“…Η δυσκολία της σημερινής εποχής εμπεριέχει και τον σπόρο ενός πρωτόγνωρου, παράξενου, εκρηκτικά πολύχρωμου, δημιουργικού καρπού. Το σημερινό δέντρο της γνώσης δεν μοιάζει με κανένα άλλο”
Τι είναι η ζωγραφική για εσάς; μια μορφή προσωπικής έκφρασης; ανάγκη για δημιουργία; επικοινωνία; ή κάτι άλλο; Η ζωγραφική ή γενικότερα η τέχνη είναι όλα αυτά που λέτε. Είναι σίγουρα τρόπος ζωής, καθημερινότητα, αναπνοή, επικοινωνία, διασκέδαση, επάγγελμα, κάτι πολύ έντονο που δεν σε αφήνει να βαρεθείς. Ζεις την κάθε μέρα από την αρχή και δεν ξέρεις τι θα σου φέρει μέχρι το βράδυ. Ταυτόχρονα εκτός από το δημιουργικό, είναι και η διαχείριση του έργου σου, κάτι που στην Ελλάδα γίνεται από τους ίδιους τους δημιουργούς. Ειδικά αν ζεις μόνο από το έργο σου. Ελάχιστοι εικαστικοί έχουν κάποιον άλλο επαγγελματία , γκαλερί κλπ. για την προώθηση της δουλειάς τους.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως εικαστικός; Από χαρακτήρα δεν μπορώ να περιοριστώ σε ένα συγκεκριμένο είδος έκφρασης. Λατρεύω να ζωγραφίζω, αλλά έχω δημιουργήσει και μεγάλο αριθμό κατασκευών, γλυπτών και έργων μικτής τεχνικής στα οποία ο όγκος και το χρώμα παίζει μεγάλο ρόλο. Νομίζω ότι η ζωή είναι μικρή για να εκφράσω όλα αυτά που έχω σκεφτεί. Έχω μέσα στο μυαλό μου φανταστεί πολλές εκθέσεις με όλα τα έργα τους . Τα έχω κάνει και σε προσχέδια. Μετά τα έχω ξεπεράσει πριν πραγματοποιηθούν. Είναι σαν κάποιους ανεκπλήρωτους έρωτες που ζουν μέσα στην φαντασία μας. Έχουν περάσει από την αρχή, την μέση και μετά έχει έρθει το τέλος. Όλα αυτά στο μυαλό μας.
Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσής σας ως εικαστικός; Μπορεί να είναι το οτιδήποτε. Ένα βίωμα, μια εικόνα που έχω δει σε κάποιο έντυπο, ένα γεγονός πολύ έντονο που έχει συμβεί. Μπορεί να δω πχ ένα ωραίο πορτοκαλί χρώμα σε κατάστημα με είδη ζωγραφικής. Είναι η αφορμή για να αρχίσω μια σειρά έργων με πορτοκαλί χρώμα. Ο άνθρωπος, η φύση αλλά και ο χρόνος, το όνειρο, το παραμύθι, το υποσυνείδητο, η παιδική ηλικία και πολλά άλλα τροφοδοτούν την έμπνευσή μου.
Με ποια προσωπικότητα της Τέχνης θα θέλατε να έρθετε σε διάλογο και με αφορμή ποιο θέμα; Υπάρχουν πολλές προσωπικότητες που θα ήθελα να γνωρίσω. Ίσως με γυναίκες εικαστικούς πιο πολύ, μια και έχουμε περισσότερα κοινά. Την Φρίντα Κάλο μια πονεμένη γυναίκα, την Λουίζ Μπουρζουά μια πολυσύνθετη προσωπικότητα, την Kiki Smith μια σύγχρονη γλύπτρια και ζωγράφο που χρησιμοποιώντας εξωτερικά ερεθίσματα, μετά από μια εσωτερική βαθιά επεξεργασία δημιουργεί ποιητικές εικόνες με τα έργα της. Μεγάλη η σειρά.
Θα μπορούσατε να ασχοληθείτε με κάποια άλλη μορφή τέχνης εκτός της ζωγραφικής; Οτιδήποτε έχει να κάνει με την εικαστική έκφραση με ενδιαφέρει. Μακάρι να μπορούσα να ασχοληθώ περισσότερο με την γλυπτική. Δεν υπάρχει ο χρόνος. Επίσης ένα απωθημένο μου είναι να δημιουργήσω μεγάλα έργα. Δυο με τρία μέτρα. Αυτό μάλλον θα μείνει σχέδιο.
Αν επιλέγατε μια διαφορετική εποχή για να ζήσετε και να δημιουργήσετε ποια θα ήταν αυτή και με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι θα εκφραζόσασταν καλλιτεχνικά; Νομίζω ότι κάθε εποχή έχει το ενδιαφέρον της. Έχει τα καλά και τα κακά της. Η δυσκολία της σημερινής εποχής εμπεριέχει και τον σπόρο ενός πρωτόγνωρου, παράξενου, εκρηκτικά πολύχρωμου, δημιουργικού καρπού. Το σημερινό δέντρο της γνώσης δεν μοιάζει με κανένα άλλο.
