Οι οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές κρίσεις στο Ελληνικό κράτος ήταν πολλές όπως και οι εμφύλιοι.
Σήμερα ζούμε μία υγειονομική κρίση η οποία ήρθε σε μία χρονική συγκυρία όπου η χώρα άρχισε να δείχνει τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης παρόλο που κάποιες παθογένειες δείχνουν να επιμένουν.
Βέβαια η κρίση αυτή δεν είναι μόνο απειλή και αυτό γιατί ανέδειξε ακόμη περισσότερο κάποια προβλήματα τα οποία ως κοινωνία παραβλέπαμε χωρίς να είναι μικρής σημασίας. Δυστυχώς για όσους είχαν συνηθίσει στο να μένουν οι πολίτες παθητικοί και αδιάφοροι υπάρχει πλέον το διαδίκτυο από όπου κάποιος μπορεί να αντλήσει πολλές πληροφορίες, να τις φιλτράρει, να ενημερωθεί, να δεί εικόνες από άλλα κράτη και να αφυπνιστεί.
Αυτή η κρίση δεν πρέπει να δημιουργήσει ντόμινο άλλων κρίσεων.
Τα νέα πακέτα στήριξης δεν δίδονται για να ονειρεύονται κάποιοι ότι θα γίνουν πλούσιοι σε μία νύχτα αλλά είναι μία ακόμη ευκαιρία να γίνουμε καλύτεροι συνολικά και εδώ παίζει ρόλο εάν αφυπνιστούν περισσότεροι και απαιτήσουν αλλαγές. Η ισχύς εν τη ενώσει.
Επειδή ως κράτος έχουμε μείνει πίσω σε πολλά για να μπορούμε να ελπίζουμε αλλά και ως οφείλουμε να αναδείξουμε έναν πολιτισμό αντάξιο των προγόνων μας θα πρέπει να απαιτήσουμε ως κοινωνία:
– καλύτερες υποδομές σε καίρια σημεία όπως τα βιομηχανικά πάρκα και οι βιομηχανικές ζώνες.
– ενίσχυση της παραγωγικής δραστηριότητας σε περιοχές της χώρας όπου υφίστανται οι μεγαλύτεροι εξωτερικοί κίνδυνοι
– περαιτέρω ψηφιοποίηση της δημόσιας διοίκησης
– βελτίωση του οδικού δικτύου και μέσα στα αστικά κέντρα
– βελτίωση του σιδηροδρομικού δικτύου ώστε να εξυπηρετεί μεγάλες παραγωγικές μονάδες
– περισσότερους κοινόχρηστους χώρους και επιβολή αυστηρών ποινών σε όσους προσπάθησαν ή προσπαθούν να τους μοιράσουν σε «συνδαιτυμόνες»
– πιο ευνοϊκούς όρους χρηματοδότησης στις υγιείς επιχειρήσεις (υγιής επιχείρηση είναι και η αξιοκρατικά στελεχωμένη επιχείρηση)
– προγράμματα τα οποία θα επιδοτούν σε μεγάλο βαθμό τη βελτίωση του μηχανολογικού εξοπλισμού υγιών επιχειρήσεων.
– προγράμματα τα οποία θα επιδοτούν σε πολύ μεγάλο βαθμό τη δημιουργία παραγωγικής μονάδας σε ακριτικές περιφέρειες της χώρας.
– προγράμματα τα οποία θα επιδοτούν την πράσινη ανάπτυξη
– προγράμματα κατάρτισης και εκπαίδευσης των ανέργων αλλά και των εργαζόμενων ώστε να έρθουν σε επαφή με τον τρόπο λειτουργίας επιτυχημένων επιχειρήσεων από την αλλοδαπή
– βελτίωση των ποσοστών ανακύκλωσης (δυστυχώς οι πρακτικές οι οποίες χρησιμοποιούνται σε κάποιες χώρες της δύσης είναι δύσκολο να βρούν απήχηση ή να πραγματοποιηθούν διότι δεν βοηθάει το αστικό περιβάλλον έτσι όπως έχει δομηθεί στη χώρα μας. Ας ελπίσουμε να προβλεφθούν κάποια πράγματα σε ό,τι καινούργιο θα χτίζεται από ‘δω και πέρα.)
– προγράμματα ενίσχυσης των πραγματικά αδύναμων οικονομικώς κοινωνικών ομάδων
– αξιοποίηση και βελτίωση της εικόνας όλων των αρχαιολογικών χώρων και ιστορικών μνημείων της χώρας
– βελτίωση των υποδομών στα Πανεπιστημιακά campus της χώρας (ορισμένα βρίσκονται σε πολύ κακή κατάσταση)
– πολύ αυστηρές ποινές ή ακόμη και απολύσεις σε όσους εργάζονται στη δημόσια διοίκηση και προσπαθούν εσκεμμένα να ταλαιπωρούν τους πολίτες.
– αξιολόγηση των στελεχών του δημοσίου σε σχέση με τα προσόντα που διαθέτουν, τον τρόπο πρόσληψής τους στην υπηρεσία και της αποδοτικότητάς τους.
– επιβράβευση όσων προσπάθησαν και προσπαθούν να σώσουν δημόσια περιουσία
– χρήση περισσότερου πλαστικού χρήματος
– καίριες αλλαγές στο σχεδιασμό των μεγάλων αστικών κέντρων ώστε στο μέλλον να αλλάξει η εικόνα η οποία σήμερα δείχνει “κάπως” ζουγκλοειδής!
– περισσότερα πεζά περίπολα της αστυνομίας στα αστικά κέντρα
– κατάργηση των μετωπικών διοδίων και δημιουργία ενός νέου συστήματος ή πληρωμής κατά την έξοδο από τις εθνικές οδούς
Είναι σίγουρα πολλά τα οποία πρέπει και θα μπορούσαν να γίνουν αλλά απαιτείται και η πίεση της κοινωνίας προς το εκάστοτε πολιτικό σύστημα για να υλοποιηθούν και να μη μένουν μόνο σε δηλώσεις, μακέτες και κείμενα σε μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Δεν φτάνει μόνο το κούνημα της σημαίας, οι βαρετοί και άνευ ουσίας πομπώδεις λόγοι. Οι πολίτες, αυτοί οι οποίοι νοιάζονται για τα κοινά, θέλουν πράξεις και μία κοινωνία καλύτερη για τις μελλοντικές γενιές ώστε οι τελευταίες να μην ζήσουν την επανάληψη μελανών σημείων της σύγχρονης ιστορίας μας και για να μπορούν να αντιμετωπίζουν παρόμοιες κρίσεις με περισσότερη ευκολία.
Πολύ καλή η προσπάθεια της κυβέρνησης αλλά πάντα χρειάζεται και η ενεργή, καθημερινή συμμετοχή των πολιτών πάντα με γνώμονα το κοινό καλό!
Μπορούμε επομένως να βγούμε νικητές από αυτή την κρίση με υπομονή, λογική, έργο, ακολουθώντας πιστά τις συμβουλές των ειδικών και έχοντας μία άλλη ματιά για τον συνάνθρωπο.
