Η ομαδική εικαστική έκθεση «Αγάπα ως εαυτόν» σε διοργάνωση του Μουσείου Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου και επιμέλεια της Ίριδας Κρητικού παρουσιάζεται στο Σεράφειο Δήμου Αθηναίων. Στο πλαίσιο της παρουσίασης διοργανώνεται στρογγυλή τράπεζα με τη συμμετοχή του ιδρυτή του Μουσείου Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου Κωστή Σχιζάκη, της ιστορικού τέχνης Ίριδας Κρητικού, του Γιάννη Σπανούδη, ιδρυτή & διευθυντή του KROMA Magazine καθώς και εικαστικών που λαμβάνουν μέρος στην έκθεση, με θέμα «Η διαδικασία της μοναχικής δημιουργίας στο εργαστήριο σε αβέβαιους καιρούς».
Με ποιον τρόπο βιώσατε το κατά μόνας στη δημιουργία κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού; Σαν πρώτη αντίδραση ένιωσα ένα σοκ μέσα μου, συναίσθημα φόβου και ταραχής από τη διακοπή της κανονικότητάς μου, της καθημερινής μου ρουτίνας, των δραστηριοτήτων μου, μια στέρηση ελευθερίας της ροής της ζωής μου γενικότερα καθώς και αγωνία για την υγεία πρωτίστως των αγαπημένων μου και τη δική μου φυσικά, μία απώλεια ελέγχου σε όλα μου τα επίπεδα. Ευτυχώς συνήλθα γρήγορα γιατί ούτως ή άλλως αυτό δεν θα με οδηγούσε πουθενά παρά μόνο σε τέλμα κι αποφάσισα να κάνω τα πράγματα εκείνα που ήταν κοντά στην καρδιά μου. Δηλαδή να περπατώ κάθε μέρα τον παραλιακό δρόμο του Πειραιά που είναι το σπίτι μου ατενίζοντας το πέλαγος, η απεραντοσύνη μου έδινε την αίσθηση της απλωσιάς της ψυχής μου και να καταλήγω στο εργαστήριό μου όπου ζωγράφιζα με τις ώρες βασικός τρόπος έκφρασης για μένα καθώς και να μελετώ παραμύθια που τα αγαπώ πολύ. Έτσι δεν χάθηκα, έφτιαξα τη δική μου πραγματικότητα , των χρωμάτων και των φαντασιώσεων των παιδιών, που ότι κι αν συμβαίνει στη ζωή τους αυτά δεν σταματούν ποτέ να ονειρεύονται.
Τι σας έλειψε περισσότερο και τι σας παρηγόρησε πιο πολύ; Μου έλειψε η δια ζώσης επικοινωνία με αγαπημένα πρόσωπα, το άγγιγμα, το κοίταγμα στα μάτια, οι εκφράσεις των ανθρώπων, η ελευθερία της ατομικότητας ανά πάσα στιγμή . Με παρηγόρησε η ρήση του Ηράκλειτου “Τά πάντα ρεί μηδέποτε κατά τ’αυτό μένειν“, που σημαίνει, όλα είναι ρευστά και τίποτα δεν μένει το ίδιο. Η διαρκής κίνηση και μεταβολή αποτελεί το θεμελιώδες χαρακτηριστικό της πραγματικότητας, το οποίο εξέφρασε ο φιλόσοφος με την εικόνα ενός ποταμού που παραμένει ίδιος, ενώ το νερό που κυλάει μέσα του αλλάζει διαρκώς
Πώς αποκωδικοποιείται για εσάς προσωπικά το μήνυμα «Αγάπα ως Εαυτόν»; Αγαπώ τον εαυτό μου όταν ονειρεύομαι, χαίρομαι με τα απλά πράγματα, δρω, καταλαβαίνω, νιώθω, γελάω σαν παιδί, σέβομαι, αφήνομαι, αφυπνίζομαι, συγχωρώ,. Όταν κοιτώ τον ουρανό και τη θάλασσα, τα δέντρα, τους ερωτευμένους κι αγκαλιάζω το τώρα μου. Όταν κοιτάζω κατάματα τους φόβους, τις αδυναμίες μου, τα λάθη μου και τους κάνω χώρο να εκφραστούν. Όταν με περιβάλλω με φροντίδα και αρμονία αγκαλιάζοντας το φως που φέρει κάθε ανθρώπινη ύπαρξη και αποδεχόμενη τις σκιές της. Καθώς η σχέση με το βαθύτερο είναι μας θα ενδυναμώνεται, και οι υπόλοιπες διαπροσωπικές μας σχέσεις θα φέρουν το ίδιο αποτέλεσμα. Έτσι νιώθω ότι κάθε μου επιλογή θα είναι συνειδητή, ότι θα μοιράζομαι αυτή την Αγάπη και αυτή θα γυρίζει πίσω σε μένα.
