Κουρτίδου Ευθυμία Ελένη: “Η μόνη πρόκληση που εχω θέσει στον εαυτό μου ως καλλιτέχνης, είναι κάθε φορά να παράγω έργο πιο αξιόλογο από το προηγούμενο”

Συμμετέχει στην εικαστική έκθεση “Τerrain vague – Μεταβατικά Τοπία” στη Luminus Eye

“Η τέχνη ως φορέας ιδεών και μέσο έκφρασης, είχε ανέκαθεν τη δυνατότητα να αλλάξει ή να συντελέσει στην αλλαγή των οποιονδήποτε κοινωνικών συνθηκών”

Τι σας οδήγησε να ασχοληθείτε με την Τέχνη και τι σας ενέπνευσε στην θεματολογία της συγκεκριμένης έκθεσης; Με την τέχνη ασχολούμαι από παιδί, είχα την τύχη να μεγαλώσω σ’ ένα σπίτι γεμάτο βιβλία τέχνης και γονείς φιλότεχνους που επιδοκίμαζαν απο πολύ νωρίς την ενασχόλησή μου με αυτή. Η έκθεση αυτή τύχαινε να ταιριάζει απολύτως με τη θεματολογία των έργων μου καθώς ως κάτοικος μεγάλου αστικού κέντρου, είμαι εξοικειωμένη και σε πολλές περιπτώσεις γοητευμένη απο το “μεταβατικό τοπίο”.

Ποιά θέματα απασχολούν το έργο σας; Πως και από τι εμπνέεστε; Το κύριο θέμα που φαίνεται να απασχολεί το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς μου, είναι το αστικό τοπίο και η ανάδειξη αυτού. Εμπνέομαι απο τις καθημερινές μου παραστάσεις και κυρίως από τις διαδρομές που κάνω με οποιοδήποτε μέσο στους δρόμους της πόλης ή λίγο έξω απ’ αυτή. Στόχος του κάθε έργου είναι να επιστήσει την προσοχή του παρατηρητή σε μια παράσταση γνώριμη που λόγω των γρήγορων ρυθμών της πόλης, δεν έχει την πολυτέλεια να εκτιμήσει και να επεξεργαστεί.

Υπάρχει αγωνία στη δημιουργία; Το μόνο αίσθημα αγωνίας το βιώνω στην αρχή κάθε έργου, όταν κοιτάζω την κενή επιφάνεια που πρόκειται να καλύψω. Από εκεί και έπειτα, το αίσθημα αυτό μειώνεται σταδιακά όσο επιτρέπω στον εαυτό μου να αφεθεί στη διαδικασία της δημιουργίας. 

Από ποιους άλλους καλλιτέχνες έχετε επιρροές; Θεματολογικά εμπνέομαι ιδιαίτερα απο έργα του Edward Hopper, του οποίου η πλειονότητα των έργων εστιάζει στη ρομαντικοποίηση του μοναχικού αισθήματος του αμερικανικού αστικού τοπίου. Τεχνοτροπικά, κύρια επιρροή μου είναι ένα μέρος των έργων του Gerhard Richter καθώς ασχολήθηκε με τη ζωγραφική απόδοση των φωτογραφικών εφέ οπως η έλλειψη ευκρίνειας και το motion blur.

Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως εικαστικός καλλιτέχνης; Η μόνη πρόκληση που εχω θέσει γενικά στον εαυτό μου ως καλλιτέχνης είναι κάθε φορά να παράγω έργο πιο αξιόλογο από το προηγούμενο. Δημιουργώντας ένα κλίμα ανταγώνισμού με τον εαυτό μου, έχω μονίμως κάποιο κίνητρο. Το να ξεπερνάμε τον εαυτό μας θεωρώ πως είναι η πιό σημαντική και ωφέλιμη πρόκληση και τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους.

Νομίζετε ότι η τέχνη έχει τη δυνατότητα να αλλάξει τις υφιστάμενες κοινωνικές συνθήκες; Η τέχνη ως φορέας ιδεών και μέσο έκφρασης, είχε ανέκαθεν τη δυνατότητα να αλλάξει ή να συντελέσει στην αλλαγή των οποιονδήποτε κοινωνικών συνθηκών. Αρκεί να κοιτάξουμε σαν παράδειγμα την γιγαντιαία επίδραση της μουσικής στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του ατόμου και κατ’ επέκταση στη δημιουργία οποιουδήποτε κοινωνικού προτύπου και νόρμας.

Πού μπορεί κανείς να δει ζωντανά τα έργα σας σήμερα; Δυστυχώς ακόμα πουθενά, τα έργα που έχω εκθέσει μέχρι στιγμής έλαβαν μέρος σε ομαδικές εκθέσεις μικρής διάρκειας.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Σκοπεύω να συνεχίσω και να τελειώσω τις σπουδές μου στην τέχνη ταυτόχρονα με τη δημιουργία προσωπικού έργου. Από ‘κεί και έπειτα το ιδανικό για μένα είναι να φτάσω σε σημείο να αυτοσυντηρούμαι από την τέχνη μου αποκλειστικά.

Βιογραφικό σημείωμα: H Κουρτίδου Ευθυμία Ελένη, γεννημένη το 2002 στη Θεσσαλονίκη, σπουδάζει στο τμήμα εικαστικών και εφαρμοσμένων τεχνών του ΑΠΘ ως τριτοετής με κατεύθυνση τη ζωγραφική. Έχει πάρει μέρος σε 4 ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα με χαρακτικά και ζωγραφικά έργα. Εκτός της παραγωγής προσωπικού έργου, αναλαμβάνει δημιουργία πινάκων κατά παραγγελία και θεατρικών σκηνικών.