“…Μ’ αρέσει να συνεργάζομαι με ανθρώπους που δεν μένουν στην επιφάνεια, αλλά κοιτάνε την βαθύτερη ουσία και αισθάνονται ελεύθεροι να εκφραστούν και να επικοινωνήσουν δια μέσω του έργου μου”
Ποια είναι η πρώτη σας μουσική ανάμνηση; Η αλήθεια είναι ότι δεν θυμάμαι ποια ήταν η πρώτη μου ανάμνηση, αλλά με βεβαιότητα θυμάμαι αυτή που με ώθησε στην μουσική. Στις πρώτες τάξεις του δημοτικού άκουσα για πρώτη φορά πιάνο ζωντανά μαγεύτηκα από τον ήχο του, αμέσως θέλησα να μάθω να παίζω μουσική.
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Λευκάδα, όπου και πήρα και τα πρώτα μου μαθήματα μουσικής, η σύνθεση ήρθε στα πρώτα χρόνια τις ενασχόλησης μου με την μουσική. Στην εφηβεία δεν ήμουν ιδιαίτερα δραστήριος, και σε καμία περίπτωση δεν θα χαρακτηριζόμουν ως επιμελής και προσηλωμένος στο γράψιμο, αντ’ αυτού μάλλον θα έλεγα ότι προτιμούσα να βρίσκομαι έξω με τους φίλους μου. Κατόπιν ήρθαν οι σπουδές, αρχικά στο ΤΛΠΜ, και έπειτα στο Ωδείο Αθηνών, όπου και συνειδητοποίησα ότι το να παίζω πιάνο ούτε με ενδιάφερε πολύ, αλλά και ούτε μου έβγαινε τόσο φυσικά όσο το να γραφώ. Στην Αθήνα συνδέθηκα φιλικά με πολλούς συνθέτες και αυτό σίγουρα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην κατεύθυνση που πήρα και στις σπουδές που εν τέλει ακολούθησα πάνω στη σύνθεση, στην Κρατική Ακαδημία του Καζάν στη Ρωσία όπου και μένω.
Σας “τρομάζει” η επιτυχία ή η αποτυχία; Δεν με τρομάζει τίποτα από τα δυο, μιας και δεν τα σκέφτομαι, πάντοτε όταν συνθέτω ο στόχος μου είναι ένας, να γράψω μουσική που να μ αρέσει, και να με εξελίσσει σαν συνθέτη αλλά και ως προσωπικότητα. Διότι η σύνθεση είναι μια διαδικασία ενδοσκόπησης, όχι πάντα ευχάριστη, η οποία σε φέρνει αντιμέτωπο με ενδόμυχες σκέψεις και συναισθήματα, μέσα λοιπόν από αυτή την διαδικασία φτάνεις πιο κοντά σε έναν βαθμό αυτογνωσίας πράγμα που θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό για την εξέλιξη ενός ανθρώπου. Την μουσική λοιπόν δεν την αντιλαμβάνομαι ως μια διαδικασία πρωταθλητισμού μέσα στην οποία συμπεριλαμβάνεται και η επιτυχία, και η αποτυχία, αλλά ως διαδικασία αυτοπραγμάτωσης.
Μια συνεργασία που ονειρεύεστε; Σε μεγάλο βαθμό μια σύνθεση αλλά και γενικότερα ένα καλλιτέχνημα βασίζονται σε κάποιες ιδέες, οι οποίες ενυπάρχουν σε όλους τους ανθρώπους. Αυτό λοιπόν μας κάνει φανερό ότι οι άνθρωποι μεταξύ μας δεν διαφέρουμε και τόσο πολύ, η διαφορά και η ομορφιά έγκειται εν τέλει στο πως ο κάθε άνθρωπος θα μετουσιώσει αυτή την ιδέα. Εν προκειμένω σε ένα μουσικό έργο το ιδανικό για μένα ως συνθέτη είναι o εκτελεστής βλέποντας το έργο να προσπαθήσει να εισάγει τα δικά του στοιχεία στην ερμηνεία, δίνοντας έτσι με την σειρά του ένα νέο περιεχόμενο αισθητικής άποψης. Μ’ αρέσει λοιπόν να δουλεύω με ανθρώπους που δεν μένουν στην επιφάνεια, αλλά κοιτάνε την βαθύτερη ουσία και αισθάνονται ελεύθεροι να εκφραστούν και να επικοινωνήσουν δια μέσω του έργου μου.
