Ο Θεοφάνης Παπάς είναι Μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και Περιφερειακός Σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας.
Μια γενναία καμπάνια τουριστικής προβολής των αξιόλογων μνημείων
της Θεσσαλονίκης, εκτός πολεοδομικού συγκροτήματος, οφείλει να
είναι το επόμενο μεγάλο στοίχημα όλων όσων ασχολούνται με τα κοινά
στην περιοχή.
Με δεδομένο ότι ο τουρισμός και η επισκεψιμότητα στην πόλη της
Θεσσαλονίκης έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, είναι καιρός να
εστιάσουμε όλοι και στα εμβληματικά σημεία και μνημεία που μπορούν
να αποτελέσουν πόλους έλξης τουριστών στις περιοχές εκτός
πολεοδομικού συγκροτήματος. Γι’ αυτό απαιτείται ένα συνολικό σχέδιο,
ώστε να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες που προσφέρουν οι υπόλοιπες
περιοχές της υπαίθρου της Θεσσαλονίκης.
Πρωτίστως, υπάρχουν δυο περιοχές που είναι αναπτυγμένες
τουριστικά. Οι Δήμοι Βόλβης και Θερμαϊκού, οι οποίοι αναλαμβάνουν
ένα μερίδιο της τουριστικής ανάτασης που γνωρίζει συνολικά η
Κεντρική Μακεδονία έστω κι αν χρήζουν περαιτέρω ανάπτυξης,
αναβάθμισης και βελτίωσης υποδομών και υπηρεσιών κι ας μην έχουν
φτάσει στο επίπεδο της Χαλκιδικής ή της Πιερίας. Μπορούν να φτάσουν
κάλλιστα, με αξιοποίηση των συγκριτικών τους πλεονεκτημάτων και με ένα σοβαρό σχέδιο οργάνωσης και προβολής.
Πέρα όμως από τις παραλίες των Βρασνών, του Σταυρού και της
Ασπροβάλτας από τη μια και της Επανομής, της Μηχανιώνας, των Νέων
Επιβατών, της Αγίας Τριάδας και της Περαίας από την άλλη, υπάρχουν
τουριστικά αξιοποιήσιμες περιοχές και στον υπόλοιπο νομό Θεσσαλονίκης.
Δεν είναι μόνο η φυσική ομορφιά περιοχών, όπως ο ορεινός όγκος στο
Σοχό, στην Οσσα, στο Βερτίσκο και τις Πέντε Βρύσες, το Ζαγκλιβέρι, τα
Πετροκέρασα, την Περιστερά ή το Λιβάδι, οι δασικές εκτάσεις του
Χορτιάτη, το δάσος Κουρί ή το Φράγμα της Θέρμης, που μπορούν να
αξιοποιηθούν για τουριστικούς σκοπούς. Ούτε η αναξιοποίητη, πλην
όμως εκπληκτικής ομορφιάς έκταση της λιμνοθάλασσας Καλοχωρίου,
που έχει όλες τις δυνατότητες να πρωταγωνιστήσει τα επόμενα χρόνια,
με τη μελλοντική σύνδεσή της και με τη θαλάσσια συγκοινωνία.
Υπάρχουν μια σειρά από παραδοσιακές εκδηλώσεις, οι οποίες θα
μπορούσαν να συνδεθούν και να αποτελέσουν μια ετήσια αλυσίδα
προσέλκυσης επισκεπτών, αναδεικνύοντας τη μεγάλη παράδοση του
τόπου μας. Το καλοκαίρι -και όχι μόνο- είναι για την εκτός πολεοδομικού συγκροτήματος Θεσσαλονίκη ένα ανοιχτό υπαίθριο πανηγύρι, χωρίς όμως την απαιτούμενη συνοχή, που θα προσέδιδε
υπεραξία στις πολυάριθμες εκδηλώσεις.
Υπάρχει ο αμπελουργικός χώρος, που ανθεί σε διάφορες περιοχές και
μπορεί επίσης να αποτελέσει σημείο αναφοράς για τους οινόφιλους,
στο διαρκώς αναπτυσσόμενο διεθνή οινικό τουρισμό. Και έχουμε
εμβληματικές οινικές μονάδες, διάσπαρτες σε όλο το νομό
Θεσσαλονίκης, αναγνωρισμένες διεθνώς.
Υπάρχει ο γαστρονομικός τουρισμός, τον οποίο μπορούν να
υπηρετήσουν πολλές περιοχές, διαθέτοντας όμως καταλύματα
αξιοπρεπή και σύγχρονα, που να μπορούν να κρατήσουν τους
επισκέπτες στην περιοχή, χωρίς να χρειάζεται αυτοί να μετακινηθούν
στη Θεσσαλονίκη για τη διαμονή τους.
