Σε ποιά ηλικία ανακαλύψατε ότι σας “έλκει” ο φακός;
Δεν μπορώ να με θυμηθώ χωρίς να με ενδιαφέρει η φωτογραφία, είτε σαν διαδικασία, είτε το ενδιαφέρον μου για τα μαγικά ασπρόμαυρα χαρτάκια που υπήρχαν στα οικογενειακά άλμπουμ.
Όμως συνειδητά αποφάσισα ότι η φωτογραφία θα είναι συνδεδεμένη με την καθημερινότητα μου από το καλοκαίρι μεταξύ έκτης δημοτικού και της πρώτης γυμνασίου που απόκτησα την αποκλειστική διαχείριση της οικογενειακής φωτογραφικής μηχανής. Ήταν μια AGFA Optima II, που έγινε ο καθημερινός μου σύντροφος για τα επόμενα χρόνια.
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται;
Όλοι γεννιόμαστε καλλιτέχνες, δηλαδή παιδιά με διάθεση για επικοινωνία, παιχνίδι, ερωτήματα, πειραματισμό και εξερεύνηση.
Απλά κάποιες στιγμές ή για πάντα το χάνουμε στην πορεία της καθημερινότητας μας. Τώρα όσο αφορά την δημιουργία ενός καλλιτεχνικού έργου που να αφορά τους συνανθρώπους μας αυτό μάλλον χρειάζεται μια ζωή και ίσως δεν φτάνει. Χρειάζεται αφοσίωση, μελέτη, επιμονή και συνέπεια.
Ποιά λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη;
Σαν καλλιτέχνη φωτογράφο η λέξη που με εκφράζει και με αφορά είναι η λέξη φως. Αυτή η λέξη το «φως» είναι σημαντική για την ζωή μου και την τέχνη μου.
Θεωρώ ότι δεν είμαι τίποτε άλλο παρά ένας παθιασμένος κυνηγός του φωτός. Και από φιλοσοφική άποψη για μένα «Εν αρχή ην το φως».
Μια φωτογραφία… χίλιες λέξεις;
Μια φωτογραφία μπορεί να είναι μια ή χιλιάδες λέξεις.
Δεν έχει τόσο σημασία αυτό, δηλαδή το πλήθος των λέξεων, αλλά το ότι η φωτογραφία μεταδίδει το μήνυμά της στο θεατή πολύ γρήγορα.
Ό,τι σημαντικό έχει να πει η φωτογραφία το λέει στην πρώτη ματιά. Μπορεί αργότερα να γράψουμε χιλιάδες λέξεις για μια φωτογραφία, αλλά ό,τι συναίσθημα μας έχει δημιουργήσει, μας το δημιουργεί σχεδόν αυτόματα μόλις της ρίξουμε μια ματιά. Το στοιχείο αυτό είναι που κάνει την φωτογραφία τόσο σημαντική.
Σημαντικό στοιχείο επίσης για την φωτογραφία είναι ότι δημιουργείται τόσο γρήγορα όσο αργότερα μεταδίδει το μήνυμα της, συνήθως πατώντας ένα κουμπί σε μερικά δέκατα του δευτερολέπτου.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως Καλλιτέχνη;
Αχαρακτήριστο! Όχι δεν είμαι τόσο χάλια. Απλά δεν μπορώ να πάρω τον εαυτό μου στα σοβαρά και γενικά και καλλιτεχνικά.
Με εκτιμάω κάπως σαν δάσκαλο φωτογραφίας μιας και οι μαθητές μου τα καταφέρνουν μια χαρά, αλλά σαν καλλιτέχνη φωτογράφο όχι ακόμη δεν με έχω σε εκτίμηση.
Πιστεύω όμως ότι προσπαθώ. Δεν το έχω παρατήσει εδώ και 42 χρόνια που ξεκίνησα να τραβάω φωτογραφίες.
Τοπία, στιγμές, πρόσωπα, φύση, γάμοι, νυχτερινά κέντρα…. είναι όλα αυτά μαζί… ο φωτογράφος;
Ξεχάσατε τα βαφτίσια, την φωτογραφία μόδας, το φωτορεπορτάζ, τους παπαράτσι. Πλάκα κάνω!
Ο φωτογράφος είναι όλα αυτά μαζί και ξεχωριστά και πολλά περισσότερα και σπουδαιότερα και πολλές φορές ερήμην του.
