Η ΣΟΦΙΑ ΠΑΥΛΟΥ-ΤΣΑΜΠΑ συμμετέχει στην έκθεση του Ορίζοντα Γεγονότων με θέμα “Το Μέτρο”

Επιμέλεια έκθεσης, ερωτήσεων-συνεντεύξεων Δέσποινα Πανταζή, εικαστικός

“Η έκθεση ΜΕΤΡΟ της ομάδας Ορίζοντας Γεγονότων, δίνει την αφορμή για σκέψεις και συγκρίσεις.”

Τι νοηματοδοτεί η έννοια του μέτρου στο έργο σου; Αποτελεί δομικό στοιχείο; Η φύση εποίησε τα πάντα με μέτρο, δηλαδή την απόλυτη ισορροπία μεταξύ αντιθέτων. Ο άνθρωπος, μιμούμενος τη φύση, χρησιμοποιεί το μέτρο για τα δικά του δημιουργήματα, άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε με αμφιλεγόμενη προσέγγιση. Ιδιαίτερα στην πολιτική διαχείριση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, χρησιμοποιούνται μέτρα για την ασφάλεια των πολιτών, για τη δημόσια υγεία, για τη διεθνή ειρήνη κλπ. Ο καθορισμός μέτρων εκ μέρους της άρχουσας τάξης, συχνά είναι εκούσια εσφαλμένος και καταχρηστικός. Ετσι, προκύπτουν τα μέτρα καταστολής, που είναι και το θέμα του έργου μου. Πρόκειται για ένα μέτρο μήκους με υποδιαιρέσεις ανομοιόμορφης πυκνότητας που μέσα στις σκοτεινές πτυχώσεις του άλλοτε αγκαλιάζει κι άλλοτε εγκλωβίζει πολίτες. Αναφέρεται στα μέτρα καταστολής αλλά και στα «άλλα μέτρα κι άλλα σταθμά». Με τη συμβολική χρήση του χρώματος από το ουδέτερο γκρίζο έως το καθαρό κόκκινο και με τη γλώσσα του σώματος, υποδηλώνεται ο τρόπος που τοποθετούνται οι πολίτες απέναντι στα μέτρα που επιβάλλονται «για το καλό τους».

Μέσα από την έκθεση καταλήγουμε στο να ξαναδούμε με “κριτικά μάτια” τη σχέση της έννοιας του “μέτρου” με τον κόσμο; Η έκθεση ΜΕΤΡΟ της ομάδας Ορίζοντας Γεγονότων, δίνει την αφορμή για σκέψεις και συγκρίσεις. Από τη μία, πόσο θαυμαστή μαθηματική ακρίβεια ενυπάρχει σε όλα τα δημιουργήματα τη φύσης και από την άλλη πόσο ατελής και συχνά δόλια είναι η ανθρώπινη προσέγγιση στην αναγκαιότητα ύπαρξης του Μέτρου στη ζωή μας. Όμως, όταν οι επιστήμονες και οι καλλιτέχνες, μέσα στις διάφορες ιστορικές συγκυρίες, αφέθηκαν ελεύθεροι ή και υποστηρίχτηκαν στην έρευνά τους, προέκυψαν σημαντικά έργα με αρμονία και ισορροπία, δηλαδή με Μέτρο. Και ιδιαίτερα υποκλινόμαστε στα επιτεύγματα ανθρώπων που χρειάστηκε να υπερβούν τα μέτρα των δυνατοτήτων τους ή τα κοινωνικά μέτρα της εποχής τους

Το “μέτρο” προβάλει σήμερα σαν φωτεινή προοπτική θεραπείας των τραγικών διχασμών και συγκρούσεων του σύγχρονου πολιτισμού μας; Η ατομική και δημόσια αμετροέπεια, η άκρατη ματαιοδοξία, η χωρίς όρια επιδίωξη οικονομικού κέρδους ακόμα και εις βάρος της ανθρώπινης ζωής, ένας μόνο τρόπος υπάρχει να θεραπευτούν : Η βαθιά αναζήτηση του χαμένου Μέτρου.  Με το Μέτρο, η αμετροέπεια γίνεται σιωπή γεμάτη σοφία, η ματαιοδοξία γίνεται ευγενής φιλοδοξία. Όσο για την απληστία, πρέπει να ξαναθυμηθούμε ότι «το μικρό είναι όμορφο», ότι οι φυσικοί πόροι ανήκουν σε όλους και ότι ο πλανήτης μας απαιτεί σεβασμό. Όμως, η υπεροπλία και η υψηλή τεχνολογία,  συγκεντρωμένες πια σε πολύ λίγα χέρια, ελαττώνουν τις ελπίδες για αποκατάσταση του Μέτρου. Ωστόσο, η υιοθέτηση παθητικής στάσης και σύμπλευσης με την εικονική πραγματικότητα που μας περιβάλλει, αποτελεί θλιβερό  ΗΜΙΜΕΤΡΟ.