Ποια είναι η σχέση του δημιουργού με το έργο του; Σχέση εξάρτησης. Αγάπης, αγωνίας, θυμού. Όταν τελειώσω ένα έργο νοιώθω ένα κενό, μου λείπει όλη αυτή η ένταση που έζησα όταν το δημιουργούσα. Μετά υπάρχει το επόμενο έργο και μετά το επόμενο κλπ. Όπως σε μια ερωτική σχέση στην αρχή υπάρχει μια ευχάριστη προσμονή. Κοιτάς το άδειο τελάρο και ελπίζεις σε ώρες ατέλειωτης δημιουργικής χαράς. Μπορεί να φαίνεται περίεργο αλλά κοιτάω με αγάπη τα λευκά τελάρα, τα χαϊδεύω μερικές φορές.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Ζούμε σα μια πρωτόγνωρη εποχή. Τα προγραμματισμένα project δεν ξέρουμε πότε και εάν θα πραγματοποιηθούν. Από την φύση μας οι καλλιτέχνες παρατηρούμε με τις κεραίες μας τεντωμένες όσο ποτέ. Η έμφυτη περιέργειά μας πολλές φορές μας ξεπερνάει.
Γύρω μας τα πάντα μετακινούνται , αλλάζουν. Γίνεται μια κοσμογονία σε όλα τα επίπεδα. Πιστεύω ότι η δημιουργία πρέπει να γίνει ξανά ο δίαυλος που θα ενώσει την ζοφερή πραγματικότητα που βιώνει η ανθρωπότητα με την ελπίδα και το όνειρο.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Η Κάτια Βαρβάκη γεννήθηκε στην Αθήνα.
1986-1991: Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών
Τεχνών Αθήνας με δασκάλους τον Τριαντάφυλλο Πατρασκίδη
και τον Δημήτρη Μυταρά. Αποφοίτησε με άριστα 30/30.
Ζει και εργάζεται στην Αθήνα
Μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου Ελλάδας
Ατομικές εκθέσεις
1991: Αθήνα, Γκαλερί «Ώρα», Νέοι Δημιουργοί
1993: Κύπρος, Λευκωσία, Γκαλερί «OPUS»
1994: Θεσσαλονίκη, Γκαλερί «Anny Balta»
1995: Πειραιάς, Γκαλερί «Αστρολάβος»
1997: Αθήνα, Γκαλερί «Espace Kreonidis». Κατάλογος
1997: Αθήνα, Ξενοδοχείο Hilton, «Αrt Café»
1997: Κρήτη, Ρέθυμνο, Γκαλερί «Δίμιτο»
1998: Κύπρος, Λευκωσία, Γκαλερί «OPUS»
1998: Χαλκίδα, Γκαλερί «Τesserα»
2000: Αθήνα, Κολωνάκι, Γκαλερί «Αστρολάβος». Κατάλογος
2002: Ζάκυνθος, Γκαλερί «Κρύπτη»
2006: Αθήνα, Κολωνάκι, Γκαλερί «Αστρολάβος Art life». ΟΙΚ -Υ -ΜΑΤΑ.
Κατάλογος
2008: Ιωάννινα, Γκαλερί «Αμυμώνη». Κατάλογος
2009: Μέγαρα, Πολιτιστικό Κέντρο «Θέογνης»
2010: Αλεξανδρούπολη, «Art gallery»
2014: Αθήνα, Κολωνάκι, Γκαλερί «Αστρολάβος». Τόπος εκεί.
Κατάλογος
2015: Κεφαλονιά, Αργοστόλι, Ξενοδοχείο «Μουίκης», Ουτοπίες
ονείρων
2016: Άνδρος. Ξενοδοχείο Αneroussa, Υδάτινες ιστορίες
Ομαδικές εκθέσεις (επιλογή)
1991: Βρυξέλλες, Κτίριο της BP, Νέοι Ευρωπαίοι καλλιτέχνες
1992: Λονδίνο, Barbican Center, Συλλογή της BP
1994: Αίγυπτος, Κάιρο, 5η Biennale of Mediterranean States
1996: Αίγυπτος, Κάιρο, 6η Biennale of Mediterranean States
1997: Αθήνα, Ελληνοαμερικάνικη Ένωση, οικοι-ότητες+αστυ-
ότητες
2015: Αθήνα, Κολωνάκι, Γκαλερί «Αστρολάβος», Highlights 2015 – ’16
2016: London, Belgravia Gallery, GREEK ART TODAY
2017: Πειραιάς, Γκαλερί Art Πρίσμα,“7 female artists in communication”
2017: Κέντρο Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος, “Θυμάμαι”
2018: Αθήνα, Μουσείο Γουναρόπουλου, «Πλαγκτόν»
2018: Ρωσία, Γιάσναγια Πολυάνα, Μουσείο Λέοντος Τολστόι, «ΑΞΙΟΣ ΕΣΤΙ»
2018: Αθήνα, Ωδείο Αθηνών, ART ATHINA 2018
2018: Ναύπακτος, Φετιχέ Τζαμί, «Λιμνοθάλασσες»
2018: Πάτρα, Αρχαιολογικό Μουσείο Πάτρας, «Πλαγκτόν»
2019: Αθήνα, Ζάππειο Μέγαρο, ART ATHINA 2019, με την γκαλερί “ART PRISMA”.
¨΄
