“Θέλω να συνεχίσω τα live μου, που μου λείπουν πολύ… να ξεκινήσουμε πάλι τις πρόβες με την Καλλιτεχνική Ομάδα Πεύκων «Θεάτρου Δρώμενα» όπου είμαι μαέστρος και ετοιμάζαμε ένα υπέροχο έργο, σε μουσική Άκη Γεροντάκη και σκηνοθεσία Μαριλένας Μπιντεβίνου… Επίσης θα ήθελα να ξαναγράψω μουσική για θέατρο αλλά και κινηματογράφο.”
Ποιά είναι η πρώτη σας Μουσική ανάμνηση; Θυμάμαι όταν ήμουν τριών χρόνων, καθόμουν με τον πατέρα μου στο σαλόνι του σπιτιού μας και μου μάθαινε κιθάρα. Για να παίζω πιο εύκολα και να μην πονάνε τα δάχτυλά μου έπαιρνα ένα στυλό και γρατζουνούσα τις χορδές. Χαμός! Τελικά δεν έμαθα ποτέ κιθάρα…
Ποιον καλλιτέχνη θαυμάζετε και με ποιο Μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Θαυμάζω απεριόριστα το συνθέτη και πιανίστα Γιώργο Χατζηνάσιο με τον οποίο έχω συνεργαστεί και έχω την τιμή να είμαστε και φίλοι.
Από τους νέους τραγουδιστές θαυμάζω την Πέννυ Μπαλτατζή. Θεωρώ ότι είναι μια όαση στα σύγχρονα μουσικά πράγματα.
Θα ήθελα να βρεθώ επί σκηνής με το Σταμάτη Σπανουδάκη.
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Σπούδασα στο Νέο Ωδείο Θεσσαλονίκης και στο Πρότυπο Κέντρο Αρμονίου του Ωδείου Φίλιππος Νάκας. Γράφω μουσική από μικρό παιδί. Ως έφηβος είχα όνειρο να γίνω διευθυντής ορχήστρας. Λίγο πριν απολυθώ από φαντάρος όμως έπιασα την πρώτη μου δουλειά ως πιανίστας-τραγουδιστής σε ένα piano restaurant στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης και τότε άρχισαν όλα. Αμέσως ξεκίνησα να παίζω σε ξενοδοχεία, εστιατόρια, piano bar και μουσικές σκηνές, δίδασκα σε ωδεία κλπ. Είχα πολλή δουλειά! Δεν είχα χρόνο, ούτε και ήθελα να αλλάξω αυτή την υπέροχη κατάσταση. Πήγαινα καλεσμένος και σε τηλεοπτικές εκπομπές σχεδόν μια φορά την εβδομάδα. Ζούσα ένα όνειρο! Εκείνη την περίοδο γνώρισα και την μετέπειτα γυναίκα μου οπότε το εφηβικό μου όνειρο να συνεχίσω τις σπουδές μου και να δώσω εξετάσεις για σύνθεση-διεύθυνση ορχήστρας πήγε πολύ πίσω και η αλήθεια είναι ότι δεν το μετάνιωσα ποτέ. Οι επιρροές που είχα ήταν jazz – pop και μόνο θετικές υπήρξαν. Λατρεύω τη σχολή του Sinatra. Μου αρέσει όμως και η pop των 80’s. Από Ελληνικό ρεπερτόριο, Χατζηνάσιος, Πλέσσας, Σπανός, Κατσαρός, Τόκας, Θεοφάνους, Σπανουδάκης είναι οι αγαπημένοι μου συνθέτες.
Ποιά είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show; Παλαιότερα τα σνόμπαρα! Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί τα νέα παιδιά αποφασίζουν να εκτεθούν σε τέτοια shows. Τώρα, έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα με τις δουλειές, που δεν έχουμε όσες είχαμε παλιά, έχω αλλάξει γνώμη. Τα παρακολουθώ και μου αρέσει η όλη διαδικασία. Δε σας κρύβω ότι θα ήθελα κι εγώ κάποια στιγμή να δηλώσω συμμετοχή.
Μια συνεργασία που ονειρεύεστε; Είναι όνειρο ζωής να συνεργαστώ με τον Yanni! Τον είδα live στο Royal Albert Hall του Λονδίνου όπου διαπίστωσα ότι έχει απίστευτα φανατικό κοινό από όλες τις χώρες! Ο κόσμος τον λατρεύει! Ένιωσα περήφανος που ένας Έλληνας μουσικός έχει μπει στις καρδιές όλου του πλανήτη! Είναι εξαιρετικός καλλιτέχνης και έχει μια καταπληκτική ορχήστρα.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη; Ανάγκη! Χρειάζεται καταρχήν στους επαγγελματίες μουσικούς. Για εμένα είναι αδιανόητο να είσαι επαγγελματίας μουσικός και να μην το έχεις σπουδάσει το αντικείμενο, να μην έχεις πάρει έστω ένα πτυχίο ανωτέρων θεωρητικών. Από την άλλη μεριά χρειάζεται και στους μη επαγγελματίες, για την πνευματική τους καλλιέργεια. Η μουσική εξευγενίζει τον άνθρωπο, του γλυκαίνει την ψυχή.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις; Πάρα πολλοί. Το Ελληνικό πεντάγραμμο κατακλύζεται από ταλέντα, τα περισσότερα εκ των οποίων προβάλλονται ελάχιστα ή και καθόλου.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Θέλω να συνεχίσω τα live μου, που μου λείπουν πολύ, στη Θεσσαλονίκη αλλά και εκτός, πχ στην Αθήνα όπου έχω να παίξω αρκετά χρόνια, και να ξεκινήσουμε πάλι τις πρόβες με την Καλλιτεχνική Ομάδα Πεύκων “Θεάτρου Δρώμενα” όπου είμαι μαέστρος και ετοιμάζαμε ένα υπέροχο έργο, σε μουσική Άκη Γεροντάκη και σκηνοθεσία Μαριλένας Μπιντεβίνου, το οποίο έμεινε στη μέση λόγω κορωνοϊού. Επίσης θα ήθελα να ξαναγράψω μουσική για θέατρο αλλά και κινηματογράφο. Για θέατρο έχω γράψει πριν από 2 χρόνια, συγκεκριμένα για τη μουσική παράσταση “Cabaret – The Show Must Go On” που βασίστηκε σε μια δικιά μου ιδέα.
Βιογραφικό. Ο Κωνσταντίνος Τσαγγαρίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Πιάνο, Αρμονία και Αντίστιξη στο Νέο Ωδείο Θεσσαλονίκης και Δίσκαλο Αρμόνιο στο Πρότυπο Κέντρο Αρμονίου του Ωδείου Φίλιππος Νάκας. Μέχρι σήμερα έχει 3 πτυχία στη μουσική. Εργάζεται ως Πιανίστας-Τραγουδιστής σε Ξενοδοχεία, Piano Bar, Εστιατόρια, Θέατρα και Μουσικές Σκηνές σε Θεσ/νίκη, Αθήνα και Χαλκιδική, είναι μαέστρος στην Καλλιτεχνική Ομάδα Πεύκων «Θεάτρου Δρώμενα» και γράφει τα δικά του τραγούδια και instrumental κομμάτια. Επίσης έχει εργαστεί ως καθηγητής μουσικής σε ωδεία.
Κανάλι YouTube:
https://www.youtube.com/channel/UCFycuVzqh5WpQb4omSMd6yw
