Ο Πάνος Πατέλλης ανανεώνεται δισκογραφικά με ένα ολοκαίνουργιο τραγούδι που έχει τον τίτλο «Μην Πας Στον Άλλον».
Ανανεωμένος και με άκρως ανεβασμένη καλλιτεχνική ατζέντα, έρχεται και κερδίζει πάλι τις εντυπώσεις,έχοντας στις αποσκευές του το νέο του τραγούδι,και πρόκειται για ένα τραγούδι που ανεβάζει την διάθεση μας στα ύψη.
Ο Πάνος διανύει την καλύτερη Δημιουργική περίοδο και επιστρέφει ανανεωμένος αλλά και πιο ώριμος από ποτέ,έτοιμος να μας ”ξεσηκώσει” ξεδιπλώνοντας για μια ακόμα φορά το πολύπλευρο ταλέντο του στο τραγούδι ανεβάζοντας όλο και πιο ψηλά τον πήχη με τη νέα του επιτυχία σε στίχους και μουσική Γιώργου Καραδημήτρη.
Επέστρεψε για να κερδίσει τις εντυπώσεις όπως πολύ καλά ξέρει!
Το νέο του τραγούδι τον κάνει να ξεχωρίζει στο είδος που τόσο αγαπά,αφού ξέρει να ερμηνεύει κάθε φορά από καρδιάς και με πολύ δυναμισμό τέτοια τραγούδια που μένουν διαχρονικά γραμμένα μέσα στην ψυχή μας!
Η φωνή του είναι μοναδική,και μας ταξιδεύει για μια ακόμη φορά,με το ιδιαίτερο χρώμα της.
Κυκλοφορεί από την Musicliberty
Drums: Γιάννης Καρακασίδης
Guitars: Αποστόλης Στίκας
Keyboards/Bass: Προκόπης Παπαδόπουλος
Κλαρίνο/Νέϋ: Νίκος Τζόκας
Percussion: Γιάννης Κιρπατσάς
Backing Vocals: Γιώργος Καραδημήτρης
Programming/ Ενορχήστρωση: Προκόπης Παπαδόπουλος
Mix/Master : Γιάννης Κιρπατσάς
Director: Γιώργος Καραδημήτρης
Assistant Director: Χάρης Βογιατζής
Hair’s caring:Barber shop “Η Ορεστιάδα μας”
Ευχαριστούμε για την φιλική συμμετοχή την Αγγελική Καραϊσαρίδου και τον Γιώργο Κυνηγόπουλο
Η παραγωγή και η μίξη έγιναν στο Modern Times Studio
@moderntimesstudio
Lyrics
Γιατί όταν θα έρθει το πρωί
Πρέπει να φύγεις από μένα δηλαδή
Γιατί να ζήσω πάλι την στιγμή
Αυτή που χάνω απ’ τα πόδια μου την Γη
Γιατί να πρέπει να το ζήσω δηλαδή
Μην πας στον άλλον
Εδώ να μείνεις
Κάτσε να με συγκρίνεις
Πες του πως δεν μου μοιάζει
Κι ότι δεν σου ταιριάζει
Πες του και κάτι ακόμα
Πως κάθε βράδυ λιώμα
Γυρνάς στην αγκαλιά του
Δεν θέλεις τα φιλιά του
Πες του να ‘ρθω μπροστά του
Γιατί πρέπει να ζήσω την σκηνή
Εσύ να φεύγεις και να θέλω πιο πολύ
Γιατί να αφήνεις πάλι στο μπορεί
Μια αγάπη που ‘χε όριο της το μαζί
Γιατί με κάνεις να υποφέρω δηλαδή
