“Η Τέχνη δεν είναι μια δεξιότητα που αφορά τους λίγους αλλά αφορά όλους. Αφυπνίζει, μορφώνει, προσφέρει αισθητική καλλιέργεια και ποιότητα ζωής.”
Πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με τη ζωγραφική; Από μικρή θυμάμαι τον εαυτό μου να ζωγραφίζει. Οι πρώτες μου σπουδές γύρω από την τέχνη ήταν στις γραφικές τέχνες στη σχολή Frederick Κύπρου. Ακολούθησαν σχετικά μαθήματα και στην σχολή φωτογραφίας ESP Αθήνας. Πιο συστηματικά ασχολήθηκα αφότου μπήκα στην σχολή Καλών τεχνών Αθήνας, μέχρι και σήμερα.
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Θα μπορούσα να εντάξω τα έργα μου στο κίνημα της εννοιολογικής τέχνης- επισήμανση που έχει κάνει η ιστορικός τέχνης κα. Μαρία Καραΐσκου γράφοντας σχετικά για τη δουλειά μου με έναυσμα ατομική μου έκθεση. “Οι εννοιολογικοί καλλιτέχνες είναι μάλλον μυστικιστές παρά ορθολογιστές. Κάνουν άλματα σε συμπεράσματα στα οποία δεν μπορεί να καταλήξει η λογική”. Sol LeWitt, 35 Προτάσεις για την Εννοιολογική Τέχνη.
Από που αντλείτε την έμπνευση σας; Από την ίδια τη ζωή. Mε απασχολεί η ιδέα της ζωής και της ελευθερίας -το νήμα της ζωής. Όπως επίσης το φως και η σκιά. Τα έργα λειτουργούν σαν φορείς ιστοριών που μετατρέπονται σε πεδία μνήμης ανάλογα με τα βιώματα του καθενός- σαν ψυχογραφήματα.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Φυσικά από παλιά μέχρι και σήμερα με έχουν επηρεάσει και επηρεάζουν πολλοί και διάφοροι καλλιτέχνες. Όχι μόνο ζωγράφοι αλλά και φωτογράφοι, σκηνοθέτες, ποιητές, συγγραφείς και μουσικοί. Η λίστα μεγάλη!
Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Θεωρώ πρόκληση το κάθε νέο έργο μου να είναι αληθινό και ειλικρινές. Πέραν όμως από αυτό με ιντριγκάρει το γεγονός όταν πρόκειται για έργο-εγκατάσταση. Τα ζητήματα που τίθενται όπως η πιθανότητα αλλαγής του ίδιου έργου ή η προσαρμογή του σε νέο χώρο και γενικά οι όποιες προκλήσεις προκύπτουν είναι για μένα πρόκληση!
Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στο δημόσιο χώρο; Παρότι γίνονται αξιόλογες δουλειές και εξαιρετικά έργα εδώ στην Ελλάδα από διάφορους καλλιτέχνες, δυστυχώς δεν χαίρουν της ανάλογης προσοχής και εκτίμησης που τους αξίζει. Η τέχνη στην Ελλάδα περιθωριοποιείται και μπαίνει σε δεύτερη μοίρα για την Πολιτεία και κατά συνεπεία για το κοινό. Ο ρόλος της τέχνης σε ένα δημόσιο χώρο είναι πολύ σημαντικός και καθοριστικός. Δυστυχώς, αν εξαιρέσω τα γκράφιτι, λειτουργεί κυρίως περιγραφικά ως μια «τυπική» απεικόνιση με έλλειψη αισθητικής. Πιστεύω το πρόβλημα έγκειται πρωτίστως στην έλλειψης της απαιτούμενης παιδείας. Θα έπρεπε να ξεκινάει από μικρή ηλικία από το σχολείο με τις κατάλληλες υλικές και τεχνικές υποδομές και να συνεχίζεται, σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης. Η Τέχνη δεν είναι μια δεξιότητα που αφορά τους λίγους αλλά αφορά όλους. Αφυπνίζει, μορφώνει προσφέρει αισθητική καλλιέργεια και ποιότητα ζωής.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Λόγω της κατάστασης που ζούμε κάποιες εκθέσεις μας και σχέδια που προγραμματίζαμε έχουν παγώσει. Με έναυσμα την κατάσταση αυτή όμως προέκυψαν και προκύπτουν νέες ιδέες. Εύχομαι να είμαστε πρωτίστως καλά ψυχικά και σωματικά ώστε να μπορέσουμε να τις υλοποιήσουμε τελικά.
ΜΙΚΡΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ:
Η Ευδοκία Κύρκου γεννήθηκε στην Κύπρο. Σπούδασε Γραφιστική στο Πανεπιστήμιο Frederick στην Κύπρο και στη συνέχεια παρακολούθησε μαθήματα Φωτογραφίας στην Σχολή ESP Αθηνών. Είναι απόφοιτη της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας με πτυχίο στη Ζωγραφική. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα Χαρακτικής, Φωτογραφίας και Σκηνογραφίας. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά της σε ατομική έκθεση στα πλαίσια του “Window Project” / Gallery Penintaplinena στην Κύπρο και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Κύπρο, Ελλάδα, Ολλανδία, Αυστρία, Βουλγαρία και Γαλλία. Έργα της ανήκουν σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
