Ο μεγάλος τροχός του Ρεμπέτικου…
Αυτός ο δίσκος, αγαπημένε/η ακροατή/τρια, είναι η φυσική συνέχεια του πρώτου, του «Κοντέρ», και μέρος μιας τριλογίας, που θέλει να θέσει ορισμένα ζητήματα για το παρελθόν και το παρόν του Ρεμπέτικου.
To μέλλον, ας το αφήσουμε …… στην ώρα του. Στο «Κοντέρ», λοιπόν, τέθηκε το ζήτημα της ανάγκης για μηδενισμό, κατά κάποιο τρόπο, του κοντέρ της ελληνικής μουσικής.
Πιστεύω, είχε γίνει σαφές, πως δεν πρόκειται για αίτημα επιστροφής στις ρίζες, αλλά για διάθεση να πιάσουμε τα πράματα από την αρχή.
Να ξεκινήσουμε πάλι από το στοιχειώδες, το απολύτως απαραίτητο, αν είναι δυνατόν από το «μηδέν», με την επίγνωση πάντοτε, ότι το κοντέρ της ιστορίας δεν είναι δυνατό να μηδενιστεί κατά παραγγελία, αλλά και με τη βεβαιότητα, ότι κάτι τέτοιο είναι ανάγκη επιτακτική.
Κατευθύνεται, απλώς, κανείς προς τον συγκεκριμένο στόχο, «χτίζοντας σα να ‘ναι η άμμος πέτρα». Πιστεύω, πως όλα τα νέα παιδιά που ανακαλύπτουν το Ρεμπέτικο κάτι τέτοιο κάνουν. Αν το «Κοντέρ» έθετε το ζήτημα της διαπίστωσης μιας ανάγκης, ο «Τροχός» θα θέσει το ζήτημα της κατεύθυνσης προς την ικανοποίησή της…
