“Το θέατρο προσφέρει στον ηθοποιό τη στιγμή που καταφέρνει να συντονίσει τις ανάσες του με αυτές των θεατών κι αυτό είναι ανεκτίμητο. Αυτή η επαφή, αυτό το συναίσθημα, δε μπορεί να περιγραφεί με λέξεις…”
Σε ποια ηλικία ανακαλύψατε ότι θέλετε να γίνετε ηθοποιός; Η αλήθεια είναι πως σε μικρή ηλικία δε μου πέρασε ποτέ από το μυαλό πως θα σπούδαζα υποκριτική, αν & πάντα κυνηγούσα τις δασκάλες να μου δίνουν ρόλους στις παραστάσεις του σχολείου & του φροντιστηρίου. Από παιδί ήθελα να γίνω χημικός θυμάμαι & όντως αυτό σπούδασα εν πρώτοις. Έπειτα, άρχισα δειλά δειλά να έρχομαι σε επαφή με την τέχνη αυτή στο θεατρικό εργαστήρι του δήμου Βύρωνα (με πρώτη μου δασκάλα τη Λίλιαν Δημητρακοπούλου). Σιγά σιγά όμως ήθελα παραπάνω, έτσι άρχισα να παρακολουθώ κάποια σεμινάρια στο θέατρο των Αλλαγών & τελικά αποφάσισα, με την παρότρυνση ενός φίλου, να δώσω εξετάσεις στο Υπουργείο & να περάσω στο Νέο Ελληνικό Θέατρο του Γιώργου Αρμένη.
Ποιον ηθοποιό – καλλιτέχνη θαυμάζετε; Σίγουρα θα ακούτε πάντα την ίδια απάντηση: «είναι πολλοί οι καλλιτέχνες που θαυμάζω». Παρ’ όλ’ αυτά, αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποιους, σίγουρα οφείλω να αναφερθώ από τους ελαφρώς παλαιότερους: στη Λυδία Φωτοπούλου, την Ελένη Ράντου, το Νίκο Καραθάνο και σε πολλούς άλλους. Από νεότερους έχω λατρέψει τη Μαρία Κίτσου & όχι τώρα που είναι στα φώτα της δημοσιότητας λόγω της τηλεόρασης, αλλά από παλαιότερα που την έχω δει σε παραστάσεις στο θέατρο.
Θέατρο ή κινηματογράφος; Τι προτιμάτε; Οι εργατοώρες μου στον κινηματογράφο ομολογώ πως δεν είναι τόσες πολλές ώστε να μπορέσω να εκφέρω κάποια εμπεριστατωμένη άποψη που να προέρχεται από την προσωπική μου πείρα. Το θέατρο όμως μπορώ να πω με σιγουριά, πως αυτό που προσφέρει στον ηθοποιό τη στιγμή που καταφέρνει να συντονίσει τις ανάσες του με αυτές των θεατών είναι ανεκτίμητο. Αυτή η επαφή, αυτό το συναίσθημα, δε μπορεί να περιγραφεί με λέξεις. Οπότε αν μου έβαζαν το μαχαίρι στο λαιμό για να διαλέξω ένα από τα δύο, θα έλεγα θέατρο.
Τι σημαίνουν οι λέξεις καριέρα – επιτυχία για εσάς; Η λέξη καριέρα δε μου λέει τίποτα, δε σημαίνει τίποτα για μένα. Η λέξη επιτυχία έχει τόσες & τόσες παραμέτρους μέσα της όμως. Όταν ήμουν 20, μπορεί να απαντούσα χρήματα, δόξα, αναγνωρισιμότητα. Τώρα, θα πω (αν & σίγουρα ακούγεται ουτοπικό ή αφελές) το να πέφτεις για ύπνο & να νιώθεις καθαρός. Να νιώθεις πως το εικοσιτετράωρό σου είχε κάποιο νόημα. Πως εργάστηκες, είχες τη δυνατότητα να έχεις έσοδα, τα απαραίτητα έστω, πέρασες χρόνο με τους δικούς σου ανθρώπους & είσαι καθαρός μέσα σου.
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται; Δεν ξέρω τι γεννιέται κανείς ή πόσα ταλέντα του προσφέρουν τα γονίδιά του, η φύση, η τύχη ή ό,τι θεωρεί ο καθένας πως του τα προσφέρει, ξέρω όμως με βεβαιότητα πως αν δεν εργαστείς σκληρά, αν δε μελετήσεις, αν δεν παλέψεις να αναπτύξεις όποια κλίση & αν έχεις, δεν υπάρχει ελπίδα να προοδεύσεις.
Ποια λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη; Πάθος.
Μόνο όταν παθιαστώ με κάτι, μπορώ να αποδώσω τα μέγιστα. Μόνο τότε νιώθω καλλιτέχνης, ειδάλλως μπορεί να κάνω κάτι διεκπαιρεωτικά. (έχει συμβεί & στις καλύτερες οικογένειες αυτό).
Νιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε; Η έμπνευση βρίσκεται γύρω μας, κάθε στιγμή, κάθε δευτερόλεπτο. Η παρατήρηση του περιβάλλοντός μας, των γύρω μας, της συμπεριφοράς του καθενός μπροστά σε κάποια συμβάντα, ή ακόμη υπάρχει & η διαστροφή της παρατήρησης του ίδιου μας του εαυτού όταν μας συμβαίνει κάτι περίεργο ή δύσκολο … όλα αυτά είναι έμπνευση. Αν ποτέ νιώσω πως σταματάω να παρατηρώ τα πάντα γύρω μου, τότε δε θα υπάρχει & λόγος δημιουργίας.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως καλλιτέχνη; Δύσκολη ερώτηση. Δεν ξέρω τι να απαντήσω αλήθεια! Θα επανέλθω ίσως στο πάθος, οπότε θα έλεγα παθιασμένος. Αυτό μόνο μου έρχεται στο μυαλό.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Τα σχέδια είναι πολλά & η ελπίδα να υλοποιηθούν αργά ή γρήγορα, μεγάλη. Δεν έχω σταματήσει να συνεργάζομαι με τον Ακίνδυνο Γκίκα & το Open Theater Art, όπου συμμετέχω σε μεταγλωττίσεις & στις δραστηριότητες αυτού. Από Σεπτέμβρη λογικά ξαναμπαίνουμε στο στούντιο. Επιπλέον, ανήκω σε έναν πυρήνα νέων καλλιτεχνών, με τους οποίους ήδη έχουμε προχωρήσει ένα project & εκτός απροόπτου θα υλοποιηθεί μέσα στην επόμενη σεζόν (2021 – 2022) καθώς μας πήγε πίσω όλη αυτή η άσχημη κατάσταση που επικρατεί στα θεατρικά δρώμενα. Μέσα σε όλα, έχουμε γράψει ένα θεατρικό κείμενο με ένα συνάδελφο & ειλικρινά ελπίζω να το δούμε κάποια στιγμή να ζωντανεύει στη σκηνή.
Σας ευχαριστώ θερμά & εύχομαι ολόψυχα να ξεπεράσουμε όλοι, ο καθένας από τη δική του πλευρά, τα προβλήματά μας.
ΜΟΥΤΣΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ
Σύντομο βιογραφικό: Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1984. Αποφοίτησε από το τμήμα Χημείας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών & από την Ανώτερη Δραματική Σχολή “Νέο Ελληνικό Θέατρο του Γιώργου Αρμένη”. Παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής – σκηνοθεσίας – κινηματογράφου στο “θέατρο των Αλλαγών” & συμμετείχε κατά καιρούς την τελευταία δεκαετία σε σεμινάρια υποκριτικής – κίνησης – φωνής – μεταγλώττισης με: Ακίνδυνο Γκίκα, Σωτήρη Χατζάκη, Κώστα Γάκη, Γεωργία Σαγρή, Έλενα Γεροδήμου, Αποστολία Παπαδαμάκη, Maximme Franzetti , Χρυσούλα Κεχαγιόγλου, Ρηνιώ Κυριαζή, Μάρθα Τομπουλίδου, Γιώργο Ματαράγκα , Γεωργία Ιωαννίδου κ.α.. Συμμετείχε στις δραστηριότητες & στις παραστάσεις του θεατρικού εργαστηρίου του δήμου Βύρωνα με σκηνοθέτη τη Λίλιαν Δημητρακοπούλου. Συμμετείχε σε ταινίες μικρού μήκους του Γιώργου Ζώη, του Χρήστου Στάμου, του Παναγιώτη Ποντικίδη κ.α. & σε μεγάλου μήκους του Χρήστου Βούπουρα, του Σωτήρη Τσαφούλια, του Σπύρου Μιχαλόπουλου κ.α. Σκηνοθέτησε το «Τίτα – Λου» της Catherine Anne, το «οι 7 κλαίουσες» της Madame M. & μαζί με την Κωνσταντίνα Νικολαΐδη το «Στο βάθος του αδιεξόδου» της Madame M. Από το 2010 έως & σήμερα σε παραστάσεις με σκηνοθέτες τους: Γιάννη Παπαθανασίου, Κώστα Γάκη, Άγη Εμμανουήλ, Έφη Μεράβογλου, Maximme Franzetti, Γιώργο Λιβανό, Ιωσήφ Βαρδάκη, Ακίνδυνο Γκίκα κ.α. αλλά & σε θεατρικές παραστάσεις για παιδιά. Συμμετέχει έως & σήμερα σε διαφημίσεις (Nescafe, giati-TV, Κωτσόβολος, Elite κ.α.) & σε μεταγλωττίσεις ταινιών στο Open Studio Post.
