“Ένας από τους λόγους που διάλεξα να γίνω μουσικός είναι αυτό το αέναο ταξίδι που προσφέρει η τέχνη της μουσικής και είναι πολύ πιο έντονο κατ’ εμέ στην τελευταία περίπτωση, διότι σε αναγκάζει κατά κάποιο τρόπο να «κυνηγάς τη σκιά σου» …”
Ποια είναι η πρώτη σας μουσική ανάμνηση; Η πρώτη ουσιαστική μουσική ανάμνηση πρέπει να είναι περίπου στις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου, όταν για πρώτη φορά ήρθε στο σπίτι μια κλασική κιθάρα από τον μεσαίο μου αδερφό (δανεική από μια συμμαθήτρια του η οποία είχε και έχει πατέρα μουσικό, τον αγαπημένο δάσκαλο πολλών γενεών κ. Παυλάκη). Αργότερα ένα ηλεκτρικό μπάσο κατά παρόμοιο τρόπο και συνάμα από τον μεγαλύτερο αδερφό μας ένα μπαγλαμαδάκι.
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Ακούω μουσική από πολύ μικρός. Είμαι ο μικρότερος εκ των τριών αδερφών οπότε μυήθηκα σε αυτό χωρίς επιλογή κατά κάποιο τρόπο, από τα δικά τους ακούσματα. Εκείνα τα χρόνια κατά κύριο λόγο σε pop,rock-hard rock Αγγλικό και Αμερικάνικο.
Οι επιρροές ξεκινάν από τις μπάντες του 1960 Beatles, The Doors, Deep Purple κ.α και φτάνουν μέχρι αρχές του 1980. Στην εφηβεία τα ακούσματα φτάνουν ως το1980-1990 με μπάντες τύπου Pearl Jam,Nirvana,Michael Jackson κλπ. Παράλληλα σαν έφηβος ξεκίνησα να ακούω πολύ blues.
Ως μουσικός ξεκίνησα στην προ εφηβεία με ηλεκτρική κιθάρα αλλά πολύ σύντομα ήρθαν στην ζωή μου τα ντραμς τα οποία έκτοτε έχουν πρωταρχικό ρόλο.
Κάπου εκεί μετά τη στρατιωτική θητεία ξεκινάν και οι σπουδές οπότε αρχίζει η «αντίστροφη πορεία» χρονολογικά, στις αρχές του περασμένου αιώνα, με ragtime, Dixieland, Swing, Be-bop κλπ
Θεωρώ ότι οι επιρροές είναι μόνο θετικές από όλα αυτά, αλλά και γενικότερα αρκεί να κοιτάει κανείς ακόμη και στις «αρνητικές» τα θετικά. Τα θετικά στην δεύτερη περίπτωση είναι να βλέπει τις παγίδες και είτε να τις αποφεύγει είτε να τις διορθώνεις αν έχει υποπέσει σε αυτές…
Ποιες είναι οι σπουδές σας πάνω στη μουσική; Είμαι απόφοιτος του Σύγχρονου Ωδείου Θεσσαλονίκης, του τμήματος Jazz-Rock,
με τον εξαίρετο μουσικό και δάσκαλο Κωνσταντίνο Παγωνίδη, καθώς και των κύριων Μανώλη Σιδερίδη και Κοσμά Στεφανίδη.
Παράλληλα έχω παρακολουθήσει κάποια σεμινάρια, καθώς και κάποια ιδιαίτερα μαθήματα σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Με ποιόν Μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Είναι μια ερώτηση στην οποία θα μπορούσα να απαριθμώ για μέρες τα ονόματά τους. Η μέχρι τώρα εμπειρία μου λέει, πως οι καλύτεροι μουσικοί για να συνεργαστεί ένας μουσικός είναι αυτοί με τους οποίους έχει κανείς κοινό στόχο. Κοινός στόχος για μένα πάντα είναι ένα όσο γίνεται άρτιο και καλαίσθητο αποτέλεσμα. Αυτό προϋποθέτει μια τουλάχιστον στοιχειώδη κατάρτιση (γνώσεις ρυθμού-μελωδίας-αρμονίας) η οποία δεν είναι πάντοτε η ακαδημαϊκή και μόνο, διότι αυτό εμπερικλείει πέραν του μουσικού μέρους, ένα ήθος και έναν σεβασμό που απαιτείται προς την ίδια την τέχνη της μουσικής και φυσικά του ακροατηρίου αυτής, το οποίο δεν υποχρεούται αυτό καθαυτό να φέρει τα παραπάνω.
Σας “τρομάζει” η επιτυχία ή η αποτυχία; Δεν υπάρχει λόγος να φοβάται κανείς την αποτυχία γιατί είναι το σημαντικότερο μέρος της εξέλιξης. Αυτό είναι ένα παράδειγμα σε αυτό που μόλις είπαμε για τα θετικά μιας «αρνητικής» κατάστασης.
