Σε ποια ηλικία ξεκινήσατε να ζωγραφίζετε;
Μεγάλωσα στην επαρχία, ως τα οκτώ μου βίωσα την απόλυτη ελευθερία που χαρίζει η φύση σε ένα παιδί με καλλιτεχνικές ανησυχίες.
Από τις πρώτες μνήμες που έχω, σίγουρα ζωγράφιζα αλλά αυτό που με ενδιέφερε ήταν οι εικόνες γύρω μου, οι μορφές που ανακάλυπτα.
Με τη φαντασία μου αποκτούσαν νόημα και υπόσταση υλικά της φύσης και πολύ συχνά καθημερινά υλικά.
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται
Καλλιτέχνες εν δυνάμει είμαστε όλοι μας.
Πιστεύω ότι η στόφα αυτών των ανθρώπων που τελικά θα γίνουν καλλιτέχνες, σε όποια μορφή τέχνης κι αν εντρυφήσουν, κρύβει μία διαφορετική αντίληψη για τον κόσμο και τη ζωή.
Όποιος τολμήσει και έχει θάρρος να μιλήσει με τα δικά του εικαστικά μέσα, αρχίζει να κατακτά την καλλιτεχνική του οντότητα και με καθημερινή εσωτερική και εξωτερική πάλη κάποια στιγμή μπορεί να δειλά να πει: «είμαι καλλιτέχνης».
Ποια λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη;
Ζωή και χρώμα. Το χρώμα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της δουλειάς μου. Έχει μία δική του δύναμη, μεταφέρει συναισθήματα από μέσα προς τα έξω ικανά να συγκριθούν με μία άλλη αγαπημένη μορφή τέχνης, την ποίηση.
Οι συμβολισμοί και οι εμμέσως κρυφές σκέψεις είναι ένα στοίχημα που αποζητώ να μοιραστώ με τον θεατή του έργου.
Νιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε;
Είναι η «έμπνευση» ένα λαμπάκι που ανάβει ξαφνικά στο κεφάλι του καλλιτέχνη?
Προσωπικά ονομάζω «έμπνευση» την καθημερινότητα μου όλη, είναι σκέψεις, απορρίψεις, ονειροπολήσεις, έρωτας, οικογένεια….. είναι μία εσωτερική πάλη ιδεών.
Τίποτα λοιπόν δεν είναι τυχαίο αρχικά, όλα προκύπτουν μέσα από την ίδια διαδικασία της επαφής με τα υλικά. Και λέω αρχικά γιατί το «τυχαίο» στην τέχνη πάντα είναι καλοδεχούμενο και πολλές φορές οδηγεί σε νέα μονοπάτια.
Πως θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως Καλλιτέχνη;
Ως άστεγο που ψάχνει κάτι να τον στεγάσει, ως νηστικό που το κοσμικό φαγητό δεν του είναι αρκετό, ως ερωτευμένο που αναζητά την απόλυτη έκφραση αγάπης.
Γιατί η τέχνη είναι προστασία, τροφή, έρωτας για μένα.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Το μέλλον αποτελεί μυστήριο για όλους, αυτό το μυστήριο θα ήθελα να το ζήσω μέσα από την καθημερινή μου επαφή με την τέχνη και τις ευκαιρίες για εικαστικό διάλογο μέσα από την επαφή με συναδέρφους αλλά και φιλότεχνο κοινό.
Βιογραφικό.
Η Δέσποινα Κωνσταντίνου γεννήθηκε στις Σέρρες, ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη.
Σπούδασε ζωγραφική στην Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με καθηγητές τους Γιώργο Τσακίρη και Κυριάκο Μορταράκο, για τα έτη 2003-2008.
Έχει παρουσιάσει τη δουλειά της έως σήμερα σε πέντε ατομικές εκθέσεις και σε δύο διατομικές εκθέσεις:
2018 “Flowers and Thorns”, Γκαλερί Αστρολάβος Δεξαμενή, Κολωνάκι, Αθήνα.
2016 Cube Gallery, Πάτρα, “Bitten”
2012 CK Art Gallery, Λευκωσία, Κύπρος.
2012 “prinTemps”, Γκαλερί Αστρολάβος Δεξαμενή, Κολωνάκι, Αθήνα.
2011 “Woman”, Γκαλερί Παπατζίκου, Βέροια.
Two or three man show
2018 Gallery Papatzikou, Βέροια.
2018 Ochra Blue Gallery, Λήμνος.
Έχει επίσης συμμετάσχει σε πολυάριθμες ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Ιταλία, Κύπρο, Κωνσταντινούπολη, Μεξικό).
Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
