Θιβέτ, Ιμαλάια, Άγ. Όρος κ.λπ.
Επί σειρά ετών αρθρογραφούσε σε ελληνικές εφημερίδες για πολιτικά, φιλοσοφικά και κοινωνικά θέματα, υποστηρίζοντας με θέρμη τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ισότητα των γυναικών και την ισότητα εν γένει, όπως και την ανάγκη αναθεώρησης πάσης φύσεως βεβαιοτήτων.
Συχνά προσκαλείται σε πνευματικά ιδρύματα, φιλοσοφικά συμπόσια ή άλλες εκδηλώσεις όπου δίνει διαλέξεις φιλοσοφικού ή ψυχολογικού χαρακτήρα που τυγχάνουν μεγάλης αποδοχής από το ευρύ κοινό και μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας.
Έχουν εκδοθεί πέντε βιβλία του: Μάργκινους Μόριους, 2012, εκδόσεις Ζήτη, που έχει κάνει ήδη δεύτερη έκδοση στην Ελλάδα (2015) και αγγλική έκδοση στη Μεγάλη Βρετανία, Marginus Morius, Vanguard Press, 2014, Ο Λούσηρος, 2013, εκδόσεις Ζήτη, ANTE TRACTATUM Φιλοσοφικές Σημειώσεις, 2015, εκδόσεις Ρώμη, που διδάχτηκε στο Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ., De Profundis, Αναμάρτητοι Έρωτες, 2016, εκδόσεις Πηγή και Οι Απαράφθορες, 2020, εκδόσεις ΙΑΝΟΣ.
Ο συγγραφέας Στέλιος Χαλκίτης είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών.
Περισσότερα στοιχεία σχετικά με τον Στέλιο Χαλκίτη, στη σελίδα του: https://www.chalkitis.gr/