Δυνατότητες υπάρχουν και για τον ιστορικό τουρισμό, με πόλους έλξης
πολλά σημεία στο νομό Θεσσαλονίκης, που πρέπει να προβληθούν όμως, όπως για παράδειγμα το Στρατιωτικό Μουσείο Βαλκανικών Πολέμων στη Γέφυρα του δήμου Χαλκηδόνας.
Επίσης, υπάρχει ο οικοτουρισμός ή ο περιηγητικός τουρισμός, που
μπορεί να αναπτυχθεί στο Εθνικό Πάρκο Αξιού και στη λιμνοθάλασσα
του Καλοχωρίου δίπλα στις μυδοκαλλιέργειες ή στην περιοχή των
αλυκών του Αγγελοχωρίου ή ακόμη και σε σημειακές περιοχές των
Κουφαλίων ή της Χαλκηδόνας.
Ο διαρκώς αναπτυσσόμενος θρησκευτικός τουρισμός απουσιάζει από
τη Θεσσαλονίκη, παρά τον πλούτο σε προσκυνήματα. Δείτε μόνο το
παράδειγμα της Σουρωτής (Αγιος Παΐσιος) ή των Βασιλικών (Αγία
Αναστασία) ή του Σοχού (Παναγία Θεοσκέπαστος) ή της Μηχανιώνας
(Παναγία Φανερωμένη) για να αντιληφθείτε το μέγεθος των
δυνατοτήτων που έχει η περιοχή.
Υπάρχει ο ιαματικός τουρισμός, που έχει ακόμη μεγαλύτερα περιθώρια
ανάπτυξης στην ευρύτερη περιοχή του Λαγκαδά, με βελτίωση των
υποδομών και μεγαλύτερη προβολή. Δεν μπορεί ένας τέτοιος πλούτος
να παραμένει στο μεν Λαγκαδά σε στασιμότητα, στη δε Νέα Απολλωνία
σε εγκατάλειψη, όταν μπορεί να φέρει τουρισμό.
Η εκτός πολεοδομικού συγκροτήματος Θεσσαλονίκη έχει τις
δυνατότητες να αναπτυχθεί και να διεκδικήσει το δικό της τουριστικό
ρεύμα, σε όλη τη διάρκεια του έτους. Οταν όμως λείπει ο κεντρικός
σχεδιασμός και όλα αφήνονται στην Αυτοδιοίκηση, τότε είναι αδύνατον
κάθε Περιφέρεια και κάθε Δήμος να έχει ένα δικό του αποσπασματικό
τουριστικό σχέδιο και χωρίς πόρους, χωρίς μέσα, να περιμένει να το
υλοποιήσει.
Και το σπουδαιότερο είναι ότι τουριστικές υποδομές ή ακίνητα για να
δημιουργηθούν υπάρχουν, αλλά αυτά είτε είναι εγκαταλειμμένα, είτε
περνούν σε ξένα χέρια, επειδή η Πολιτεία αρνείται πεισματικά να τα
αξιοποιήσει.
Να αναφέρω τα ακίνητα που περνούν στο Υπερταμείο; Τα ακίνητα για
τα οποία δαπανήθηκαν δυσθεώρητα ποσά και είναι σε οικτρή
κατάσταση, αντί να αντιμετωπίζονται ως ισχυρό περιουσιακό στοιχείο, ικανό να καλύψει ανάγκες φιλοξενίας, οι οποίες δεν καλύπτονται; Η τα
προγράμματα τύπου Leader, που παραμένουν καθηλωμένα, μη
επιτρέποντας ιδιωτικές επενδύσεις, με σκοπό την τουριστική ανάπτυξη
του τόπου;
Σήμερα είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ, να συνδράμει η Πολιτεία
στην προσπάθεια όλων των εμπλεκόμενων φορέων, αλλά και ιδιωτών, ώστε να καταστεί και η ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης, πόλος έλξης τουριστών. Να συζητήσει μαζί τους τη δυνατότητα εκπόνησης
ενός συνεκτικού σχεδίου, που θα αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματα κάθε
περιοχής ξεχωριστά, θα δώσει ώθηση για επενδύσεις και θα συνδυάσει
τον αγροδιατροφικό πλούτο, τη γαστρονομία και τη φυσική ομορφιά,
με αναβαθμισμένες υποδομές και παρεχόμενες υπηρεσίες, στην
κατεύθυνση της αναζωογόνησης της υπαίθρου και της προσέλκυσης
επισκεπτών.
