“Να ψάχνει ο καθένας τη δική του αλήθεια και να μην ντρέπεται να την εκφράζει.”
«Είναι πλέον πραγματικότητα! “Οι Νεκροζώντανοι” κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Ζωντανοί όσο ποτέ, ξεδιπλώνουν τα άυλα κορμιά τους για να μας υπενθυμίσουν ένα φιλοσοφικό μυστήριο που πλανίζεται στον αέρα. Εκεί όπου το αρχέγονο και ακατέργαστο ένστικτο της πράξης του σχεδίου, συναντά τον κόπο, την σπουδή και την εμμονή, για την αποπεράτωση ενός μικρού θαύματος. Σε ευχαριστούμε Ορέστη Χιώτη, η θετική σου αύρα χαϊδεύει τα απροσπέλαστα δυστοπικά δήθεν φυσιολογικά εγώ μας».
Γιάννης Σταμενίτης
Σε ποια ηλικία ανακαλύψατε την καλλιτεχνική σας ταυτότητα; Ζωγράφιζα από παιδί, όπως ζωγραφίζουν όλα τα παιδιά. Θυμάμαι, στο σχολείο οι δάσκαλοι με επαινούσαν για αυτό. Για τα χρώματα μου περισσότερο. Μια δασκάλα μου στην Δ’ Δημοτικού, η κυρία Γαλήνη, είχε στείλει μια ζωγραφιά μου σε έναν διαγωνισμό. Είχα κερδίσει και βραβείο. ‘Όχι το πρώτο βραβείο, αλλά διακρίθηκα. Αν αυτό λέγεται καλλιτεχνική ταυτότητα, δεν ξέρω. Νομίζω ότι δεν έχω καλλιτεχνική ταυτότητα, είμαι απλώς ο εαυτός μου, γι’ αυτό και ζωγραφίζω.
Ποια λέξη σας εκφράζει ως άνθρωπο και ως καλλιτέχνη; Μα, η αγάπη προφανώς! Η λέξη αγάπη περιέχει όλες τις υπόλοιπες λέξεις και καμιά φορά οι άνθρωποι μπερδεύονται. Εγώ δεν μπερδεύομαι, γιατί ξέρω. Έχω μόνο αγάπη μέσα μου.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας; Είμαι ευαίσθητος και κοινωνικά ανασφαλής.
Πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε με την εικονογράφηση; Ξεκίνησα από την σχολή μου, τον ΑΚΤΟ. Είχαμε εικονογραφήσει ένα απόσπασμα από την «Κατσαρίδα» του Κάφκα. Όταν συζητήσαμε με τον καθηγητή μου, τον Γιάννη Σταμενίτη, την ιδέα να δημιουργήσω ένα εικονογραφημένο βιβλίο πάνω σε ένα δικό μου κείμενο, τότε ασχολήθηκα συστηματικά. Δηλαδή πριν δύο χρόνια. Έτσι «Οι Νεκροζώντανοι», ένα κείμενο που έγραψα πριν καιρό…γιατί γράφω ξέρετε, μεταμορφώθηκαν σε ζωγραφικό κείμενο.
Από που αντλείτε την έμπνευσή σας; Από τη μουσική κυρίως. Όταν πω ότι τώρα θα κάτσω να ζωγραφίσω, βάζω μουσική και τότε συμβαίνει κάτι μαγικό. Χρώματα και μορφές γεμίζουν τον χώρο μου, ξεπηδάνε από παντού…αλήθεια!
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Η οικογένεια μου φυσικά! Η φύση! Ο καθηγητής μου, ο Γιάννης Σταμενίτης! Μου έδειξε την ψυχή του. Με καθοδήγησε να ψάχνω και να βρίσκω τρόπους, τεχνικές, ποιοι άλλοι ζωγράφιζαν σαν εμένα…Έτσι, ανακάλυψα τους Αβορίγινες, τους Εξπρεσιονιστές, τους Fluxus και πολλούς άλλους.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας; Να νιώθω ευγνωμοσύνη για τον εαυτό μου. Πιστεύω ότι αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχει να αντιμετωπίσει ο καθένας μας.
Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στον δημόσιο χώρο; Ο κόσμος φαίνεται να έχει χορτάσει από τέχνη. Το διαδίκτυο και η σύγχρονη τεχνολογία έπαιξε ρόλο σε αυτό. Μεγάλος όγκος πληροφοριών που οδηγούν τις νέες μορφές τέχνης σε μια υποκριτική ελίτ, με καλλιτέχνες οι οποίοι μπορεί επίσης να υποκρίνονται. Για μένα τέχνη είναι η έκφραση της αλήθειας που έχει ο καθένας μέσα του.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Τα σχέδια μου… Δεν κάνω σχέδια, όπως τα φέρει η ζωή. Θέλω μόνο να μπορώ να μαθαίνω, να ζωγραφίζω και να ακούω μουσική. Α… και να βρω την αγάπη και έξω από τον οικογενειακό μου χώρο.
Ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στην κοινωνία; Να ψάχνει ο καθένας τη δική του αλήθεια και να μην ντρέπεται να την εκφράζει.
Βιογραφικό:
Ο Ορέστης Χιώτης γεννήθηκε στις 26 Μαΐου 1996 στη Θεσσαλονίκη. Ζει και εργάζεται στη Θέρμη Θεσσαλονίκης. Σπούδασε Graphic Designer στον ΑΚΤΟ Θεσσαλονίκης. Τα εικαστικά του σχέδια είναι ο απλός τρόπος με τον οποίο ο ίδιος αντιλαμβάνεται το περιβάλλον. Οι ιδιαίτερες δημιουργίες του, ίσως προκύπτουν από ένα έξτρα χρωμόσωμα ή ένα ολιστικό σύνδρομο, κοινώς αποκαλούμενο ως σύνδρομο Down. Μια άλλη οπτική συναισθηματικής ειλικρίνειας, ή απλά μια άλλη οπτική. Κάθε έργο του Ορέστη Χιώτη, αποτελεί μια εσωτερική αναζήτηση, αναδεικνύοντας τελικά την διαφορετικότητα σε τέχνη. Άλλωστε η τέχνη είναι απροσδόκητη, αν δεν είναι…δεν είναι τέχνη!
https://www.facebook.com/orestisartsyndrome
Ομαδικές Εκθέσεις
2019: «Ταξιδεύοντας την Τέχνη», Ιστορικό Αρχείο Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς, Αθήνα.
2020: «Ταξιδεύοντας την Τέχνη», Μουσείο Πλινθοκεραμοποιίας Ν & Σ. Τσαλαπάτα, Βόλος.
2020: «Find what you love and let it kill you», Purpur Gallery, Λαμία.
Βιογραφικό σημείωμα:
Ο Γιάννης Σταμενίτης γεννήθηκε στις 29 Ιουλίου 1973. Ζει και εργάζεται στη γενέτειρα του, την πόλη της Θεσσαλονίκης. Συνεργάσθηκε με εφημερίδες, περιοδικά της Θεσσαλονίκης ως τεχνικός τύπου, δημιουργικά, διαφημιστικά γραφεία, στα τμήματα, σελιδοποίησης, επεξεργασίας εικόνας, εικονογράφησης και δημιουργικού σχεδιασμού, ως καλλιτεχνικός, δημιουργικός διευθυντής. Εργάζεται ως εκπαιδευτικός εικαστικών μαθημάτων, τεχνολογίας εκτυπώσεων και εφαρμογών γραφιστικής. Παράλληλα διατηρεί το «atelier Stamenitis», παρουσιάζοντας εικαστικό έργο, γραφιστικές εφαρμογές οπτικής επικοινωνίας, κατά επιλογή. Αποφοίτησε με άριστα από την σχολή καλών τεχνών του Αριστοτέλειου πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στο τμήμα εικαστικών και εφαρμοσμένων τεχνών. Κατέχει, πτυχίο του τμήματος γραφικών τεχνών στον τομέα εφαρμοσμένων τεχνών. Έχει παρουσιάσει πέντε ατομικές εκθέσεις και πλήθος ομαδικών εκθέσεων σε Ελλάδα και εξωτερικό. Έργα του υπάρχουν σε μουσεία και ιδιωτικές συλλογές, τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων.
