Μαίρη Κωνσταντινίδου: “ό,τι μιλάει στη ψυχή του ανθρώπου είναι Μουσική”

Η Μουσική ενώνει τους λαούς και τους πολιτισμούς;

Η Μουσική σαν κοινή γλώσσα που λέει όλα όσα ο λογος αδυνατεί δε μπορεί παρά να ενώνει λαούς και πολιτισμούς είτε με την ανταλλαγή είτε με την επιμιξεία αυτών.

Με τη δόνηση του θυμικου μας αλλά και στις πνευματικές μας αναζητήσεις θυμίζει πως οι άνθρωποι απανταχού, έχουμε τις ίδιες αγωνίες, τις ίδιες ανάγκες και τα ίδια θέλω.

Ποιον μουσικό θαυμάζετε και γιατί;

Μεγάλος ο κατάλογος γι’ αυτό απαντώντας γενικά θα έλεγα τους Μουσικούς που είναι γενναιόδωροι και δίνουν στη Μουσική περισσότερα απ’ όσα παίρνουν.

Η Μουσική είναι μία οι μουσικοί πολλοί. Πως θα περιγράφετε αυτή τη πρόταση;

Ναι η Μουσική είναι μία και την υπηρετούμε ο καθένας απο το είδος που τον εκφράζει.

Η εσφαλμένη τοξικοποίηση της Μουσικής και οι περιχαρακώσεις αυτής, μόνο σε περιθωριοποίηση και αφορισμούς οδηγούν.

Ό,τι μιλάει στη ψυχή του ανθρώπου είναι Μουσική.

Έχουμε σπουδαίες μουσικές απ’ όλα τα είδη και εξαιρετικές συμπράξεις των “Κλασσικών” κάθε είδους.

Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια η ανάγκη;

Η παιδεία δεν είναι ποτέ πολυτέλεια.
Πόσο μάλλον η μουσική παιδεία που άπτεται πολλών εκφάνσεων του ανθρώπου, προσωπικών και κοινωνικών.

Κατ’ αρχάς ο καθένας που περνάει από μουσική παιδεία γίνεται καλό κοινό, πράγμα που προάγει την ίδια την εξέλιξη των μουσικών.

Όμως η Μουσική όντας η επιτομή της λεπτομέρειας και της ακριβείας δημιουργεί προσωπικότητες που αντιμάχονται τη μετριότητα της διεκπαιρεωσης και συνειδητοποίουν ότι το ελάχιστο κρίνει το όλον.

Η εξάσκηση της προσοχής, συγκέντρωσης, εγρήγορσης πνευματικής, σωματικής και συναισθηματικης, δοτικοτητας και συνύπαρξης, σεβασμού και αυτοπειθαρχιας δημιουργούν ανθρώπους έτοιμους για μια κοινωνία με συλλογική συνείδηση όπου το εγώ συμμετέχει στο εμείς.

Πως μπορεί ένας γονιός να διακρίνει το ταλέντο του παιδιού του στη μουσική;

Η παρατήρηση της ανταπόκρισης του παιδιού σε μουσικά ερεθίσματα που οφείλει να δώσει ο γονιός από πολύ νωρίς.

Μια καλή εκπαιδευτική αρχή όπου η μουσική θα είναι ευχαρίστηση και κοινωνικοποιηση και όχι καταναγκασμος μπορεί να ξεδιπλώσει την έφεση προς τη μουσική ώστε η μελέτη που απαιτείται να γίνεται ευχάριστα.

Δυστυχως η πολιτεία δεν επένδυσε στη Μουσική όπως για παράδειγμα στον αθλητισμό, ώστε να προκληθει η μαζική προσέλευση των παιδιών στη Μουσική και να γίνει τρόπος ζωής και ανάγκη μια συναυλία η μία παράσταση Οπερας.

Υπάρχουν Έλληνες μουσικοί με κατάρτιση και γνώσεις;

Αναμφίβολα. Εξαιρετικοί μουσικοί και όχι για την Ελλάδα αλλά για το κόσμο όλο.

Η προσωπική αναζήτηση, οι γενναιόδωροι καθηγητές, η επικοινωνία με κέντρα μουσικής του εξωτερικού, το ταμπεραμέντο, οι αλλεπάλληλες πολιτισμικές μεταγγίσεις, που έγιναν πια γονιδιακες, η ανάγκη Αναγέννησης που δε ζήσαμε σα χώρα, η τάση προς τη μεταφυσική μας υπόσταση, ο εκρηκτικος Διόνυσος και ο ισορροπημένος Απολλωνας δημιούργησαν προσωπικοτητες κατάλληλες για να υπηρετήσουν στο ύψιστο επίπεδο τη Μουσική.

Τι σας γοητεύει στη Μουσική;

Το ότι ποτέ, τίποτα δεν είναι το ίδιο.
Το ότι η πορεία κάθε έργου περιέχει την εφηβεία και την ωριμότητα,την γνωριμια και τη πληρότητα, την δοτικοτητα και την απολαβη, την Σταύρωση και την Ανασταση.

Το ότι η Μουσική πετυχαίνει τη μεγέθυνση της στιγμής κάνοντας το χρόνο το καλύτερο της σύμμαχο και φίλο.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Άμεσα μέχρι τα Χριστούγεννα έχουμε πολύ ωραίες παραγωγές.

Την Όπερα Δίδω και Αινείας στην Αγ. Πετρούπολη.

Μια παραγωγή του Κέντρου Πολιτισμού της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας στα πλαίσια πολιτιστικών ανταλλαγών.

Το Γερμανικό Ρεκβιεμ του Μπραμς με τη Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με την Μητροπολιτικη Χορωδία της Βρέμης στο Μέγαρο Μουσικής.

Τη συναυλία στην υπέροχη Ροτοντα στα πλαίσια των εορτασμών της Θεσσαλονίκης.

Τη συναυλία στη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας στην Αίγυπτο με το έργο του Σ. Καρατζια
“Θεοφανηςο Ελληνας ” και τη ” Νυχτεριδα ” του Στράους στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.

http://www.mct.com.gr/videos.php