Υπάρχουν μάνατζερ στην Ελλάδα που μπορούν να βοηθήσουν την πορεία ενός μουσικού; Φαντάζομαι ότι υπάρχουν, αλλά μάλλον είναι δυσεύρετοι. Το αν βοηθάνε είναι ένα σύνθετο ερώτημα και εξαρτάται από ένα συνδυασμό πραγμάτων, όπως για παράδειγμα πόσο ικανός είναι να διαχειριστεί την πίεση ο καλλιτέχνης μιας και οι δουλείες που θα του κλείσει ο μάνατζερ έχουν για παράδειγμα ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, θα κληθεί λοιπόν να διεκπεραιώσει τις υποχρεώσεις αυτές σε καθεστώς πίεσης, δεν μπορούν να το κάνουν όλοι αυτο, ένας από τους λόγους λοιπόν που πολλοί νέοι καλλιτέχνες ψάχνονται και μόνοι τους είναι και αυτός, άλλωστε στις μέρες μας το ιντερνέτ βοηθάει αρκετά. Τέλος για να δουλέψει μια συνεργασία πρέπει να υπάρχει και καλή επικοινωνία, η οποία με την σειρά της θα χτίσει μια γέφυρα εμπιστοσύνης μεταξύ του μάνατζερ και του καλλιτέχνη.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Μέσα στο καλοκαίρι έχω προγραμματίσει να ηχογραφήσω κάποια έργα μου αρχής γενομένης με τον κύκλο μουσικής για παιδιά, για σόλο πιάνο με τον εξαιρετικό Θάνο Μαργέτη, επιπλέον υπάρχει η σκέψη να ηχογραφήσω ένα σύνολο έργων που θα περιλαμβάνει, ένα κουιντέτο πνευστών, μουσική για πιάνο και φωνή και κάποια έργα για σόλο κιθάρα και φλάουτο τώρα όσον αφορά τις συναυλίες, τίποτα δεν είναι ξεκάθαρο λόγω τις πανδημίας, πολλές συναυλίες ακυρώθηκαν και κανείς δεν ξέρει με σιγουριά πότε θα ξεκινήσουν ξανά.
Βιογραφικό. Ο Νάνος Βερύκιος Δημήτρης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Λευκάδα, από όπου πήρε
και τα πρώτα του μαθήματα μουσικής, αρχικά στην Λευκάδιο Μουσική Σχολή και στην συνέχεια στο Ωδείο Μουσικοί Ορίζοντες στο παράρτημα της Λευκάδας. Κατόπιν σπούδασε στο ΤΛΠΜ Άρτας, ακολούθως έδωσε εξετάσεις στο Ωδείο Αθηνών και παρακολούθησε υποχρεωτικά θεωρητικά με τον Τάσο Ξηράκη και έπειτα με τον Μπάμπη Κανά, και πιάνο με τον Δημήτρη Βεζύρογλου. Τέλος ακολούθησε σπουδές πάνω στην Σύνθεση στην Κρατική Ακαδημία του Καζάν, με καθηγητές στα θεωρητικά την Γελένα Σμίρνοβα στο πιάνο την Ιλσιγία Σαλάχοβα, και στην Σύνθεση την Γέλενα Ανισίμοβα. Έχει συνεργαστεί με διακεκριμένους Έλληνες και Ξένους μουσικούς όπως Νίνα Πατρικίδου, Χρήστο Σακελλαρίδη, Μαρίνα Ρετσκάλοβα, Θάνο Μαργέτη, αλλά και με ανερχόμενους όπως ο Βασίλης Κανελλόπουλος Γιώργος Αναγνωστόπουλος Ρούσλαν Γκαλιμούλιν, Αζάτ Νουργκαγίανοβ. Έργα του έχουν παρουσιαστεί στην βιβλιοθήκη του Μεγάρου Μουσικής Λίλιαν Βουδούρη, στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας, στο Ωδείο Αθηνών, στο Ωδείο Ατενέουμ στην Ελληνοαμερικάνικη Ένωση στα πλαίσια συναυλίας της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών και σε διάφορες χώρες όπως Ρωσία Ολλανδία, Γερμανία, Ιταλια. Είναι μέλος της Ένωσης Νέων Ρώσων Μουσουργών, όπως και τις νεοσύστατης μουσικής κίνησης Cambi-ata έχει διατελέσει μέλος σε επιτροπές Φεστιβάλ Μουσικής κινηματογράφου στην Ρωσία όπως και ομιλητής σε διάφορες συναντήσεις συνθετών εντός της Ρωσίας με τελευταία αυτή στο Κέντρο Μοντέρνας Μουσικής Σοφία Γκουμπαιντούλινα με θεμα << Η παραδοσιακή μουσική στην κλασσική μουσική>> . Έχει γράψει μουσική για διάφορες παραγωγές της Ρωσικής Κρατικής Τηλεόρασης, μουσική δωματίου, μουσική για σόλο όργανα, και μουσική για ορχήστρα.