“…Αυτή την περίοδο ολοκληρώνω τα γυρίσματα ενός ντοκιμαντέρ, αλλά και η ποιητική συλλογή μου, πάθος και βάσανος των τελευταίων μηνών είναι έτοιμη προς έκδοση”
Σε ποια ηλικία ανακαλύψατε ότι θέλετε να γίνετε ηθοποιός; Ως φοιτητής μελετώντας και παρακολουθώντας θέατρο, ένιωσα πως υπήρχαν υλικά στην τέχνη που με αφορούσαν προσωπικά, έπρεπε να εμβαθύνω. Χαρακτηριστικά αναφέρω την παράσταση «Χάρολντ και Μοντ» του Κόλιν Χίγκινς, στο θέατρο Αλάμπρα το 1996, με τη Δέσποινα Μπεμπεδέλη. Ο αντίκτυπος που είδα να ασκεί στο κοινό ήταν καθοριστικός για την έλξη που άσκησε το θέατρο στην προσωπικότητα μου. Ένα κοινό γελούσε και έκλαιγε συντονισμένο με απλές φράσεις, αλλά αριστουργηματικά ερμηνευμένες από τη Δέσποινα. Σκέφτηκα πως αυτό είναι το συναίσθημα που ήθελα να αγκαλιάσω στη ζωή μου. Και το έζησα λίγα χρόνια αργότερα.
Ποιόν ηθοποιό – καλλιτέχνη θαυμάζετε; Ανέφερα τη Δέσποινα Μπεμπεδέλη, επίσης απ’ την ενεργή παλιά γενιά το Γιώργο Μιχαλακόπουλο, το Δημήτρη Καταλειφό και πολλούς νεότερους, τη Μάνια Παπαδημητρίου, την Πέγκυ Τρικαλιώτη και πολλούς ακόμα θαυμάζω, έκαστο στο είδος του.
Θέατρο ή κινηματογράφος τι προτιμάτε; Και τα δύο. Την αμεσότητα και τη διάδραση με το κοινό στο θέατρο, την αναμέτρηση της αλήθειας με την έκθεση και την προσήλωση που αυτό απαιτεί. Είσαι γυμνός. Και την αιωνιότητα του κινηματογράφου. Την ποίηση της εικόνας μέσα απ’ την υπέροχη σύνθεση τόσων τεχνών, τόσων καλλιτεχνών για να βγει στη μεγάλη οθόνη.
Τι σημαίνουν οι λέξεις καριέρα – επιτυχία για εσάς; Καριέρα είναι να κοιμάσαι εσωτερικά γεμάτος και ήσυχος το βράδυ, γνωρίζοντας πως έκανες ό,τι καλύτερο μπορούσες, τουλάχιστον κατέγραψες και έμαθες απ’ τα λάθη σου, είδες ανθρώπους να ταυτίζονται, να διερωτώνται απ‘ την τέχνη σου ή να έχουν ψυχαγωγηθεί, ανάλογα με το ζητούμενο που υπηρετείς. Επιτυχία είναι αν πήγες λίγο ή πολύ παραπέρα, αν το κοινό έφυγε εσωτερικά γεμάτο.
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται; Γίνεται ο καλλιτέχνης. Με πολλές μικρές καθημερινές υπερβάσεις. Αν είναι μαχόμενος και πολυσυλλεκτικός σε μόνιμη μαθητεία. Οι άλλες τέχνες, αλλά και η ποίηση, κυρίως οι εμπειρίες ζωής, ο πειραματισμός με νέες φόρμες, όσο πιο πλούσιες είναι, τόσο προσθέτουν στην τέχνη μας. Κόντρα στον άνεμο, κόντρα στον καιρό.
Ποια λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη; Ειλικρινής. Και ως άνθρωπος. Μπορεί να μην είμαι καλός σε πολλά που δοκιμάζω, αλλά ψεύτης όχι. Με αλλοτριώνει το ψέμα, αποφεύγω τους ανθρώπους που το εμφορούν. Μπορεί να ακούγεται αφέλεια, ίσως πραγματισμός, αλλά αυτό είναι η δική μου απάντηση σε πολλά ζητήματα που βιώνουμε όλοι καθημερινά. Θα το αναπτύξω με έργα για να γίνει πιο κατανοητό πολύ σύντομα.
Νιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε; Κάποιες φορές τη νιώθεις από πριν. Οι ζυμώσεις μέσα σου είναι αισθητές, σαν το χάδι ενός αγγέλου. Κάτι εξαγγέλλεται ή μια αύρα, μια φωνή που ψιθυρίζει. Είναι μια συγκεκριμένη ψυχολογική κατάσταση, μια ατμόσφαιρα, υπάρχει στον αέρα, για να μιλήσω με όρο του Μιχαήλ Τσέχωφ, την οσμίζεσαι, την αναπνέεις. Άλλοτε είναι εύφορη, άλλοτε παράφορη. Ποτέ φλου. Το γέμισμα ή το άδειασμα πολλές φορές σε οδηγεί στην έμπνευση. Κάποιες φορές την προκαλείς και έρχεται. Είναι αναμέτρηση.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως Καλλιτέχνη; Το θέατρο είναι η πνευματική μου μήτρα και η σκηνή, το αληθινό μου σπίτι, ο έρωτας που την ψυχή μου αναγεννά κι όσο κι αν την αφήνω γι’ άλλους έρωτες και για ταξίδια νέα, πάντοτε στη ζωή μου αυτός είναι ο σηματωρός.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Η συμμετοχή μου σε ένα κλασικό έργο με συναδέλφους αγαπημένους και στη συνέχεια το ανέβασμα δύο θεατρικών έργων δικών μου. Επίσης, αυτή την περίοδο ολοκληρώνω τα γυρίσματα ενός ντοκιμαντέρ, αλλά και η ποιητική συλλογή μου, πάθος και βάσανος των τελευταίων μηνών είναι έτοιμη προς έκδοση.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής Μαίρη Βογιατζή Τράγκα.
