“Μ’ ενδιαφέρει να μπορώ να ζωγραφίζω κάθε μέρα, να έχω μια καθημερινή επαφή με το τελάρο μου. Να μπορώ να αποδώσω ένα συναίσθημα, μια αισθητική ευχαρίστηση κάτι που να προκαλέσει μια εντύπωση στο θεατή.”
Πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με τη ζωγραφική; Ξεκίνησα να ζωγραφίζω από πολύ μικρή αντιγράφοντας πίνακες που είχαμε στο σπίτι ή ζωγραφιές που μου άρεσαν. Συστηματικά ξεκίνησα από την προετοιμασία για τη σχολή καλών τεχνών στο Νίκο Στέφο και Γιώργο Τσιούρη και κατόπιν με την εισαγωγή μου στην Α.Σ.Κ.Τ. Αθήνας με τους Μυταρά, Τέτση και Κεσσανλή.
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Δεν θα ήθελα να βάλω ένα τίτλο σε αυτό που κάνω. Επηρεάστηκα από διάφορα ρεύματα αλλά νομίζω ότι η ζωγραφική μου τείνει να είναι περισσότερο ρεαλιστική με ιμπρεσσιονιστικά στοιχεία στη φόρμα και το χρώμα.
Από που αντλείτε την έμπνευσή σας; Αντλώ έμπνευση από τα χρώματα και τα σχήματα της φύσης καθώς και από σκηνές της καθημερινής ζωής. Με ενδιαφέρει πολύ το μοντέλο και η συνομιλία του με το φως και το χώρο που βρίσκεται. Με ενδιαφέρει επίσης ο εσωτερικός του κόσμος και πως αυτός αποτυπώνεται στο πρόσωπό του.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Σίγουρα στη ζωγραφική δεν ξεκινάς από το μηδέν. Μέσα σου υπάρχουν οι επιρροές από τους μεγάλους καλλιτέχνες που σε άγγιξαν με τα έργα τους. Αλλά πάντα η δική σου ματιά είναι αυτή που καθορίζει τον τρόπο που θα ζωγραφίσεις ή θα αποτυπώσεις ένα έργο.
Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Με ενδιαφέρει να μπορώ να ζωγραφίζω κάθε μέρα, να έχω μια καθημερινή επαφή με το τελάρο μου. Να μπορώ να αποδώσω ένα συναίσθημα, μια αισθητική ευχαρίστηση κάτι που να προκαλέσει μια εντύπωση στον θεατή.
Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στο δημόσιο χώρο; Η τέχνη στην Ελλάδα έχει μια κάποια αποδοχή, αλλά όχι αυτή που θα έπρεπε να έχει ώστε να προβάλλει τους καλλιτέχνες περισσότερο στο ευρύ κοινό αλλά και στο εξωτερικό. Ειδικά τώρα με την κρίση που υπάρχει, οι καλλιτέχνες μπαίνουν στο περιθώριο, γιατί υπάρχουν άλλες προτεραιότητες, ξεχνώντας ότι η τέχνη διαπλάθει τον άνθρωπο και είναι η παιδεία του. Στο δημόσιο χώρο θα έπρεπε να υπάρχουν περισσότερα έργα τέχνης ώστε να προβάλλεται το αισθητικά ωραίο και να μπορεί να έρχεται σε επαφή μαζί του ο κάθε πολίτης. Ευτυχώς υπάρχουν αρκετά graffities που δίνουν ένα αέρα πρωτοπορίας και αισθητικής στους δημόσιους τοίχους.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Η πανδημία έχει ακυρώσει πολλές εκθέσεις και εκδηλώσεις που θα είχαν στηθεί. Ελπίζω ότι με το τέλος της πανδημίας θα μπορέσουν να γίνουν κάποιες εκθέσεις που είχαν προγραμματιστεί. Να παρουσιάσω ενότητες ζωγραφικής μου που έχουν θέμα τους την Ακρόπολη, αστικά τοπία και εσωτερικούς χώρους σε καφέ.
