Σε ποιά ηλικία ξεκινήσατε να ζωγραφίζετε;
Πιστεύω ότι η σχέση μου με τη ζωγραφική, ξεκίνησε πριν ακόμα γεννηθώ. Και μάλλον, ο “ωκεανός” της κοιλιάς της μάνας μου, με μάγεψε και μου έδωσε το οξυγόνο της έμπνευσης, όταν βγήκα στο κόσμο. Ορατή έγινε η κλίση μου προς αυτήν, όταν ήμουν, περίπου, 6 χρόνων. Κι από τότε, θέριευαν, όλο και περισσότερο μέσα μου, η επιθυμία της επαφής μου με τα πινέλα, το καμβά, το χρώμα και οι αναζητήσεις μου για πειραματισμούς σε νέες τεχνικές.
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται;
Ο όρος “ καλλιτέχνης ”, θεωρώ, ότι είναι μεγάλη κουβέντα. Ετυμολογικά, σημαίνει καλός + τέχνη. Που μεταφράζεται, ότι όποιος ασχολείται ή πειραματίζεται με τη ζωγραφική, δεν σημαίνει ότι είναι και καλλιτέχνης.
Αν, πάλι, το ερμηνεύσουμε ως κάλλος + τέχνη, σημαίνει αυξημένη αισθητική στην απεραντοσύνη των αρωμάτων, των ήχων, των χρωμάτων και των κινήσεων της φύσης.
Κι εδώ, θα μου επιτρέψετε να υπερηφανευτώ για την επιβεβαίωση του αποτελέσματος της διαίσθησής μου, ως προς την απόδοση της εκάστοτε καλλιτεχνικής μου έκφρασης.
Το ταλέντο, όμως, πιστεύω ακράδαντα ότι, είναι έμφυτο.
Γεννιέσαι μ΄αυτό κι έχουμε πάρα πολλά παραδείγματα σ΄όλες τις μορφές τέχνης.
Ποιά λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη;
Όσο και να σας φαίνεται παράξενο ή παράδοξο, η καλλιτεχνική μου λέξη είναι ΘΑΛΑΣΣΑ !!! Διότι είναι το αναντικατάστατο μητρικό αίσθημα που εκφράζει αιώνια αγάπη, νανούρισμα, ανείπωτο μυστικό. Είναι μία διαρκής έμπνευση, ένα ποίημα καρδιάς, ένα τραγούδι μ΄εκατομμύρια νότες, μία ζωγραφική παλέτα με διάρκεια μέσα στο σύμπαν.
Το πρώτο κλάμα οξυγόνου στο θαύμα της γέννησης.
Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε;
Δεν μπορώ να διανοηθώ δημιουργία χωρίς έμπνευση. Άλλωστε, ζωγράφος σημαίνει ζωή + γράφω. Απεικονίζω τη ζωή της ψυχής μου, όπως τη χρωματίζει το μυαλό και το χέρι μου.
Ιδέες και συναισθήματα που προηγούνται των μορφών ή των σχημάτων.
Και με τις φλέβες του κορμιού μου, το ταξίδι του νου μου και τους κτύπους της καρδιάς μου, αναπνέω τη κάθε μου πινελιά , χαρίζοντας ανάγλυφες πνοές του “είναι” μου, μέχρι ν΄ακούσω τον ήχο και το χρώμα, συμπυκνωμένα, να μαγεύουν τους αποδέκτες.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως Καλλιτέχνη;
Δεν ξέρω εάν είμαι “καλλιτέχνης”. Οι άλλοι με αποκαλούν έτσι (χαχαχα). Η αλήθεια είναι, ότι κι εγώ, λίγο, το πιστεύω, γιατί, λαχταράω να το πιστέψω!!!
Πώς θα με χαρακτήριζα ?
Ιδεολόγο, απίστευτα, ελεύθερο πνεύμα χωρίς ταμπού και όρια, πολλές φορές. Επίσης, ευαίσθητη, με παιδικό ρομαντισμό, αισιόδοξη, επίμονη στο στόχο μου και δυνατή στην αντοχή. Ένα ανήσυχο πνεύμα που αναζητά καινούρια πράγματα. Πολλάκις παρορμητική, με έντονους πόθους και σιωπηλές κραυγές πάθους, ν΄απεικονίσω τα ενστικτώδη όνειρά μου. Η ζωγραφική, για μένα, είναι το ιδανικό ταίρι στις διαχρονικές ζωές μας.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Μία αέναη κίνηση μέσα στη διαφάνεια σκέψης και στο φως ελπίδας. Τι εννοώ ? Μεταφέρω το καμβά μου στην απεραντοσύνη των “ κλικ ”μου.
Ξέχασα να σας πω, ότι, προέκταση της ζωγραφικής είναι κι η φωτογραφία, για μένα. Ένας πλατωνικός έρωτας χρόνων, που δεν άργησε να πάρει σάρκα και οστά, παράλληλα με τις ακουαρέλες μου και τις ελαιογραφίες μου.
Ένα δεύτερο καβαλέτο “ κλικ ”, που κουβαλάει φορτίο βραβείων κι επαίνων.
Τον τελευταίο καιρό, λοιπόν, προεκτείνοντας τις ανησυχίες μου στο πείραμα, ασχολούμαι με την εικαστική φωτογραφία από κινητό.
Τα περισσότερα αποτελέσματα, ομολογώ, ότι ήταν εντυπωσιακά και για μένα την ίδια. Τα θέματά μου αναπνέουν έρωτα, παλμούς, δευτερόλεπτα ευτυχίας.
Είναι το “ άπιαστο ” που αιχμαλωτίζω για πάντα. Η επιθυμία και η προσπάθεια για τη τελειότητα της πιο απόκρυφης χορδής της ψυχής μου, στα χρώματα που αγγίζουν το “είναι” των άλλων.
Δεν κάνω σχέδια για το μέλλον, όπως, κοινότυπα, ερμηνεύεται.
Για μένα, μέλλον, είναι το κάθε δευτερόλεπτο του παρόντος. Κι αυτό που ονειρεύομαι κι αισιοδοξώ να πετύχω είναι, αυτή η μαγεία που σαγήνευσε τους κτύπους της καρδιάς μου, να με ενώσει σ΄ένα γόρδιο δεσμό, χωρίς επιστροφή, με τη συχνότητα των “κλικ” , συντονισμένη με το χορό των πινέλων, στα μάτια όσων ταυτίζονται με τη δική μου “Ανάσταση”. (Εννοώ τη τέχνη που ανασταίνει ολόκληρη την υπαρξή μου).
Βιογραφικό.
Η Κατερίνα Δεληγιάννη γεννήθηκε στην Αθήνα. Από πολύ μικρή είχε κλίση στη ζωγραφική που επεκτάθηκε και στη φωτογραφία, όταν της έκαναν δώρο την πρώτη της μικρή Kodak instamatic.
Απόφοιτος της Σχολής ΧΙΛΛ, σπούδασε Ηλεκτρολόγος Μηχανικός στα ΤΕΙ αλλά και ζωγραφική στο ατελιέ του διάσημου ζωγράφου Γιώργου Βακιρτζή.
Εργάστηκε στην Εθνική Τράπεζα από το 1982 και παράλληλα ήταν υπεύθυνη του Εικαστικού και Φωτογραφικού τμήματος του Συλλόγου Υπαλλήλων, παραδίδοντας μαθήματα και οργανώνοντας εκθέσεις.
Απόφοιτος της σχολής φωτογραφίας Focus (1989).
Έκανε πολλές ατομικές εκθέσεις φωτογραφίας και ζωγραφικής και έλαβε μέρος με επιτυχία και σε πολλές ομαδικές.
2000-2004: εργάστηκε με απόσπαση στο Πολιτιστικό τμήμα της Ομοσπονδίας Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων ( Ο.Τ.Ο.Ε. )
Τελευταία πειραματίζεται με την εικαστική φωτογραφία, υιοθετώντας τη διάσημη ρήση του Μανέ «Δεν υπάρχουν γραμμές στη φύση, μόνο περιοχές του χρώματος, το ένα κόντρα στο άλλο».