Ηθοποιός (θέατρο)
2013 Η Παναγία των Παρισίων (Φοίβος) -θίασος Ηλιαχτίδα – Περιοδεία
2012 Καθρέπτης σκην. Νίκος Δροσάκης- Χώρος Tabula Rasa
2011 Λυσιστράτη σκην. Θύμιος Καρακατσάνης -Περιοδεία
2010 Σεβάχ ο θαλασσινός – σκην . Χάρη Ρώμα (Σεβάχ)
2009 Λυσιστράτη – σκην. Θύμιος Καρακατσάνης -Περιοδεία
2008 09 Ιλιάδα – σκην. Κωστής Μεγαπάνος (Έκτορας- Πάτροκλος) – θίασοςAvanti Θέατρο Περοκέ
2009 Σωφρονιστική Αποικία Φ. Κάφκα – σκην. Σάββας Στρούμπος (Αξιωματικός) – θίασος Σημείο Μηδέν – Πρώην Κρατητήρια Γκεστάπο
2007 08 Πεταλουδόσαυρος Ε.Τριβιζά (Πεταλουδόσαυρος) – σκην. Βασίλης Μυριανθόπουλος – Περιοδεία – Θέατρο Βεάκη
2007 Φρονίμη Γ. Χατζηδάκη (Πολύμνητος) – σκην: Γιώργος Χατζηδάκης- Περιοδεία
2006 07 Τομ Σώγερ Μ.Τουαίν (Χακ Φιν) σκην.- χορογρ. Ισίδωρος Σιδέρης – ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης
2006 Χορτάτσης και Εργίνα (Αστερίωνας, Μολίνος), Τάλως (Εξάγγελος) του Γιώργου Χατζηδάκη σκην: Γιώργος Χατζηδάκης – Περιοδεία Κρήτη
2005 06 Τρελά ρολόγια Σ.Γκάκα (Κόρτο) σκην.- χορογρ. Ισίδωρος Σιδέρης– ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης
2005 Χριστός Ξανασταυρώνεται (Γιουσουφάκι, Χριστός) σκην. Κοραής Δαμάτης – Περιοδεία
2004 05 Ένα Παραμύθι Μία Ευχή, Οδός Ανεμόσκαλας σκην. Νίκος Καραστέργιος
2004 05 Αντιγόνη Σοφοκλή (Φύλακας) – Ελένη Ευριπίδη (Αγγελιοφόρος, Υπηρέτης) – Όρνιθες Αριστοφάνη (Ιερέας, Αγγελιοφόρος, Πατροκτόνος, Τριβαλλός) σκην. Άρης Μιχόπουλος Θέατρο Προσκήνιο
Ηθοποιός (Κινηματογράφος- Τηλεόραση)
2014 Το σόι σου – σειρά Alpha – Σκηνοθεσία: Νίκος Ζαπατίνας (Σταμάτης)
2012 Οικογενειακές Ιστορίες- Alpha
2010 Μυστικά της Εδέμ Mega
2009 L.A.P.D. σκην. Στέφανος Μπλάτσος (Πέτρος) -σειρά Μega
2007 Εντιμότατοι Κερατάδες σκην. Νίκος Κουτελιδάκης (υδραυλικός) -σειρά Alpha
2004 Σπύρος Λούης σκην. Γιάννης Σμαραγδής (Μπελόκας) δραματοποιημένο ντοκυμαντέρ
2002- 2010 Διαφημιστικά Σποτ & Σπηκάζ για την τηλεόραση για λογαριασμό των εταιρειών: Alico Aσφαλιστική, Amstel, Λαϊκή Τράπεζα Κύπρος, Γερμανός, COSMOTE
Σκηνοθέτης
2013: Βασίλισσα του Χιονιού του Χ.Κ. Άντερσεν
2012: Τα Κάδρα (θεατρικό μονόπρακτο για το ρατσισμό) – ΕLIART
2011: Καθρέπτης (θέατρο) του Νίκου Δροσάκη – Χώρος Tabula Rasa
2011: Οι μικροί άλλοι (μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ)
Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2011 – Φεστιβάλ Χαλκίδας 2011 – Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Αθήνας 2012 – Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Ηρακλείου Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Ρεθύμνου, Προβολές σε ημερίδες & συλλόγους εκπαιδευτικών
2010: Timor Mortis (μικρού μήκους ταινία μυθοπλασίας 35mm) – Φεστιβάλ Δράμας 2009
Θεατρική Συγγραφή- Διασκευή
· Σκρουτζ – του Ντίκενς Πειραματική Σκηνή Καλαμάτας – σκην. Γιώργος Πασσάκος
· “Παραμύθι χωρίς Όνομα” – Πηνελόπη Δέλτα – σκην. Σπύρος Μαβίδης – ΔΗΠΕΘΕ Βόλου
· Καθρέπτης – πολιτικό παραμύθι – θέατρο – σκην. Νίκος Δροσάκης
· Παραμύθι χωρίς Όνομα – Πηνελόπη Δέλτα – σκην. Ι. Σιδέρης – Νέο Θέατρο Θεσσαλονίκης
· Τομ Σώγερ – Μαρκ Τουαίν – σκην: Ισίδωρος Σιδέρης – ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης
