Κική Κυδωνοπούλου: Πιστεύω ότι υπάρχει μια κοινή “καλλιτεχνική” γραμμή που ενώνει τις τέχνες και πηγάζει από το συναίσθημα

“Η δημιουργία που ξεκινάει ως μια πολύ μοναχική διαδικασία φέρνει στην επιφάνεια συναισθήματα, που εμπεριέχονται με κάποιο τρόπο στις εικόνες που προκύπτουν στα έργα.”

SUMMER TIME

Τι είναι η ζωγραφική για εσάς; μια μορφή προσωπικής έκφρασης; ανάγκη για δημιουργία; επικοινωνία; ή κάτι άλλο; Η τέχνη που υπηρετώ εμπεριέχει τη ζωγραφική όμως κυρίως βασίζεται στην ιδέα της ανακύκλωσης. Φυσικά υλικά και άλλα από γυαλί, ξύλο, μέταλλο ή πλαστικό συνδυάζονται και έτσι προκύπτουν τα έργα. Η δημιουργία που ξεκινάει ως μια πολύ μοναχική διαδικασία φέρνει στην επιφάνεια συναισθήματα, που εμπεριέχονται με κάποιο τρόπο στις εικόνες που προκύπτουν στα έργα. Είναι αρχικά για εμένα μια μορφή ενδοσκόπησης. Στη συνέχεια αναπόφευκτα επικοινωνείτε, γιατί διαφορετικά δεν θα υπηρετούσε κάποιο σκοπό. Άλλοτε βρίσκει ανταπόκριση και κοινές αναφορές με άλλους ανθρώπους και άλλοτε δεν γίνεται εύκολα αντιληπτή η αξία της και το μήνυμα που θέλει να περάσει. Αποτελεί τελικά έναν δίαυλο που με περνάει από την εσωστρέφεια στην κοινωνικότητα, την έκθεση των συναισθημάτων μου και της σκέψης μου και εντέλει του ίδιου μου του εαυτού.

ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ

Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως εικαστικός; Ανήσυχο!Δεν θα τον έβαζα όμως σε κάποια κατηγορία. Σε μια εποχή που όλα εξελίσσονται και η τεχνολογία χρησιμοποιείται για να υπηρετήσει ακόμα και την τέχνη έχω στραφεί υποσυνείδητα στο παρελθόν. Με μια αίσθηση ότι κάτι παραμελήσαμε, κάτι υποτιμήσαμε και ίσως πρέπει να επέλθει η ισορροπία. Παλιά και καινούργια υλικά συναντιούνται δίνοντας την αίσθηση της επανένωσης με τις ρίζες μας, τις μνήμες και την προέλευση μας.

ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΠΟΧΕΣ

Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσής σας ως εικαστικός; Τα ίδια τα υλικά, εικόνες από ταξίδια και εικόνες που δημιουργούνται στη φαντασία μου απροσδόκητα.

Με ποια προσωπικότητα της Τέχνης θα θέλατε να έρθετε σε διάλογο και με αφορμή ποιο θέμα; Άνθρωποι του θεάτρου μου έρχονται στο μυαλό. Ίσως με κάποιον καταξιωμένο έλληνα σκηνοθέτη του θεάτρου. Θα με ενδιέφερε η γνώμη του πάνω στο θέμα της ψυχοθεραπείας μέσα από την τέχνη. Είναι η αφετηρία και το κίνητρο ή το αποτέλεσμα;

ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ

Θα μπορούσατε να ασχοληθείτε με κάποια άλλη μορφή τέχνης εκτός της ζωγραφικής; Έχω ασχοληθεί με την τέχνη της μουσικής με σπουδές στην αρμονία και αρκετά χρόνια με το τραγούδι. Θα έλεγα ότι τα τελευταία χρόνια η υποκριτική μου κινεί το ενδιαφέρον. Πιστεύω επίσης ότι υπάρχει μια κοινή “καλλιτεχνική” γραμμή που ενώνει τις τέχνες και πηγάζει από το συναίσθημα.

Αν επιλέγατε μια διαφορετική εποχή για να ζήσετε και να δημιουργήσετε ποια θα ήταν αυτή και με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι θα εκφραζόσασταν καλλιτεχνικά; Το έχω σκεφτεί πολλές φορές. Θα ήθελα να ζήσω την εποχή των παππούδων και των γιαγιάδων μας. Από τη δεκαετία του ’40 και μετά περίπου… Τα υλικά που τώρα θεωρούνται παλιά τότε ήταν χρηστικά αντικείμενα της καθημερινότητας. Θα χρησιμοποιούσα την πρώτη ύλη εκείνης της εποχής για να φτιάξω τα έργα μου.

FROM DUBAI TO SYROS

Ποια είναι η σχέση του δημιουργού με το έργο του; Είναι μεγάλη υπόθεση. Υπάρχουν έργα που γίνονται πιο γρήγορα, επιφανειακά σχεδόν ή κατά παραγγελία. Εκεί το συναίσθημα προκύπτει στην πορεία και η φροντίδα για το έργο οδηγεί την δημιουργία. Με τα έργα που ξεκινούν από “τα βάθη της ψυχής” είναι δύσκολα τα πράγματα. Πολλές φορές δεν μπορείς να αποχωριστείς το έργο αν σου ζητηθεί ή μου έχει συμβεί να φορτιστώ πολύ συναισθηματικά κατά τον αποχωρισμό. Είναι ένας ζωντανός οργανισμός, ένα “παιδί σου”.

ΟΙ ΩΡΕΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Λένε πως “όταν κάνουμε σχέδια, ο θεός γελάει”. Μου συμβαίνει αυτό. Η περίοδος “της απομόνωσης” που διανύουμε είναι άλλη μια τέτοια συγκυρία. Πολλά σχέδιά μου έχουν ανατραπεί μέσα στον τελευταίο χρόνο. Προτιμώ λοιπόν να κάνω όνειρα γιατί έχει αποδειχθεί ότι πάνε καλύτερα. Όπως η πρόσφατη έκθεση “Ταξιδεύοντας”, τον Ιούλιο του 2019 στη Σύρο, στα πλαίσια των πολιτιστικών εκδηλώσεων του δήμου Ερμούπολης που ήταν αφιερωμένες στη μνήμη του Μάνου Ελευθερίου. Ήταν ένας σταθμός για εμένα, ένα όνειρο ζωής. Υπάρχουν απλά πολλές ιδέες που εύχομαι να γίνουν πράξη.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Κική Κυδωνοπούλου Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη τo 1982. Αποφοίτησε από το τμήμα «Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού» του Πανεπιστημίου Αιγαίου (Ρόδος) το 2004. Από το 2005 εργάζεται ως νηπιαγωγός σε ιδιωτικά σχολεία και νηπιαγωγεία. Το 2005 αποφοίτησε από την σχολή αρμονίας των ωδείων «Σαμαρά & Αστρινίδειο». Στον τομέα των εικαστικών δραστηριοποιείται από το 2010 με εκθέσεις κατασκευών από ανακυκλώσιμα υλικά και συμμετοχές σε εκδηλώσεις εικαστικών με φιλανθρωπικό σκοπό.