Στις 8 Μαρτίου και με αφορμή Την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας η δημοσιογραφική ομάδα του polismagazino.gr απευθύνει 6 ερωτήσεις στη γυναίκα, τη μητέρα, την σύντροφο, την εργαζόμενη της διπλανής πόρτας.
“…Δεν υπάρχει μία μορφή σύγχρονης γυναίκας αλλά πολλές. Η κάθε μία καλείται να παίξει το δικό της ρόλο στο σημερινό απαιτητικό τρόπο ζωής… Το αποτέλεσμα που προκύπτει είναι θέμα παιδείας και χαρακτήρα”
Ποια γυναίκα σε εμπνέει και γιατί; Η αλήθεια είναι, ότι ποτέ δεν ταυτίστηκα με κάποια συγκεκριμένη γυναίκα, που ν’ αποτέλεσε για εμένα πρότυπο ζωής. Αντίθετα εμπνεύστηκα από ένα πλήθος γυναικών που ανήκαν σε όλες τις κατηγορίες, της τέχνης, της επιστήμης, των γραμμάτων, ή ήταν απλές αγωνίστριες ζωής. Γιατί είχαν ένα κοινό παρανομαστή. Ήταν οραματίστριες, μ’ ανοιχτούς ορίζοντες, ανένταχτες και ιχνηλατούσαν νέα μονοπάτια. Δεν συνθηκολογούσαν και δεν ξεπουλούσαν τα πιστεύω τους, αποβλέποντας στην προσωπική τους προβολή και την υποτιθέμενη αναγνώριση. Αγωνίστηκαν και υλοποίησαν τα όνειρα τους, όσο κι αν φάνταζαν ανέφικτα. Ο χρόνος που είναι ο καλύτερος δοκιμαστής αξιών, τους έδωσε μία θέση στην ιστορία. Για ν’ αποτελέσουν φωτεινό παράδειγμα στις επερχόμενες γενιές. Αυτές οι υπέροχες γυναίκες είναι για μένα, αέναη πηγή έμπνευσης.
Έχεις υποστεί κάποια μορφή βίας έως σήμερα; Τι σημαίνει για εσένα το κίνημα #MeToo; Αν αναλογιστώ τη ζωή μου μέχρι σήμερα, σίγουρα έχω υποστεί κάποιες μορφές βίας. Λεκτική, ψυχολογική. Αλλά ως εκεί, δεν επέτρεψα ποτέ και σε κανένα να υπερβεί τα όρια. Ίσως γιατί είχα την ψυχική δύναμη να το κάνω. Εκείνο που με θλίβει απέραντα είναι η κακοποίηση κάθε μορφής, μικρών ανυπεράσπιστων παιδιών. Είναι κάτι που δεν το αντέχω ούτε σαν σκέψη. Για εμένα το κίνημα Me-too, σημαίνει ότι ήρθε ο καιρός να λιώσουν οι μάσκες και να φανούν τ’ αληθινά πρόσωπα, που κρύβονταν επιμελώς πίσω απ’ αυτές και πρόβαιναν σε επαίσχυντες πράξεις, με τη σιγουριά της ατιμωρησίας… Πρέπει τα θύματα να τολμήσουν να σπάσουν την σιωπή τους, να διώξουν τους φόβους και τις ενοχές, που έντεχνα τους καλλιεργούσαν οι θύτες τους. Όσο για την κοινωνία, θλιβερά απούσα όλα τα χρόνια, συγκάλυπτε περιστατικά με την ένοχη σιωπή της. Ήρθε επιτέλους η ώρα της κάθαρσης αν και αργοπορημένη… για να ξέρουν οι θύτες, ότι ο καιρός της ατιμωρησίας έληξε οριστικά.
Ποια θεωρείς ότι είναι η μεγαλύτερή σου επιτυχία στην προσωπική και επαγγελματική σου πορεία; Βασικά ότι βρήκα την πληρότητα και την ψυχική ισορροπία στο ταξίδι για την αναζήτηση της δικής μου Ιθάκης. Με πολλούς σημαντικούς ενδιάμεσους σταθμούς. Επαγγελματικά αναπολώ δύο σημεία της διαδρομής μου. Τα χρόνια της άριστης συνεργασίας, όταν είχα τη διεύθυνση της εταιρίας για την Βόρεια Ελλάδα International Cooker Company, με τον μετέπειτα Chef Ηλία Μαμαλάκη, στα κεντρικά των Αθηνών. Το δεύτερο σημείο η ενασχόληση μου με το { Σπίτι της Ευρώπης} ως υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων, που μου έδωσε τη δυνατότητα επαφής με σημαντικές προσωπικότητες και διεύρυνε τους ορίζοντες μου. Όσο για την προσωπική μου ζωή , το μεγάλο μου επίτευγμα είναι η δημιουργία μιας ευτυχισμένης οικογένειας, με τα τρία υπέροχα παιδιά μου. Που μ’ έκαναν περήφανη σαν μητέρα και μου χάρισαν τρεις γλυκές υπάρξεις, τις εγγονούλες μου. Προς το τέλος της πορείας μου, βρήκα επιτέλους το χρόνο να αφιερωθώ στο μεγάλο Έρωτα της Ζωής μου την Ποίηση. Τα πρώτα του σκιρτήματα τα ένιωσα κοριτσάκι του δημοτικού, όταν άρχισα να καταθέτω τις σκέψεις μου στο ημερολόγιο μου και με συντρόφευε όλη μου τη ζωή. Επειδή πάντα πίστευα ότι ποτέ δεν είναι αργά να υλοποιήσεις τα όνειρα σου… δημοσίευσα το2016 την πρώτη Ποιητική μου Συλλογή {Νοσταλγοί της Εδέμ } που απέσπασε εξαιρετικές κριτικές. Ακολούθησαν { Ιχνηλάτες Ονείρων } 2017, {Βροχή Περσείδων } 2018, { Εννέα Περάσματα } 2019. Η αναγνώριση της ποίησης μου με ενθαρρύνει να συνεχίσω το μοναχικό μου μονοπάτι. Το 2018 έγινα μέλος της Εθνικής Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και το 2021 μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. Η τριλογία μου εντάχτηκε στο τμήμα Νεοελληνικών και Βυζαντινών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Σύδνεϋ στην Αυστραλία και ψηφιοποιείται.
Καριέρα ή οικογένεια; Ποτέ δεν υπήρξε για μένα αυτό το δίλημμα. Η οικογένεια είναι όλη μου η ζωή. Προσάρμοζα την καριέρα μου, βάσει των οικογενειακών μου υποχρεώσεων και δεν μετάνιωσα ούτε στιγμή γι’ αυτή μου την επιλογή!
Πως θα περιέγραφες τη σύγχρονη γυναίκα; Θα ήταν λάθος μου να την περιορίσω σε μία περιγραφή, γιατί δεν υπάρχει μία μορφή σύγχρονης γυναίκας αλλά πολλές. Η κάθε μία καλείται να παίξει το δικό της ρόλο στο σημερινό απαιτητικό τρόπο ζωής. Που την θέλει την ίδια στιγμή να είναι σύζυγος, μητέρα, νοικοκυρά, επιστήμων, επιτυχημένη επιχειρηματίας και τόσα άλλα. Το αποτέλεσμα που προκύπτει είναι θέμα παιδείας και χαρακτήρα.
Ποιο είναι moto της ζωής σου; Πρώτα πεθαίνουν τα όνειρα και μετά οι άνθρωποι… μη σταματάτε να ονειρεύεστε και να υλοποιείτε τα όνειρά σας.