Από την άλλη η πλευρά της επιτυχίας είναι επίσης κάτι σχετικό. Το αποτέλεσμα έγκειται ανάλογα με τον παρατηρητή και την σκοπιά αυτού. Όπως είπε και ο μεγάλος Ζωγράφος Salvador Dali “Have no fear of perfection, you will never reach it”,σε ελεύθερη μετάφραση κατά κάποιον τρόπο «Μην ψάχνεις την τελειότητα γιατί δεν πρόκειται ποτέ να την φτάσεις»
Μια συνεργασία που ονειρεύεστε; Η συνεργασία που πάντοτε ονειρεύομαι είναι αυτή που όπως είπαμε προηγουμένως θα φέρει ένα άρτιο και καλαίσθητο αποτέλεσμα σε μουσικό και ηθικό επίπεδο. Αν με ρωτάτε για το προσωπικό μου γούστο όλων των ειδών τα σχήματα είναι αρεστά αλλά προτιμώ τα μικρά σχήματα, π.χ ένα τρίο. Εκεί πιστεύω ότι η πρόκληση είναι πολύ μεγαλύτερη, γιατί όσο λιγότερα τα όργανα-άτομα ,τόσο πιο απαιτητική και πολυάσχολη η θέση και ο ρόλος του κάθε οργάνου-μουσικού.
Άλλωστε ένας από τους λόγους που διάλεξα να γίνω μουσικός είναι αυτό το αέναο ταξίδι που προσφέρει η τέχνη της μουσικής και είναι πολύ πιο έντονο κατ’ εμέ στην τελευταία περίπτωση, διότι σε αναγκάζει κατά κάποιο τρόπο να «κυνηγάς τη σκιά σου» ..
Πως κρίνετε μια ζωντανή παράσταση από την πλευρά του ακροατή-θεατή; Τι είναι αυτό που θα τραβήξει την προσοχή σας; Σε όλες τις ζωντανές παραστάσεις πιστεύω ότι υπάρχουν, ή τουλάχιστον θα έπρεπε να υπάρχουν τα αντικειμενικά κριτήρια και τα υποκειμενικά..
Τα αντικειμενικά κριτήρια είναι αυτά και μόνο τα οποία σχετίζονται με το περιεχόμενο της παράστασης και με την υλοποίηση αυτής.
Συγκεκριμένα για τις μουσικές παραστάσεις θα έβαζα πρώτο το σύνολο των καθηκόντων που έχει ένας σολίστ, ή ένα σύνολο μουσικών τα οποία και αφορούν τα τρία αναπόσπαστα επιμέρους τμήματα που απαρτίζουν την ίδια τη μουσική και δεν είναι τίποτα άλλο από τα :ρυθμός-μελωδία-αρμονία.. Αυτά τα τρία στοιχεία λοιπόν κάνουν ένα σύνολο να ακούγεται δεμένο-άρτιο μουσικά.
Στη συνέχεια φυσικά είναι το μέρος της ηχητικής κατά κύριο λόγο εγκατάστασης με ότι συνεπάγεται αυτό (ήχος, φώτα, βιντεοσκοπημένο οπτικό εάν συνοδεύει την παράσταση), ανάλογα πάντα και προσαρμοσμένα με το βεληνεκές και την δυναμική του εκάστοτε χώρου που διεξάγεται η παράσταση.
Έπειτα είναι τα υποκειμενικά κριτήρια τα οποία είναι και μεταβαλλόμενα από ακροατή σε ακροατή, όπως το ρεπερτόριο, η ερμηνεία και φυσικά το οπτικό “show” που διαδραματίζεται την ώρα της παρουσίασης. Νομίζω ότι κάθε τι που εκτίθεται ζωντανά σε κοινή θέα πρέπει πάντα να έχει κατά κάποιο τρόπο στοιχεία μιας θεατρικής παράστασης. Άλλωστε η εικόνα ανέκαθεν έχει μεγαλύτερη δυναμική από τον ήχο, και φυσικά εικόνα και ήχος είναι αλληλένδετα, στις περισσότερες των περιπτώσεων.
Ποιά είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Δεν γνωρίζω ποτέ τα μελλοντικά σχέδια, ούτε και υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο πλάνο. Απλά προκύπτουν μέσα από την καθημερινή μου εργασία-ενασχόληση πάνω στη μουσική, η οποία έχει να κάνει άλλοτε με την προετοιμασία για κάποια ζωντανή παράσταση, ή αφορά το επίπεδο διδασκαλίας με το οποίο ασχολούμαι την τελευταία δεκαετία και πλέον.
Για την ώρα είμαι συγκεντρωμένος στην σύνθεση κάποιων καινούργιων κομματιών, τα οποία θα ηχογραφηθούν και θα κυκλοφορήσουν στον δεύτερο προσωπικό μου δίσκο σε cd και βινύλιο, μέσα στο τρέχον έτος καλώς εχόντων των πραγμάτων.
Βιογραφικό
Youtube : https://www.youtube.com/channel/UC4oI1dqxSUgR3P2zjOBHAmA
https://rstick.gr/tamilias.html
Dimitris Tamilias is a graduate drummer of the Jazz – Blues – Rock department of Contemporary Conservatory of Thessaloniki and a student of its founding member Mr. Konstantinos Pagonidis, but also of Mr. M. Sideridis and Mr. M. Stefanidis. His studies include also workshops at the Philippos Nakas Conservatory in collaboration with the Berklee College of Music (2010) and a Jazz Course (2011) at the Copenhagen Jazz Festival.
He lives and works as a musician in Kastoria, Greece, teaching at several Conservatories in northern Greece. His multiannual experience in live performances as a member of Jazz, Blues, Funk, Rock, and Pop etc. bands is to be mentioned. In the past years, he has been performing together with Michalis Zegas as the Blue Rats band as well as with American bassist & composer-performer Christopher Li’nard Jackson in the Li’nards Many Moods – Moods Around the World (Greek edition) band. His latest album Drums VS Rock by Deep Ya Beat band combines the rock music with percussion instruments emphasizing on improvisations and solos of many well-known musicians.