Bio: ΣΟΦΙΑ ΠΑΥΛΟΥ-ΤΣΑΜΠΑ

Γεννήθηκε στην Καρδίτσα. Είναι απόφοιτος του τμήματος Αρχιτεκτονικής του ΕΜΠ (1980), του τμήματος ζωγραφικής της ΑΣΚΤ Αθηνών (2014) και της ειδικότητας «τεχνικός χειροποίητου κοσμήματος και σχεδιασμού κοσμήματος» του ΔΙΕΚ Λιβαδειάς (2018).

Εργάστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας αρχιτέκτων, με έδρα τη Λιβαδειά όπου και κατοικεί μόνιμα (1980- 2016). Ασχολήθηκε με κτιριακά έργα, με τον βιομηχανικό σχεδιασμό προϊόντων αστικού εξοπλισμού.

Σχεδιάζει για ιδιώτες έπιπλα και χρηστικά αντικείμενα με εικαστικό χαρακτήρα.

Δίδαξε γραμμικό και ελεύθερο σχέδιο σε υποψήφιους Αρχιτεκτονικής και ΑΣΚΤ (1981-2006).

Ίδρυσε την αίθουσα τέχνης “Σμίλη” στη Λιβαδειά (1991-1998). Ζωγραφικά έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις με τις ομάδες CASA, Ορίζοντας Γεγονότων και ΣΚΕΤΚΕ. Είναι μέλος του ΤΕΕ και του ΕΕΤΕ.

Συμμετέχουν οι Καλλιτέχνες: Ιουλία Αθανασάκη Κύρα Αλυγιζάκη, Όλγα ανδρικόπουλου, Κίμων Αξαόπουλος, Μαρία Αργυρακοπούλου, Ειρήνη Βαζούκου, Μαγδαληνή Βογιαντζή, Ανδρέας Γαβριλιάδης, Τζίμης Ευθυμίου, Θεοδώρα Κατσίμπρα, Ουρανία Καραμούζη, Σπύρος Κόικας, Ροδάνθη Κόλλια-Ρίζου, Καλλιρόη Μαστιχιάδου, Κλεοπάτρα Μουρσελά, Λαμπρινή Μποβιάτσου, Δέσποινα Πανταζή, Ελένη Παπανικολάου, Κατερίνα Ριμπατσιού, Διαμαντής Σταγγίδης, Χρυσούλα Σκεπετζή, Γιάννης Στεμπίλης, Σοφία Τσαμπά, Στέφανος Χανδέλης, Άννα Χατζηαγγέλου, Άννα-Μαρία Χατζηστεφάνου, Νίκος Χιωτίνης, Έλλη Χούσου, Didi Fadul.

Performances: Άγγελος Σκούρτης 20/5/2022 ώρα, 22.00 “Επί Μετρώντας”

ΑΧΑΙΡΕΥΤΟΣ και Συνεργάτες του

Διαρκής εξέλιξη – Durational – Site Specific 27-5-2022 ώρα, 19.00-22.00

Κείμενο: Γιάννης Σχίζας

---

Το μέτρο των προσδοκιών μας. Το μέτρο των απαιτήσεων. Tο μέτρο των δυνατοτήτων μας. Και το μέτρο της επιθυμίας…

