Ο Παπαδόπουλος Νικόλαος, Θεολόγος, Εκπαιδευτικός γαλλικής γλώσσας, Πρωτοβάθμια & Μεταδευτεροβάθμια Εκπαίδευση, “ανακρίνεται” απο τη δημοσιογραφική ομάδα του polismagazino.gr
Εγκλεισμός στο σπίτι. Πώς διαχειρίζεστε το χρόνο σας; Ποια συναισθήματα σας διακατέχουν; Πρώτα από όλα ευχαριστώ για την πρόσκληση σε αυτή τη συνέντευξη. Αποτελεί πάντα τιμή μου να φιλοξενούνται οι σκέψεις μου στο περιοδικό σας.
Η αλήθεια είναι πως δεν έχω βιώσει τις ψυχολογικές επιπτώσεις του εγκλεισμού στο σπίτι καθώς εργάζομαι ως εκπαιδευτικός σε Ιδιωτικό Δημοτικό Σχολείο της Χαλκιδικής κι ως γνωρίζετε τα σχολεία στη Βόρεια Ελλάδα παραμένουν ως επι το πλείστον ανοιχτά. Παρ’ όλα αυτά θεωρώ πως αυτό που περνάμε, αποτελεί μια πρωτόγνωρη εμπειρία για όλους μας και καλούμαστε να τη διαχειριστούμε με ψυχραιμία και σύνεση. Πιστεύω πως αυτή η συγκυρία μας έθεσε λίγο – πολύ στη θέση ν’ αναθεωρήσουμε τις προτεραιότητές μας και να επαναπροσδιορίσουμε την καθημερινότητά μας.
Όταν επανέλθουν οι προγενέστερες ελευθερίες μας, θα βρεθούμε στη θέση ν’ αναλάβουμε τη δική μας ευθύνη και ν’ αποδείξουμε αν επιστρέφουμε από την πανδημία, από αυτή την περιπέτεια, ωριμότεροι.
Η ελευθερία άλλωστε προϋποθέτει προσωπική ανάληψη ευθύνης. Το δύσκολο εδώ είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι φοβούνται ν’ αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Ακούμε συνεχώς για Βία. Ενδοοικογενειακή, εργασιακή, αθλητική, καλλιτεχνική… Εντυπωσιάζεστε από το συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές; Εσείς έχετε υποστεί κάποια μορφή βίας; Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν υπάρξει θύματα βίας επιλέγουν να μοιραστούν τη φωνή τους και να επαναστατήσουν απέναντι σε μια τόσο αποτρόπαια και κατάφορα καταδικαστέα συμπεριφορά.
Κάθε μορφή επανάστασης πάντα ξεκινάει από λίγους, διευρύνεται σταδιακά και γίνεται ηχηρή απάντηση.
Οι άνθρωποι που βρίσκουν το κουράγιο να ξεπεράσουν τις πληγές τους για να προστατεύσουν τους συνανθρώπους τους που είτε έχουν υποστεί κάποια μορφής βίας είτε όχι (ακόμη), αποδεικνύουν τη δύναμη και την παιδεία τους. Τους ευχαριστούμε.
Πιστεύετε στην αποτελεσματικότητα του εμβολίου; Θα εμβολιαστείτε όταν έρθει η ώρα; Πιστεύω πως δεν είμαι εγώ ο κατάλληλα καταρτισμένος άνθρωπος για να μιλήσω για την αποτελεσματικότητα ή μη του εμβολίου, οπότε σαφώς θα εμπιστευθώ τους ειδικούς.
Έχετε στερηθεί κάτι από τον εγκλεισμό σας στο σπίτι και εάν ναι, πως το αντιμετωπίσατε; Υπάρχουν γύρω μας άνθρωποι που στερούνται την ευκαιρία στην παιδεία, στη στέγαση, στο φαγητό, στις βασικές ανάγκες της ανθρώπινης επιβίωσης. Θα ήταν εριστικό από μέρους μου να μιλήσω για στερήσεις. Επιλέγω να είμαι ανευχαρίστητος μόνο στο επαγγελματικό κομμάτι, στην εκπαίδευση που αποτελεί για εμένα ένα λειτούργημα που διατελώ με πάθος και θέλω συνεχώς να ξεπερνάω κάθε φορά τον εαυτό μου. Το να είμαι όμως αχάριστος δεν αποτελεί στάση ζωής.
Τηλεργασία και Αναστολή εργασιακών συμβάσεων. Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί την επόμενη ημέρα του απεγκλωβισμού μας στον εργασιακό χώρο; Θεωρώ πως κάποιοι τομείς έχουν πληγεί σημαντικά. Όταν συμβεί όπως λέτε χαρακτηριστικά η επόμενη ημέρα του απεγκλωβισμού μας, όλοι μας θα τους στηρίξουμε αυτούς τους ανθρώπους κι όπως κάθε φορά θα ανασυνταχτούμε επιτυχώς ως κοινωνία.
Κατά την παρουσία σας στο Μεσημβρινό Δελτίο Ειδήσεων της Καναδικής Τηλεόρασης TVA Nouvelles, αναφέρατε χαρακτηριστικά ότι η τηλεκπαίδευση δεν πρέπει να αποτελεί δικαιολογία. Θεωρείτε πως οι εκπαιδευτικοί της χώρας είναι άρτια καταρτισμένοι στις Νέες Τεχνολογίες για ν’ ανταποκριθούν στις καινούριες αυτές συνθήκες; Αυτό που υποστήριξα κατά την παρουσία μου στη φιλόξενη καναδική τηλεόραση, είναι ότι οι εκπαιδευτικοί του σήμερα έχουν να διαχειριστούν μαθητές που μεγαλώνουν ανάμεσα στα ψηφιακά μέσα, τρώνε και κοιμούνται δίπλα από ένα τάμπλετ.
Ποια στάση επιλέγουν να διατηρήσουν οι εκπαιδευτικοί μας απέναντι στις ανάγκες που δημιουργούνται; Να αρκεστούν στην αδράνεια ή να δημιουργήσουν το δρόμο ακόμη κι όταν δεν υπάρχει; Σαφώς υπάρχουν πολλά που δεν γνωρίζουμε, όμως πρέπει, ναι πρέπει, να καλλιεργηθεί μέσα μας η εσωτερική ανάγκη ν’ αναζητάμε αδιάκοπα διεξόδους μέσα από τις οποίες η μάθηση θα παραμένει ελκυστική όποιες κι αν είναι οι συνθήκες. Να μη φοβόμαστε να ξεβολευτούμε ή να εκτεθούμε. Πριν χρόνια, οι δάσκαλοι στη χώρα μας μέσα από τα κρυφά σχολεία κι όχι μόνο, έθεταν εαυτό σε κίνδυνο για να υπερασπιστούν την εκπαίδευση, την παιδεία, τα παιδιά τους, τη γλώσσα, τον πολιτισμό και τα ιδανικά τους. Δεν έχουμε λοιπόν κανένα δικαίωμα και κανένα περιθώριο να επαναπαυτούμε.
Τι πρέπει αλλάξει η εκπαίδευση σήμερα; Να πάψει να είναι τετριμμένη και by the book.
Έχουμε ανάγκη ως κοινωνία μια εκπαίδευση αυθεντική.
H σύνδεση της διδασκαλίας με την πραγματικότητα είναι αυτή που κάνει τη μάθηση περισσότερο ελκυστική κι ενδιαφέρουσα.
