Ποια φράση σας εκφράζει σαν συγγραφέα;
“Η ομορφιά θα σώσει τον Κόσμο”.
Το λέει ο ήρωας του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι στο έργο του «Ο Ηλίθιος», ο Δούκας Μίσκιν.
Ο συγγραφέας εδώ μιλάει για λυτρωτική ομορφιά που είναι η ενσάρκωση της «πνευματικής ομορφιάς». Η ομορφιά σαν ψυχική αρμονία και σαν ηθική δύναμη, που κατακτάται με την αγαθή προαίρεση και την ταπείνωση, δύο γνήσιες χριστιανικές αρετές. Είναι ένας φτωχός ιππότης, φτωχός τω πνεύματι, που με την τρομερή δύναμη της ταπείνωσης, με την ομορφιά της καλοσύνης του, θα σώσει τους ανθρώπους. Στο σημείο αυτό το ιδανικό της ομορφιάς σχετίζεται με την ιδέα του Χριστού. Και οι ήρωες μου, κ’ αν είναι απλή άνθρωποι, πιστεύουν όλοι ότι αυτή η ομορφιά της ψυχής θα τους σώσει …
Κάτω από ποιες συνθήκες συνήθως έχετε έμπνευση;
Εμπνέομαι από την ίδια τη ζωή. Τα διηγήματα μου και τα δυο θεατρικά είναι βγαλμένα από τη ζωή. Κάθε φόρα ξαφνιάζουμε, βλέποντας και παρατηρώντας γεγονότα που έχουν τα πάντα: εισαγωγή, ροή και κορύφωση αλλά και τον επίλογο…
Η “μυθοπλασία” μου έχει να κάνει με τον τρόπο που θα γράψω και θα παρουσιάσω τα γεγονότα, ώστε να δώσω στον αναγνώστη μια σφαιρική εικόνα του Κόσμου…
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας σαν συγγραφέα;
Είμαι πρώτα δημοσιογράφος και μετά συγγραφέας. Δεν είμαι “ποιήτρια” αλλά τελικά ίσως είμαι. Γιατί στα γεγονότα της ζωής βλέπω πάντα την ποιητική πλευρά, που ομορφύνει και ενώνει τον άνθρωπο με τη φύση, τη κοινωνία ακόμα με τη ρου της ιστορίας της εποχής που ζει … Είμαι – επαναλαμβάνω – της μικρής φόρμας . Η μικρή φόρμα (τα διηγήματα, νουβέλες ) εξαρτύονται από την πυκνότητα του λόγου και το ύφος. Και το βασικό – από την φιλοσοφημένη σκέψη του συγγραφέα.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Δεν ξέρω. Αλήθεια. Βρίσκομαι στο μεταίχμιο μεταξυ “μαθαίνω για να επιβεβαιώσω και “μαθαίνω για να ζω” – μεταφέρθηκα στο άλλο μισό αιώνα της ζωής μου… Σκέφτομαι πολλά . Άλλα δεν ξέρω αν υπάρχει ανάγκη ούτε σε μένα ούτε σε αυτούς που θα τα διαβάσουν. Έχω έτοιμο ένα βιβλίο με διηγήματα, έτοιμο για έκδοση, όμως δεν το πάω πουθενά…
Ίσως μια μέρα…
Βιογραφικό.
Η Σοφία Προκοπίδου είναι δημοσιογράφος.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην ΕΣΣΔ (Καζακστάν- Ρωσία). Στην Ελλάδα ζει από το 1990.
Είναι φιλόλογος της ρωσικής φιλολογίας και εργάστηκε 10 χρόνια στη Μέση εκπαίδευση ως καθηγήτρια στο Σότσι της Ρωσίας.
Τα τελευταία 22 χρόνια εργάζεται στο Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και το Ράδιο “Πρακτορείο 104.9 fm”
Είναι μέλος της ΕΣΗΕΜ-Θ από το 2001.
Η συλλογή διηγημάτων «Μια βαλίτσα μαύρο χαβιάρι» και άλλες ιστορίες της Αντιγόνα είναι το πρώτο της λογοτεχνικό βιβλίο (2013).
Έχει γράψει στην ελληνική γλώσσα δυο θεατρικά δραματικά έργα «Η χώρα των μανταρινιών» και «Η Ρόζα και η ‘Αντα».
Το 2016 το βιβλίο «Μια βαλίτσα μαύρο χαβιάρι» μεταφράστηκε και εκδόθηκε στη Ρωσία, Μόσχα.