Η φωτογραφία έχει επιτελέσει ένα σημαντικό έργο στην διατήρηση τη μνήμης, στην διαφήμιση, στην εκπαίδευση και στη ενημέρωση.
Επίσης έχει βοηθήσει χιλιάδες ανθρώπους μέσα στα 180 χρόνια της ιστορίας της να βγάλουν ένα μεροκάματο. Μέσα όμως σε όλα αυτά τα τετριμμένα και καθημερινά πάντα ελλοχεύει η ποιητική φύση της γιατί είναι η ενσωματωμένη ουσία της.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Πολλά. Τα περισσότερα έχουν να κάνουν με τα ταξίδια που δεν έχω κάνει ακόμη, τις φωτογραφίες που δεν έχω τραβήξει και τα βιβλία που θέλω να γράψω.
Το πιο σημαντικό είναι ο αγώνας να μπορέσω να παραμείνω στα νησιά που λέει ο ποιητής μας Κώστας Ουράνης
Είναι κάποια νησιά που σαν πλοία
μέσ’ στα πέλαγα, λεν, ταξιδεύουν:
όσοι τα’ δανε, μάταια πλέον
να τα δούνε ξανά τα γυρεύουν˙
είναι κάποια νησιά που ακόμα
πόδι ανθρώπου δεν έχει πατήσει:
-Πώς τα βρήκες, Ψυχή μου, και πήγες
κι από τότες δεν έχεις γυρίσει;
Βιογραφικό
Με λένε Δημήτρη Ασιθιανάκη και είμαι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και συγγραφέας βιβλίων για την φωτογραφία.
Γεννήθηκα στην Γερμανία το 1965 από γονείς Έλληνες μετανάστες. Το 1971 επιστρέψαμε στην Ελλάδα, κυρίως για να πάω σε ελληνικό σχολείο.
Μεγάλωσα στην Αθήνα όπου τελείωσα το δημόσιο σχολείο και σπούδασα φωτογραφία, βίντεο και νέες τεχνολογίες στην σχολή Focus.
Ξεκίνησα να φωτογραφίζω ερασιτεχνικά το 1977 μέχρι το 1993 που έγινα επαγγελματίας φωτογράφος.
Με τη διδασκαλία της φωτογραφίας ασχολούμαι από το 1997 που ξεκίνησα να διδάσκω στην Focus σκοτεινό θάλαμο, δομή φωτογραφικών υλικών, χημεία της Φωτογραφίας και φωτογραφικές τεχνικές του 19ου αιώνα, μέχρι και σήμερα, που διδάσκω τα δικά μου online και offline σεμινάρια φωτογραφίας για την τεχνική της Ψηφιακής φωτογραφίας, την Φωτογραφική λήψη, την ιστορία της Φωτογραφίας και την Φωτογραφική αισθητική, την ταξιδιωτική Φωτογραφία, την αρχιτεκτονική Φωτογραφία και την πανοραμική Φωτογραφία.
Από το 2001 που έφτιαξα το πρώτο μου website για την φωτογραφία, δημοσιεύω άρθρα για την φωτογραφία και την τέχνη στο διαδίκτυο και ασχολήθηκα με το internet marketing και την δημιουργία, ανανέωση και συντήρηση, πάνω από 80 online ταξιδιωτικών οδηγών για διάφορους προορισμούς στην Ελλάδα (κυρίως τα Ελληνικά νησιά).
Πριν από αυτά για να ζήσω έχω κάνει πάνω από 45 διαφορετικές δουλειές. Από το 2017 είμαι πρόεδρος του fotoart ενός συλλόγου που σκοπό έχει την ανάπτυξη και την προώθηση της καλλιτεχνικής φωτογραφίας στην Ελλάδα.
Από το 2018 ξεκίνησα να γράφω βιβλία για την ιστορία, την τεχνική και την αισθητική της φωτογραφίας και να τα αυτοεκδίδω προσφέροντας τα δωρεάν σε ηλεκτρονική μορφή στους φίλους της φωτογραφίας.
Το προσωπικό μου blog για την φωτογραφία είναι το
http://photographyinfo.gr/blog/
ενώ μπορείτε να με βρείτε και στoν στον προσωπικό μου λογαριασμό στο
