“…Ετοιμάζω μία παράσταση με εφήβους ΑΜΕΑ [που δουλεύω μαζί τους αρκετά χρόνια] πάνω στους «Ορνιθες» του Αριστοφάνη. Επίσης θα συνεχίσει το καλοκαίρι η παράσταση που συμμετείχα «Απομνημονεύματα Κολοκοτρώνη», ένα διαδραστικό θεατρικό ντοκιμαντέρ. Και φυσικά το CONFESS/ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙΤΕ.”
Σε ποια ηλικία ανακαλύψατε ότι θέλετε να γίνετε ηθοποιός; Ανακάλυψα σχετικά αργά ότι ήθελα να γίνω ηθοποιός. Ήμουν 19 χρονών. Στο θεατρικό εργαστήρι του δήμου Ελευσίνας έπαιξα πρώτη φορά το ρόλο της Ιφιγένειας «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» στα Αισχύλεια. Εκεί ένιωσα μαγικά και κατάλαβα ότι κάτι δονείται μέσα μου.
Ποιόν ηθοποιό – καλλιτέχνη θαυμάζετε; Θαυμάζω τους καλλιτέχνες που είναι δημιουργικοί αλλά δουλεύουν με σεμνότητα και ευγένεια. Θαυμάζω τους καλλιτέχνες που βρίσκουν την δύναμη να εξελίσσονται και να επικοινωνούν με το κοινό ακούραστα παρόλο το βάρος της πραγματικότητας που ζούμε.
Θέατρο ή κινηματογράφος τι προτιμάτε; Θέατρο, όχι γιατί δεν αγαπώ τον κινηματογράφο αλλά γιατί δεν γνωρίζω αρκετά το μέσο ως ηθοποιός. Θα ήθελα όμως να μου δοθεί ευκαιρία να το εξερευνήσω και να εκφραστώ μέσα από αυτό. Το θέατρο είναι το σπίτι μου. Νιώθω ασφαλής το γνωρίζω, αγαπώ τους ανθρώπους του και την επικοινωνία με το κοινό.
Τι σημαίνουν οι λέξεις καριέρα – επιτυχία για εσάς; Καριέρα σημαίνει να έχεις μια συνέχεια σε αυτό που κάνεις. Να υπάρχεις εξελισσόμενος-η. Επιτυχία….μεγάλη λέξη!! Να είσαι αποδεκτός από τον κόσμο. Να στηρίζει τις επιλογές σου. Και να είσαι καλά με τον εαυτό σου!! Κυρίως!!!
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται; Νομίζω ανάλογα την περίπτωση. Υπάρχουν έμφυτα ταλέντα σε όλες τις καλλιτεχνικές εκφάνσεις, αλλά και άνθρωποι που στην πορεία της ζωής τους κάτι έχει μιλήσει μέσα τους, το έχουν ακολουθήσει, το έχουν καλλιεργήσει και έχει ανθίσει… Εξάλλου ο καλλιτέχνης πρέπει να είναι ένα ον καλλιεργημένο, κάτι που συνεπάγεται ενηλικίωση και ωριμότητα, άρα κάτι που γίνεται στην πορεία της ζωής.
Ποια λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη; Αισθάνομαι!!!!
Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε; Ναι φυσικά νιώθω ‘’έμπνευση’’, αλλιώς δεν γίνεται. Αυτό όμως που με χαρακτηρίζει είναι ότι την έμπνευση την νιώθω κυρίως όταν συνυπάρχω με άλλους. Δεν λειτουργώ καλά σαν μονάδα. Θέλω παρέα για να εμπνευστώ.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως Καλλιτέχνη; Δεν νιώθω πάντα Καλλιτέχνης, αλλά όταν το νιώθω νομίζω ότι αυτό που με διακατέχει είναι η ανάγκη να μοιράζομαι να επικοινωνώ να κάνω τους άλλους να νιώθουν όμορφα να βρίσκω νέες φόρμες έκφρασης και να εξελίσσομαι.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Ετοιμάζω μία παράσταση με εφήβους ΑΜΕΑ [που δουλεύω μαζί τους αρκετά χρόνια] πάνω στους «Ορνιθες» του Αριστοφάνη. Επίσης θα συνεχίσει το καλοκαίρι η παράσταση που συμμετείχα «Απομνημονεύματα Κολοκοτρώνη», ένα διαδραστικό θεατρικό ντοκιμαντέρ. Και φυσικά το CONFESS/ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙΤΕ.
Σας ευχαριστώ πολύ!!!
Bio: Σοφία Λιάκου
Αποφοίτησε με άριστα από την σχολή του «Πειραϊκού Συνδέσμου». Παρακολούθησε μαθήματα τραγουδιού, σωματικού θεάτρου και θεατρικού παιχνιδιού και συστήματος Orff. Έχει συνεργαστεί με τους σκηνοθέτες Πέπη Οικονομοπούλου, Νικαίτη Κοντούρη, Στάθη Λιβαθινό, Βάιο Παγκουρέλη, Άσπα Τομπούλη,Βαλεντίνα Παπαδημητράκη, Ευανθία Στιβανάκη, Νίκο Σακαλίδη Ανδρονίκη Αβδελιώτη και Βαγγέλη Παπαδάκη σε έργα αρχαίου δράματος και σύγχρονου ρεπερτορίου. Υπήρξε μέλος της ομάδας θεάτρου δρόμου «Helix» του Νίκου Χατζηπαπά όπου πήρε μέρος σε πολλά φεστιβάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Τα τελευταία χρόνια έχει συμμετάσχει θεατρικές παραστάσεις devised [θέατρο της επινόησης] με σκηνοθέτες την Βίκυ Μαστρογιάννη, Άννα Τσίχλη, Μαριάννα Λαμπίρη και Ολγα Ποζέλη. Εχει συντονίσει ομάδες θεατρικού παιχνιδιού δημιουργώντας παραστάσεις στο κέντρο δημιουργικής απασχόλησης ”Ταξίδι στην ανάπτυξη”. Από το 2001 διδάσκει θέατρο και σκηνοθετεί στην ομάδα θεατρικής δημιουργίας του συλλόγου” Ανθρωπος- Ελπίδα- πολιτισμός ”Έχει συμμετάσχει επίσης σε θεατρικά κείμενα στο κρατικό ραδιόφωνο και σε ταινίες του Ελληνικού κινηματογράφου.
Τέλος διδάσκει θέατρο στην σχολή Δραματοθεραπείας και παιχνιδοθεραπεiας Το Ερμα.
