Προτείνει ο δημοσιογράφος Θάνος Ξάνθος
Η «Μικρασία» είναι μια μουσική – θεατρική παράσταση βασισμένη σε αφηγήσεις, τραγούδια και μνήμες μιας εποχής κι ενός τόπου που σημάδεψε τη σύγχρονη ελληνική ιστορία, με αφορμή τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική καταστροφή!
Με το βλέμμα στραμμένο στα 100 χρόνια από τον ξεριζωμό εκατομμυρίων Ελλήνων από τις χαμένες πατρίδες, και με ενδελεχή έρευνα σε μαρτυρίες στα αρχεία προσφυγικού ελληνισμού ανά την Ελλάδα, αλλά και ιστορίες προφορικής μνήμης που γέννησαν εκείνες οι φωτιές, καημούς τραγουδισμένους και όχημα τη μουσική που άνθισε από εκείνη την καταστροφή, η παράσταση αποτελεί ένα φόρο τιμής στις αλησμόνητες πατρίδες που δεν κατάφεραν να τις αφανίσουν ούτε σφαγές, ούτε διαπλοκές. Μέσα στις καρδιές των επιζώντων, η Μικρασία έγινε σύμβολο και μύθος του πλούτου και της αντοχής ετούτου του λαού που πάντα θα αγκαλιάζει ανατολή και δύση.
Ο Λεωνίδας Παπαδόπουλος έστησε μία παράσταση ποιότητας και ουσίας, αναλαμβάνοντας την δραματουργική επεξεργασία και την σκηνοθεσία. Με την επιστημονική του κατάρτιση και το ταλέντο του, ερεύνησε σωστά, αποτύπωσε μνήμες και γεγονότα, κάνοντάς τα συναίσθημα! Η παράσταση στέκεται πάνω σε αληθινές μαρτυρίες ανθρώπων αυτής της εποχής, που έζησαν νοσταλγώντας μια πατρίδα!
Το πιο σπουδαίο που έχει αυτή η παράσταση, είναι ότι δεν υπάρχουν πρώτοι, δεύτεροι, τρίτοι και τέταρτοι ρόλοι. Είναι όλοι πρωταγωνιστές μια ιστορίας, που μετράει χρόνια, αναζητά ανθρώπους και έχει βιώσει συναισθήματα.
Η Θεοδώρα Σιάρκου μέσα από την άξια ερμηνεία της και τον τρόπο που στέκεται επί σκηνής, κερδίζει τις εντυπώσεις στο έπακρον, η Νίκη Παλληκαράκη με την αλήθεια που πηγάζει μέσα από την ερμηνεία της, δημιουργεί αυτή την οικειότητα με το κοινό, που έχει «χτίσει» τόσα χρόνια. Σαν αερικό που μαγεύει και με απίστευτη νηνεμία και πάθος ερμηνεύει η Στέλλα Κρούσκα, η οποία έχει αναλάβει και την κινησιολογική επιμέλεια της παράστασης, δίχως επιτηδεύσεις! Με μία άνεση επί σκηνής κι ένα υπέροχο ηχόχρωμα φωνής, η Δώρα Θωμοπούλου, συγκινεί και μας κάνει να ενστερνιστούμε τα λόγια και τα συναισθήματά της. Μοναδικοί και οι αντρικοί ρόλοι στην παράσταση. Ο πολλά υποσχόμενος Αλέξανδρος Καλπακίδης και η σταθερή αξία της υποκριτικής, ο Κωσταντίνος Κάππας, αναμοχλεύουν συναισθήματα και καταστάσεις που πηγάζουν από την ψυχή μας και τα κάνουν δυνατές ερμηνείες. Αφήνω για το τέλος, την συγκινητική και δοτική Ελένη Ροδά, η οποία ερμηνεύει και τραγουδά, σαν να μας ταξιδεύει πάντα στα πιο νοσταλγικά και αθώα μέρη.
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα είναι και η παρουσία των Νίκου Τουρνάκη και Απόστολου Μωραϊτη οι οποίοι παίζουν ζωντανά μουσική επί σκηνής και συμπληρώνουν όλο αυτό το νοσταλγικό κλίμα. Τον Νίκο Τουρνάκη μάλιστα, τον βλέπουμε να ερμηνεύει κάποια στιγμή και να μας εκπλήσσει ευχάριστα.
Το σκηνικό και τα ενδύματα, έχει επιμεληθεί με μαεστρία ο Γιώργος Λυντζέρης, καθώς αποτυπώνει ακριβώς την διάθεση και την εποχή, ενώ και η μουσική επιμέλεια της Λιάνας Τζερεφού, μας ταξιδεύει στις αλησμόνητες πατρίδες….
Η παράσταση κερδίζει σε ερμηνευτική και σκηνοθετική προσέγγιση, αποτυπώνει εις βάθος και χωρίς να κουράσει, την ιστορία και τα συναισθήματα των ανθρώπων, ενώ περνά κι ένα δυνατό μήνυμα στο τέλος της παράστασης. Την ανθρωπιά, την αξιοπρέπεια, την δύναμη ψυχής, παρ’ όλα τα δύσκολα. Την δύναμη της μνήμης και τη λησμονιά της πατρίδας. Τι είναι τελικά πατρίδα για τον καθένα μαs; Να κρατάμε ζωντανές τις μνήμες μας και να μην ξεχνάμε την ιστορία μας!
Σχεδιασμός Φωτισμών: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Θεατρολόγος – Βοηθός Σκηνοθέτη: Μάνος Δαμασκηνός
Μουσική διδασκαλία: Νίκος Τουρνάκης – Απόστολος Μωραϊτης
Video: Σήφης Μάινας
Φωτογραφίες: Μιράντα Παπαδοπούλου
Υπεύθυνη επικοινωνίας: Νταίζη Λεμπέση