Ποια είναι κατά την άποψή σας η θέση της τέχνης στη μετά covid-19 εποχή, παράλληλα με όσα βιώνουν σήμερα η Ευρώπη αλλά και ο κόσμος; Η πρωτόγνωρη εμπειρία μιας φονικής πανδημίας στον σύγχρονο κόσμο που ζούμε, σίγουρα έχει συνταράξει συθέμελα τον κόσμο της τέχνης. Για το τι έπεται της μετά Covid εποχής και της τέχνης που αυτή παράγει, κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα. Από πρακτική άποψη και λαμβάνοντας υπόψιν τον οικονομικό παράγοντα, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως πλειοψηφία των καλλιτεχνών βίωσε την περίοδο της πανδημίας πολύ δύσκολα. Στη νέα κανονικότητα εκτιμώ ότι τα social media θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του καλλιτεχνικού τοπίου. Η καλλιτεχνική παραγωγή που μοιράζεται ελεύθερη σε χώρους όπως το Instagram, και η προωθητική χρήση των μέσων αυτών από καλλιτέχνες, μουσεία και γκαλερί, θα αναδειχθούν σε δείκτη προτιμήσεων και βασικό μέσο διαφήμισης. Από την άλλη, οι κοινωνικές προεκτάσεις της πανδημίας, τόσοι θάνατοι, ο περιορισμός, ο εγκλεισμός, η αποξένωση και η φτώχεια, οι πολιτικές διαστάσεις, τα κινήματα που προέκυψαν μέσα σε αυτή , ίσως πυροδοτήσουν νέες επαναστατικές κοινωνικές θεματικές. Πώς άλλωστε να σταθεί η τέχνη ασυγκίνητη μπροστά στον ανθρώπινο πόνο; Η τέχνη φυσικά και θα επιβιώσει. Γιατί κάθε επιζήσας ή επιζήσασα έχει κάτι να «διηγηθεί» και να αποτυπώσει καθώς και μόνο η τέχνη μπορεί να ξορκίσει την ασχήμια ενός κόσμου.
Σύντομο βιογραφικό σημείωμα της Μαρίνας Βλαχάκη
Η Μαρίνα Βλαχάκη γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στον Πειραιά. Σπούδασε μουσική και εργάστηκε στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
Έκανε ελεύθερες σπουδές σχεδίου και χρώματος στη Αθήνα. Ήταν μέλος την ομάδας τέχνης Σημείο, με δάσκαλο τον ζωγράφο Γιώργο Ρόρρη. Μαθήτευσε για δυο χρόνια δίπλα στο ζωγράφο Γιάννη Αδαμάκη.
Παρακολούθησε μαθήματα σύνθεσης με τη ζωγράφο Ρούλα Ακαλέστου. Παρακολούθησε σεμινάριο εικογράφισης παιδικού βιβλίου με τον Svetlin Vassilev. Η πρώτη ατομική της έκθεση έγινε στις Σπέτσες, στο χώρο τέχνης Ακρόπρωρο. Η δεύτερη ατομική της έκθεση έγινε στον Πειραιά, στη gallery Artprisma.
Έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις. Είναι μέλος του καλλιτεχνικού επιμελητηρίου Ελλάδος. Εργάζεται στον Πειραϊκό Σύνδεσμο ως εικαστικός από το 2011.
«Αγάπα ως εαυτόν»
Εγκαίνια & Στρογγυλή Τράπεζα: Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2022 19.00-21.30
Οργάνωση: Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου
Φιλοξενία έκθεσης & εκδήλωσης: Σεράφειο Δήμου Αθηναίων
Επιμέλεια: Ίρις Κρητικού
Υποστήριξη έκθεσης & εκδήλωσης: KROMA
Διάρκεια έκθεσης: 8 – 13 Νοεμβρίου 2022
Είσοδος Ελεύθερη
ΣΕΡΑΦΕΙΟ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ, Εχελιδών 19 & Πειραιώς 144, Αθήνα – Τηλ.: 21 0342 6842 [email protected], [email protected]
