“…Στις πρόβες ακολουθώ μια διαδικασία που χρειάζεται εμπιστοσύνη και υπομονή. Η έμπνευση έρχεται από το κείμενο, τους συνεργάτες και το περιβάλλον, συνήθως, κι όχι από μια ιδέα, αλλά αν υπάρξει ένα ερέθισμα και εμπιστοσύνη μετά το ένα φέρνει το άλλο…”
Σε ποιά ηλικία ανακαλύψατε ότι θέλετε να γίνετε ηθοποιός; Στα 20. Πριν 5 χρόνια ακριβώς. Άνοιξη ήταν.
Ποιόν ηθοποιό – καλλιτέχνη θαυμάζετε; Θα μπορούσα να γράψω 7 σελίδες ονόματα και θα είχα ξεχάσει 3 σελίδες… Ο Tyler, the Creator είναι νομίζω top. Από ηθοποιούς έχω ένα κόλλημα με τον Alex Lawther, τελευταία. Επίσης έπαθα σοκ με την Sira Haas στο Unorthodox.
Θέατρο ή κινηματογράφος τι προτιμάτε; Τα αγαπώ και τα 2 πολύ. Ανυπομονώ να βρεθώ ανάμεσα σε συναδέλφους, θεατές και συνεργεία γυρισμάτων. Μου έχει λείψει το θέατρο αυτό τον μήνα και η προσπάθεια που γίνεται με τις online παραστάσεις από τη μια με συγκινεί κι από την άλλη με ανησυχεί γιατί δεν είναι θέατρο. Το θέατρο είναι χώρος και ένα σύνολο ανθρώπων σε αυτόν.
Τι σημαίνουν οι λέξεις καριέρα – επιτυχία για εσάς; Να μπορώ να ζω αξιοπρεπώς από αυτό που κάνω κι άμα κοιτάζω πίσω σε ό,τι έχώ κάνει να μπορώ να χαμογελάω.
Ποιά λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη; Δεν ξέρω, αρχικά, αν με εκφράζει η λέξη “καλλιτέχνης”, ακούγεται πολύ βαρύγδουπη, από τη μία κι από την άλλη πολύ αόριστη, αλλά επειδή θα χρειαστεί να διεκδικήσω ένα επίδομα τον επόμενο μήνα και μαζί με αυτό και τον τίτλο του καλλιτέχνη από το κράτος, θα σας πω: ελπίζω να με εκφράζουν οι λέξεις “αλήθεια” και “ευγένεια”. Ειδικά τώρα που λόγω της κατάστασης θα είμαστε όλοι σπίτι μας και έχουμε χάσει επαφή, πιστεύω πως όταν τελειώσει αυτό θα πρέπει να είμαστε πολύ ευγενικοί, να σεβόμαστε τα όρια των άλλων. Αυτή η ιστορία μπορεί να φέρει αλλαγές στην επικοινωνία μας και αξίζει να τις ακούσουμε και να τις συμπεριλάβουμε στα επόμενα έργα μας.
Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε; Προχθές ζωγράφισα ένα καμβά. Μου είχε καρφωθεί στο μυαλό αυτό που ήθελα να κάνω, το σκεφτόμουν κάποιες μέρες πριν. Με το που ξεκίνησα να το κάνω είχα μπει στον αυτόματο, έτρεχα πάνω κάτω στο διαμέρισμα να αλλάζω το νερό, λέρωσα τον τοίχο με ακρυλική μπογιά… δεν ξέρω, είναι έμπνευση αυτό; Στις πρόβες ακολουθώ μια διαδικασία που χρειάζεται εμπιστοσύνη και υπομονή. Η έμπνευση έρχεται από το κείμενο, τους συνεργάτες και το περιβάλλον, συνήθως, κι όχι από μια ιδέα, αλλά αν υπάρξει ένα ερέθισμα και εμπιστοσύνη μετά το ένα φέρνει το άλλο. Είναι σαν μια βουτιά μέσα σε ένα κύμα: έχεις πάρει τη φόρα της βουτιάς, σε παίρνει το κύμα μαζί του και μετά κολυμπάς.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Δεν έχω κανονίσει κάτι. Το μόνο σχέδιο που μπορώ να κάνω για το μέλλον είναι οι βόλτες που βγάζω την σκυλίτσα μου.
Οι φωτογραφίες είναι του Panos Astor Koffas και και του Γιάννη Αμπατζιάδη
Βιογραφικό. Ο Γιώργης Παρταλίδης, γεννήθηκε στην Αθήνα και αποφοίτησε από το ΙΒ της Σχολής Μωραΐτη για να σπουδάσει αρχιτεκτονική στο University of Nottingham. Πριν ολοκληρώσει τις σπουδές του, επέστρεψε στην Αθήνα για να ασχοληθεί με την υποκριτική .
Κατά τη διάρκεια της φοίτησής του στη Δραματική Σχολή “Δήλος”, συμμετείχε σε παραστάσεις υπό την διδασκαλία του Σίμου Κακάλα, της Γεωργίας Μαυραγάνη και της Δήμητρας Χατούπη.
Η πρώτη του δουλειά στο θέατρο ήταν το “Fucking Men” του Αντώνη Γαλέου και τον ίδιο χρόνο συνεργάστηκε με τη Σοφία Φιλιππίδου για την “Μελάχρα”.
Φέτος ξεκίνησε τη σεζόν πλαί στους Ηλία Μαλανδρή και Δημήτρη Παπαδημητρίου για να πρωταγωνιστήσει στο “ο Φτωχούλης του Θεού” του Νίκου Καζαντζάκη στο ΔΘΠ, συνέχισε με τη δεύτερη συνεργασία του με τον Γαλέο στην κωμωδία του Ευγένιου Λαμπίς “Ο τρίτος είναι πιο γλυκός” και έκανε την πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση στη σειρά του Ant1, “Άγριες Μέλισσες”.
