“Η μουσική παιδεία είναι ανάγκη. Ειναι η έκφραση για τις χαρές και τις λύπες μας. Η απόδραση από την σκληρή καθημερινότητα. Το ταξίδι προς την ζωή. Το ταξίδι προς τον θάνατο. Η έκφραση του Πολιτισμού μας. Η συνεύρεση των ανθρώπων. Η ανοχή του διαφορετικού…”
Ποιά είναι η πρώτη σας Μουσική ανάμνηση; Η πρώτη ανάμνηση που μου έρχεται στο μυαλό, είναι ο αδερφός μου να παίζει πιάνο στο σπίτι, και ο πατέρας μου όντας λάτρης της κλασικής μουσικής αλλά και ερασιτέχνης μουσικός ο ίδιος, να φουσκώνει από περηφάνια παρατηρώντας τον.
Ποιον καλλιτέχνη θαυμάζετε και με ποιον Μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Πολλούς… Θα ξεχώριζα όμως τον Phillip Lynott απ’ τους Thin Lizzy ως νοσταλγική εφηβική αναζήτηση (Άλλωστε σ’ αυτήν την ηλικία φτιάχνουμε τους ήρωες μας) και αυτός που θα ήθελα να συνυπάρξω στην σκηνή και να ζήσω την εμπειρία του που μπορεί να φτάσει η Μουσική σαν είδος Τέχνης, είναι ο χείμαρρος που ακούει στο όνομα John Coltrane. Δεν μπορώ ν σκεφτώ καμιά βουνοκορφή ψηλότερη…
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Η πορεία μου γενικά είναι περιπετειώδης και απρόβλεπτη όλα αυτά τα χρόνια. Τα τελευταία χρόνια δείχνει να κατασταλάζει, αλλά πάλι… Ποτέ δεν είσαι σίγουρος τι καιρό θα κάνει αύριο. Αγαπώ πολύ την μουσική γι αυτό και της αφιερώθηκα ψυχή τε και σώματι, με σπουδές, μελέτη, προκλήσεις, δημιουργία, συναίσθημα και κυρίως κατάθεση ψυχής σε κάθε τι που κάνω. Ή τουλάχιστον αγωνιώδης προσπάθεια για να το πετύχω. Η επιρροή του πατέρα μου ήταν καθοριστική θετικά στο να ασχοληθώ πραγματικά σοβαρά με την μουσική και τις σπουδές γύρω από αυτή, όπως και η γνωριμία μου με την τζαζ μουσική χάρη στον αδερφό μου, η οποία έθεσε πολύ υψηλούς προσωπικούς στόχους, για καλλιτεχνική έκφραση και προσωπική πρόταση για αυτό το μουσικό ιδίωμα. Στόχος ανεκπλήρωτος ακόμα, αλλά… το ταξίδι για εκεί είναι τόσο ευχάριστο που δεν με απασχολεί πια τόσο αν θα τα καταφέρω, οσο το αν θα είμαι ειλικρινής με την Τέχνη μου και με τον εαυτό μου. Δεν νομίζω ότι υπάρχουν αρνητικές επιρροές σχετικά με τις Τέχνες εν γένει. Ακόμα και όταν πληγώνεσαι από κάτι, ή από κάποιον, είτε που θαυμάζεις, είτε που συνεργάζεσαι μαζί, αυτό γίνεται όχημα έκφρασης και δημιουργίας σ’ αυτό που κάνεις ως καλλιτέχνης. Οφείλουμε να το μετατρέπουμε σε κάτι που γεμίζει τις ψυχές του κόσμου. Σ’ ένα τραγούδι, σε μια μουσική φράση, σε ένα μοτίβο…
Ποιά είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show; Δεν μ’αρεσουν οι αφορισμοί τύπου, αυτό είναι καλό ή κακό, κλπ.. Απλά δεν μου αρέσει ιδιαίτερα η αισθητική τους, το πως στήνονται, πως πλασσάρονται, πως χειρίζονται τους διαγωνιζόμενους, αλλά και τους θεατές. Πάντα όμως υπάρχει η πιθανότητα να βρεθεί ένα διαμάντι μέσα στο βούρκο… Οπότε εάν γινόταν μια γενναία αλλαγή στο προφίλ τους, μπορεί και να είχε ενδιαφέρον..
Μια συνεργασία που ονειρεύεστε; Οποιαδήποτε συνεργασία μου δίνει ελευθερία έκφρασης, αλλά και μουσικής πρότασης, όπως και εμπιστοσύνης προς το πρόσωπό μου, με αφορά. Θα ήταν άδικο να ονοματίσω διότι, η εμπειρία με έχει διδάξει ότι η ελευθερία έρχεται καμιά φορά από κει που δεν το περιμένεις.. Όπως και η σκλαβιά βέβαια, εξισου…
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη; Είναι ανάγκη η μουσική παιδεία. Ειναι η έκφραση για τις χαρές και τις λύπες μας. Η απόδραση από την σκληρή καθημερινότητα. Το ταξίδι προς την ζωή. Το ταξίδι προς τον θάνατο. Η έκφραση του Πολιτισμού μας. Η συνεύρεση των ανθρώπων. Η ανοχή του διαφορετικού. Ό,τι συμπονετικό και ευγενές μπορεί να υπάρχει στην ψυχή του πιο κακού, ψυχρού και ανάποδου τύπου.. Κάποιοι βέβαια θέλουν να την κάνουν πολυτέλεια.. Αλλά δεν θα τους περάσει, τζάμπα κουράζονται νομίζω..