Μπορεί, άραγε, η τέχνη να  απαντήσει; Να επιθυμήσει, να υπενθυμίσει, να υπογραμμίσει; Να αποκαλύψει το μέτρο της αισθητικής χρησιμοποιώντας τη σωστή δόση αμφισημίας; Να αντιπαρατεθεί, να δημιουργήσει ή, έστω, να εξασφαλίσει τις συνθήκες για δημιουργία; Ο ήλιος δεν θα υπερβεί τα μέτρα του, αλλιώς οι Ερινύες, οι θεραπαινίδες της Δικαιοσύνης, θα τον αποκαλύψουν… Σε κάθε σκέψη που αγγίζει την αυταπάρνησή της, που αυτοπεριορίζεται, μέσα από την υπερβολή ή την έλλειψή της, αποτυπώνεται το άκρο της έννοιας του μέτρου. Η ευδαιμονία και η γέννηση του πραγματικού, επιλογή μεταξύ ακραίων σημείων. Μεταξύ μιας λαίλαπας υπερκαταναλωτισμού ιδεών και συναισθημάτων, στην παλίρροια της ανθρώπινης συμπεριφοράς και της εξουσίας που θεσπίζει, η «μεσότητα» συνιστά προϊόν άσκησης. Ατελείς, ανολοκλήρωτοι στόχοι, υπερδραστηριότητα και κοινωνικές δράσεις, άλογες επιθυμίες, εξουθενωτικές συνθήκες, ανατροπή, υπερβολή και έλλειψη, εμβολιάζοντας το ανθρώπινο πνεύμα ως δομικό στοιχείο της κοσμική τάξης, αισθητοποιούν, διαφυλάσσουν και υποδεικνύουν τον ορισμό του ανθρώπου, ως όντος που άνω θρώσκει. Ακυρώνοντας το «σκοτεινό» και επιδιώκοντας νέες αξίες, όπου το σημείο-μέτρο γεννά την συμμετρία στην ηθική του μαγικού και του ονείρου. Μέτρο ανθρώπου και πραγμάτων, πληθωρικά ακραίο παραβιάζοντας το «άλλο», διαχωρίζει συμπεριφορές που υπερβαίνουν, ανατρέπουν προς όφελος του ατόμου, στο παρασκήνιο θεωριών και μη θεωριών, φτάνοντας ως ή αγγίζοντας το αμετάκλητο «ΝΑΙ» και το ηχηρό «ΟΧΙ». Όπου η «ύβρις» ελλοχεύει σε κάθε πτυχή του πολιτισμού μας, εικόνες αθλιότητας και αυτοπαγιδεύσεις σε έναν κύκλο αυτοεξόντωσης, ανακυκλώνονται. Το μέτρο ως καταλύτης στην κατάκτηση της «ευθυμίας» μπορεί να καταστήσει τον «ΜΙΚΡΟ» αυτό κόσμο «ΜΕΓΑ».

Δέσποινα Πανταζή, εικαστικός.

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: Η Δέσποινα Πανταζή γεννήθηκε στον Κορυδαλλό το 1966. Σπούδασε σε ελεύθερα σπουδαστήρια ζωγραφικής.
Ατομικές εκθέσεις:
2017: “Υποψίες του Κόκκινου” ΗΩΣ Χώρος Τέχνης, Αθήνα.
2006: “Ιστορίες του μπλε” Αίθουσα Τέχνης ΑΕΝΑΟΝ, Αθήνα.
2000: “ Στο Νήμα του Μύθου” Γκαλερί ΠΕΡΙΤΕΧΝΩΝ, Αθήνα.
1999: Χώρος Τέχνης 24, Αθήνα.
1996: Αίθουσα Τέχνης Πειραιά
1996: Πολιτιστικό Κέντρο Ελευσίνας (υπό την αιγίδα του Δήμου), Ελευσίνα
1994: Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
Έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (ενδεικτικά: συμμετέχει σε δράσεις του “Ορίζοντα Γεγονότων”, της “Art Bank”, της Cheap Art κλπ…). Από το 1994, επιμελήθηκε την ετήσια έκθεση “ Συνάντηση Εικαστικών Δημιουργών – Μεσόγειος” υπό την αιγίδα του δήμου Κορυδαλλού. Από το 2015 συνεργάζεται με το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Φυλακών Κορυδαλλού (συντονισμός εθελοντικών εικαστικών εργαστηρίων και επιμέλειες εκθέσεων). 2018 ΄ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ στο  ΕΜΣΤ “‘Οψεις της Ανεξάρτητης Εικαστικής Δημιουργίας” workshop –επιμέλεια Δ.Π. “Ενας  Διάλογος που δεν κλείνει ποτέ’ -“Ανώνυμος Αποστολέας στέλνει γράμμα σε Ανώνυμο Παραλήπτη-μαθητή-κρατούμενο  φυλλακών Κορυδαλλού
Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος.