“Ο πραγματικός καλλιτέχνης που χαρακτηρίζεται από ευαισθησία και αξίες προσπερνά την πεζότητα της ζωής με τις εικόνες της ψυχής του, δημιουργώντας με αισθαντικό ύφος, πέρα από πάθη και συμφέροντα και μακριά από οτιδήποτε υποβαθμίζει την ανθρώπινη φύση του!”
Πώς και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με τη
ζωγραφική; Η αγάπη μου για τη ζωγραφική πάντα υπέβοσκε μέσα μου. Όμως οι σπουδές μου και άλλες μαθησιακές δραστηριότητες, είμαι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης, οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις ως καθηγήτριας φιλολόγου, στη Β/θμια εκπαίδευση, από μικρή ηλικία (γρήγορος διορισμός) και για τριάντα δύο συναπτά έτη σε Λύκεια της χώρας, αργότερα οι οικογενειακές και κοινωνικές υποχρεώσεις μου, δυστυχώς, δεν μου άφηναν ελεύθερο χρόνο να αξιοποιήσω αυτή τη θεϊκή κατ’ εμέ φυσική προικοδότηση.
Έτσι, όταν επιτέλεσα την υπέροχη αποστολή μου, ως εκπαιδευτικός-παιδαγωγός, βρήκα τον δέοντα και απαιτούμενο χρόνο να ασχοληθώ πια συστηματικά με τον “κρυμμένο έρωτά μου” αυτόν της ζωγραφικής. Έντεκα χρόνια λοιπόν ζωγραφίζω ακατάπαυστα όλα αυτά που με συγκινούν από το περιβάλλοντα χώρο, αυτά που κατακλύζουν τον εσωτερικό μου κόσμο αυθόρμητα χωρίς να ακολουθώ, ιδιαίτερα, κανόνες, χωρίς να “φρενάρω” τις εμπνεύσεις μου, που αποτυπώνονται στον καμβά.
Όπως θα αντιληφθήκατε είμαι, ουσιαστικά, παντελώς αυτοδίδακτη, αφού δεν έχω διδαχθεί, ούτε στο ελάχιστο, από κάποιον δάσκαλο, γνώστη του αντικειμένου. Δάσκαλοί μου θεωρώ ότι είναι το μυαλό και η ψυχή μου!
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Δεν θα ενέτασσα τις δημιουργίες μου σε συγκεκριμένο ρεύμα, γιατί δεν εκφράζομαι μέσα από ένα ρεύμα μόνο ή πάντα με την ίδια τεχνοτροπία! Αυτό δεν προσιδιάζει στην ψυχοσύνθεσή μου! Ωστόσο θα μπορούσα να ισχυριστώ ότι τρια ρεύματα με αντιπροσωπεύουν: η παραστατική, ρεαλιστική ζωγραφική, η σουρεαλιστική-συμβολική ζωγραφική, γιατί μου δίνεται η δυνατότητα να εκφράζω ιδέες με φιλοσοφικές προεκτάσεις και μηνύματα που να έχουν απήχηση στο κοινό και ο αφηρημένος εξπρεσιονισμός, γιατί μου παρέχει τη δυνατότητα της ελεύθερης δημιουργίας. Οι τεχνικές που χρησιμοποιώ είναι διάφορες, με πινέλα, με σπάτουλες, με τα χέρια κ.λ.π ανάλογα με τα θέματα και τα υλικά που χρησιμοποιώ. Λάδια, ακρυλικά, υδροχρώματα, τέμπερες, πάστες κ.λ.π σε καμβά ή χαρτί ακουαρέλας.
Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας; Πάντα με συνέπαιρναν αυτά που με περιέβαλαν, αυτά που υπήρχαν γύρω μου, εννοώντας το μεγαλείο της φύσης, που η τέχνη αντιγράφει, αφού αυτή είναι το πρωτότυπο και η τέχνη τη μιμείται. Ιδιαίτερα με συγκινεί η θάλασσα!
Οι άνθρωποι με τη διαφορετική συμπεριφορά είτε είναι αυτοί που συγχρωτίζομαι ή κι αυτοί του ευρύτερου κοινωνικού περιβάλλοντος.
Οι συνθήκες της ζωής μας, το συνεχές γίγνεσθαι, το “τα πάντα ρει, πάντα χωρεί και ουδέν μένει” του Ηράκλειτου.
Το σύμπαν, μέρος του οποίου είμαστε, με την υπερβατικότητα που μας εκφράζει και τη δική μας ασημαντότητα μέσα σ’ αυτό. Οι διεργασίες της σκέψης από εσωτερικά ερεθίσματα που βασίζονται στο γνωστικό, ιδεολογικό και συναισθηματικό υπόβαθρο του νου και της ψυχής, που, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, ταυτίζονται και αποτελούν το κέντρο του “Εγώ”μας.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Φυσικά υπήρχαν και υπάρχουν σπουδαίες προσωπικότητες και καλλιτέχνες που έχουν ασκήσει επίδραση στο έργο μου. Για μένα σπουδαίες προσωπικότητες και λόγω γνωστικού μου επιπέδου είναι οι μεγάλοι φιλόσοφοι, ιστορικοί της αρχαιότητας, όπως ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης, ο Ηράκλειτος και πολλοί άλλοι, που πιστεύω, έστησαν διεθνώς τον τρόπο σκέψης και όχι μόνο. Από το χώρο της ψυχολογίας, για παράδειγμα, ο Σίγκμουντ Φρόϋντ, από τους ιστορικούς ο μεγάλος Θουκυδίδης, ενδεικτικά αναφέρομαι σ’αυτές τις προσωπικότητες. Από το χώρο της Τέχνης ποιον πρώτα να πω!Εξαιρετικοί καλλιτέχνες ανά περιόδους, σταθερές αξίες, που μνημονεύονται σε όλες τις εποχές. Ενδεικτικά αναφέρομαι στους μεγάλους καλλιτέχνες της Αναγέννησης, τους εκπροσώπους του ιμπρεσιονισμού, του ρεαλισμού, του σουρεαλισμού, του εξπρεσιονισμού και του σύγχρονου αφηρημένου εξπρεσιονισμού….
Ενδεικτικά ο Κλώντ Μονέ, με τις υπέροχες συνθέσεις του και τα φωτεινά του χρώματα, ο Βινσεντ Βαν Γκογκ με την ξεχωριστή θεματογραφία και τεχνική του και πολλοί άλλοι. Όμως ο κόσμος όλος είναι γεμάτος από σύγχρονους, εξαιρετικούς καλλιτέχνες της εποχής μας που εκφράζουν το σήμερα, το περιβάλλον τους και τις συνθήκες, τα φαινόμενα που τη χαρακτηρίζουν.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Για μένα η μεγαλύτερη και συνεχής πρόκληση και αποστολή της καλλιτεχνικής μου δημιουργίας είναι, εκτός από το να τέρπει αισθητικά το κοινό, να το αφυπνίζει, να μεταδίδει μηνύματα που θα προβληματίζουν και θα εμπλουτιζουν το πνεύμα του και θα καλλιεργούν την ψυχή και το ήθος του. Φαίνεται κάπως ρομαντικό αυτό που επιθυμώ και προσδοκώ, αλλά το ισχυρίζομαι με σθένος ψυχής, αφού υπάρχουν και αυτοί που έχουν εμπορευματοποιήσει την τέχνη τους ή είναι στρατευμένοι ή απευθύνονται μόνο σε ένα συγκεκριμένο κοινό, που ίσως, να μην έχουν καν αντίληψη του τι βλέπουν!θα καταλάβατε λοιπόν ότι η πρόκληση που έχω θέσει στον εαυτό μου είναι το έργο μου να αποτελέσει, έστω και μία μικρή “συνιστώσα” στη “συνισταμένη” του πολιτισμού.
Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στο δημόσιο χώρο; Η Τέχνη σήμερα, δυστυχώς, με τις άσχημες συνθήκες που επικρατούν, δεν έχει την αρμόζουσα θέση. Πιστεύω ότι μόνο μία μερίδα του κοινωνικού συνόλου αποδέχεται την τέχνη σαν βασικό παράγοντα καλλιέργειας και πολιτισμού! Και αυτό γιατί η εποχή μας είναι καθαρά υλιστική, τεχνολογική, εικονική!
Παρόλα αυτά πιστεύω ακράδαντα ότι η Τέχνη συντελεί στη δημιουργία αισθήσεων, αφού η τέχνη υπηρετεί το “Ωραίο” και στην ευαισθητοποίηση και εκλέπτυνση του ανθρώπου και πρέπει να εντάσσεται μέσα στα πλαίσια της αγωγής και παιδείας του ανθρώπου!
Ανάμεσα στον καλλιτέχνη και το θεατή υπάρχει μια διαλεκτική, αμφίδρομη επικοινωνία! Ο καλλιτέχνης με τη σύλληψη της πολυπρισματικής πραγματικότητας και την έκφρασή της, ωθεί το θεατή στην ελπίδα ότι τίποτα δεν είναι στατικό και απαρασάλευτο και ότι για κάθε πτυχή του κόσμου μας υπάρχει και δεύτερη πρόταση! Ο πραγματικός καλλιτέχνης που χαρακτηρίζεται από ευαισθησία και αξίες προσπερνά την πεζότητα της ζωής με τις εικόνες της ψυχής του, δημιουργώντας με αισθαντικό ύφος, πέρα από πάθη και συμφέροντα και μακριά από οτιδήποτε υποβαθμίζει την ανθρώπινη φύση του!
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια: Νομίζω ότι αυτό που θα επιθυμούσα στο εγγύς μέλλον να έχω, πάνω απ’ όλα υγεία και να μπορώ να δημιουργώ με τον ίδιο ρυθμό και πάθος και η αποστολή της τέχνης μου να επιτευχθεί! Επίσης να συνεχίσω να συμμετέχω σε ομαδικές εκθέσεις (μέχρι τώρα έχω συμμετάσχει σε πάνω από 60 σε πολλούς εικαστικούς χώρους), σε έστω και διαδικτυακές εκθέσεις με πολλές χώρες μαζί, που προασπίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα (έχω ήδη συμμετάσχει με τη Χιλή για τον covid-19,για την παγκόσμια Ειρήνη, με τη Λιβύη,τη Συρία και πολλές ακόμη χώρες, που προσπαθούν να ενώσουν τους ανθρώπους). Ακόμη να μπορέσω να εκθέσω τα έργα μου και σε άλλες ατομικές εκθέσεις (έχω οργανώσει 4 μέχρι τώρα). Ευελπισθώ και εύχομαι η Τέχνη σύντομα να αναβαθμισθεί και να βρει ξανά τη θέση που της αρμόζει. Και βέβαια θα ήταν υπερφίαλο και ανεδαφικό να κάνω μεγαλεπήβολα σχέδια σ’ αυτούς τους δύσκολους και ζοφερούς καιρούς!-