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις; Και βέβαια υπάρχουν και είναι και πολλοί πλέον σε σχέση με παλαιότερα. Τώρα πλέον υπάρχουν πολλοί μουσικοί που μπορεί να έχουν σπουδάσει στο εξωτερικό, να έχουν φοβερή κατάρτιση και να αξιοποιούν το ταλέντο τους και την γνώση τους στην πατρίδα τους, στην Ελλάδα. Δεν πιστεύω ότι υστερούμε σε προσωπικό, αλλά σε Υποδομές και Θεσμούς που έχουν σχέση με την μουσική. Έχουμε εξαιρετικούς μουσικούς οι οποίοι διαπρεπουν στο εξωτερικό αλλά εδώ είναι άνεργοι… Αυτό είναι λυπηρό. Το διαφορετικό είναι ότι στην Ελλάδα, σε σχέση με άλλα ευρωπαϊκά κράτη, η μουσική δεν θεωρείται κανονικό επάγγελμα, αλλά χόμπι. Αυτό είναι η μητέρα του κακού. Από κει ξεκινάνε όλα.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Πρώτα από όλα να είμαι σε θέση να παίζω και να διδάσκω μουσική, τίποτα δεν είναι δεδομένο, ιδίως στους καιρούς που ζούμε.. Δεύτερον, να ετοιμάσω έναν δίσκο που έχω ήδη στα σκαριά και να έχω την δυνατότητα να τον παρουσιάσω στον κόσμο, χωρίς μάσκα και αντισηπτικά… High Hopes. Είδωμεν.
Βιογραφικό σημείωμα Αλέκου Σπανίδη
Ο Αλέκος Σπανίδης γεννήθηκε στη Θεσ/νίκη στις 7/6/1976. Άρχισε την ενασχόληση του με την μουσική και τα Drums στην ηλικία των 12 ως αυτοδίδακτος. Στα 16 του εγγράφεται στο Νέο Ωδείο Θεσ/νίκης, τμήμα Drums & Percussion όπου και φοίτησε για 4 χρόνια, τελειώνοντας έναν κύκλο σπουδών στο drumset και εισαγωγής στην Ανωτέρα σχολή Κρουστών (καθ. Christofer Baka).
Κατόπιν συνέχισε τις σπουδές του στο τμήμα κλασικών ευρωπαικών κρουστών του Κρατικού Ωδείου Θεσ/νίκης (μαρίμπα, βιμπράφωνο, τυμπάνια – καθ. Αναστάσης Βασιλειάδης) όπου και αποφοίτησε με άριστα το 2003.
Επίσης φοίτησε στο τμήμα Ενοργάνωσης και Διεύθυνσης Μπάντας απ’ όπου αποφοίτησε το 2005 (καθ. Κλεάνθης Ζαρίμπας). Από τότε ασχολείται και με τη διδασκαλία σε διάφορα κρατικά και μη ιδρύματα της χώρας.
Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια και μαθήματα στην Ελλάδα και την Ευρώπη με πολλούς απ’ τους κορυφαίους Drummers του κόσμου όπως: Jim Chapin, Gene Jackson, Peter Erskine, Dave Weckl, Kenwood Dennard, Lenny White, Greg Hutchinson, Francisco Mela, Roberto Gatto, Jeff Boudreaux, Jacubu Griffin, George Mel, Κώστας Αναστασιάδης και τον μαριμπίστα Gergely Nagy.
Έχει παίξει και συνεργαστεί με τους: Sheila Jordan, Milcho Leviev, David Berkman, James Wylie, Diego Rivera, Petar Momchev, Ventzi Blagoev, Michael Weisberger, Nellie Travis, Peter Saltchev, Simon Helle, Nati ‘’king’’ Maimone, Marc Abrahms,Olivier Gatto,Oleg Chaly, Makis Stefanidis,Blues Wire, Nasa Funk, Kostas Magginas , Haris Ioannou,Vasilis Xenopoulos, Dimitris Tsakas.
Με τους συνθέτες : Γιάννης Μαρκόπουλος, Μίμμης Πλέσσας, Γιώργος Καζαντζής και με Έλληνες καλλιτέχνες διαφόρων στυλ ,όπως: Ελένη Τσαλιγοπούλου και οι Bogaz Musique, Παύλος Παυλίδης και οι B-movies, Θεοδοσία Τσάτσου, κ.α.
Συνιδρυτής και συνθέτης του ethnic συγκροτήματος ΕΚΜΕΚ.
Συμμετοχή ως έκτακτος μουσικός στην Κρατική Ορχήστρα Θες/νίκης (1997-1999).
Μέλος της ομάδας Κρουστών της Ανωτέρας τάξης του Κρατικού Ωδείου Θες/νίκης (2001-2003).
Μέλος της jazz orchestra JOHANN SEBASTIAN JAZZ (2001-2002). Μέλος της συμφωνικης ορχήστρας ΣΥΓΧΡΟΝΙΑ (2002-2004).
Συμμετοχή ως τυμπανίστας και πρώτος κρουστός στην ορχήστρα ΠΑΛΙΝΤΟΝΟΣ ΑΡΜΟΝΙΑ του συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλου (2003-2004).
