“…Κάθε έργο τέχνης όλο και κάποια μηνύματα εκπέμπει που σε τελική ανάλυση αναγιγνώσκονται από τον θεατή. Ο εικαστικός απεικονίζει κάτι μπολιασμένο από το ίδιο του το είναι και ως πομπός το εκπέμπει, ενίοτε μάλιστα, αν κι έχει απεικονίσει πτυχές της ψυχής του στον καμβά ή στο χαρτί, δεν έχει συνειδητοποιήσει ακριβώς τι μήνυμα εκπέμπει…”
Τι σας ώθησε να συμμετάσχετε στην συγκεκριμένη έκθεση; Και μόνο το θέμα της έκθεσης “Χρώματα Ουρανού και Θάλασσας” θεωρώ πως είναι πρόκληση για τους εικαστικούς, οπότε θα έλεγα πως αυτό ήταν η βασική αιτία συμμετοχής μου αλλά όχι και η μόνη. Στη Μεσόγειο, την κοιτίδα του πολιτισμού, και ειδικότερα στο Αιγαίο, υπάρχει εκείνο το φως που γεννά χρώματα και μεταφέρει την όραση και το νου από το φυσικό στο μεταφυσικό κι αντίστροφα. Έτσι λοιπόν διάλεξα ένα τοπίο από την ηφαιστειογενή Μήλο και τη σχιστολιθική Άνδρο, τοπία που εμπεριέχουν την ένταση του κυκλαδίτικου τοπίου, τοπία που τα μεταβλητά στοιχεία Ουρανός και Θάλασσα οργιάζουν. Αυτά τα στοιχεία-γεννήματα νερού και αέρα, ανταλλάσσουν χρώματα, εισέρχεται το ένα μέσα στο άλλο δημιουργώντας αέναη σύνθεση. Στα κυκλαδίτικα τοπία δεν είναι μόνο το μπλε που φωτίζει, αλλά μια απίστευτη γκάμα όλων των συχνοτήτων του ορατού φάσματος. Μέσα σε αυτά διαμορφώνεται η συνείδηση της πετραίας γης, όπως μοναδικά την είχε χαρακτηρίσει ο αείμνηστος Κυκλαδίτης Μανώλης Γλέζος, και γίνεται ορατή η μαρτυρία της στερεάς κατάστασης, των μικροσκοπικών κοιλάδων με το λιγοστό νερό για παράδειγμα, των πολύχρωμων βράχων, των ξερολιθιών που αψηφούν τον χρόνο, των κατοπτρικών γκρεμών, των ανεμοδαρμένων ομιχλωδών κορυφών. Αέναες δω πέρα οι εκτυφλωτικές καλοκαιρινές ώχρες, οι μαρμαρυγές των ελαιώνων στο πρωτοβρόχι, οι πολύχρωμοι ανοιξιάτικοι φρυγανότοποι, αέναο και κείνο το λιγοστό, ακριβό, πολύτιμο πράσινο στις τεθλασμένες ρεματιές. Όλα τούτα προσπαθώ να ζωντανέψω στα τοπία που ζωγραφίζω, γιατί τελικά διαμορφώνουν τη ματιά μου αλλά και γενικότερα μέρος του είναι μου.
Τι σας ενώνει με τους άλλους εικαστικούς που θα βρεθείτε στην πανέμορφη Μηλο; Βασικά νομίζω πως είναι η αγάπη μας για το τοπίο που κυριαρχεί το νερό κι ο ουρανός, αλλά και η παρουσίαση μιας έκθεσης σε τόπο μοναδικό που η γεωλογική ιστορία ανταγωνίζεται εκείνη του πολιτισμού, σε τόπο με την πιο πολύχρωμη γη και θάλασσα.
Μέσα από τα έργα σας προσπαθείτε να περάσετε κάποια μηνύματα; Θέλοντας και μη, κάθε έργο τέχνης όλο και κάποια μηνύματα εκπέμπει που σε τελική ανάλυση αναγιγνώσκονται από τον θεατή. Ο εικαστικός απεικονίζει κάτι μπολιασμένο από το ίδιο του το είναι και ως πομπός το εκπέμπει, ενίοτε μάλιστα, αν κι έχει απεικονίσει πτυχές της ψυχής του στον καμβά ή στο χαρτί, δεν έχει συνειδητοποιήσει ακριβώς τι μήνυμα εκπέμπει. Ο θεατής με τη σειρά του είναι ο δέκτης. Οι θεατές-δέκτες όμως δεν αποκωδικοποιούν όλοι με τον ίδιο τρόπο, οπότε τελικά, βασικό είναι το τι μήνυμα αναγιγνώσκει ο θεατής.
Ποια είναι τα οφέλη την Εικαστικών Τεχνών στον άνθρωπο; Πολλαπλά τα οφέλη των εικαστικών τεχνών αφού μπορούν να δωρίσουν τη δυνατότητα της διαφορετικής συνομιλίας, να αφυπνίσουν, να τέρψουν, να συντροφέψουν, να μεταφέρουν…
Με ποια χρώματα θα ζωγραφίζατε την Ελλαδα; Σίγουρα δεν θα εξαιρούσα κανένα χρώμα. Θα διάλεγα όμως το απολλώνιο δήλειο φως και θα προτιμούσα εκείνα τα χρώματα που μπορούν να χορέψουν τον Καβοντορίτικο, τον Καριώτικο, τον Μπάλο…
Με τι συναισθήματα εύχεστε να φύγει το κοινό που θα επισκεφθεί την έκθεση αυτή; Εύχομαι το κοινό, όταν φύγει από την έκθεση, να αισθάνεται σαν παιδί που του χάρισαν κάποιο σπάνιο παιχνίδι: ένα καλάθι φωτός και χρωμάτων που αν κοιτάξει μέσα του θα θυμηθεί όνειρα όμορφα και ως δια μαγείας θα μπορεί πλέον να μεταφέρεται μέσα τους.
Βιογραφικό: Ο καθηγητής Φυσικής, αυτοδίδακτος ζωγράφος και συγγραφέας Κώστας Γαρύφαλλος γεννήθηκε στο Συνετί Άνδρου το 1959 όπου μένει μόνιμα με την οικογένειά του. Στα θέματά του κυριαρχούν το φως, τα φυσικά στοιχεία, η διαλεκτική σχέση μεταξύ τους καθώς και η επίδραση του χρόνου στα αντικείμενα. Στο ενεργητικό του έχει είκοσι επτά ατομικές εκθέσεις και εικοσιδύο ομαδικές. Επίσης μετείχε στην τρίτη Διεθνή Biennale υδατογραφίας στο Νέο Δελχί Ινδίας. Ασχολείται και με τη λογοτεχνία. Το καλοκαίρι του 2010 παρουσίασε ένα λεύκωμά του με φωτογραφίες, πίνακες, κείμενά του καθώς και κείμενα μεγάλων Ελλήνων λογοτεχνών. Το λεύκωμα εκδόθηκε από τις εκδόσεις «Ergo» κι έχει τίτλο Ηχώ Εικόνες Είδωλα… κάπου στην Άνδρο. Το 2017, από τις εκδόσεις «Θερμαϊκός», εκδόθηκε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο Λιποτάχτες κι Εθελοντές.