Ο ηθοποιός Γιάννης Λασπιάς, απαντάει στις ερωτήσεις της δημοσιογραφικής ομάδας του polismagazino.gr
Σε ποιά ηλικία ανακαλύψατε ότι θέλετε να γίνετε ηθοποιός; Νομίζω όταν έκανα την πρώτη μου θεατρική δουλειά. Μετά τις σπουδές της δραματικής συνειδητοποίησα πως όντως η υποκριτική είναι κάτι που μου ταιριάζει και με απελευθερώνει σε αντίθεση με άλλα επαγγέλματα.
Ποιόν ηθοποιό – καλλιτέχνη θαυμάζετε; Γενικότερα θαυμάζω ανθρώπους που μάχονται για το κοινό καλό, για την ελευθερία της γνώμης, της διαφορετικότητας, για το περιβάλλον, για τον άνθρωπο. Από ηθοποιούς ωστόσο εκτιμώ τον Daniel Day-Lewis και την Cate Blanchett για την υποκριτική τους δεινότητα, αλλά και για τη στάση ζωής τους.
Θέατρο ή κινηματογράφος τι προτιμάτε; Δεν τα ξεχωρίζω. Ένας ηθοποιός μπορεί να εκφραστεί τόσο στο σινεμά όσο και στο θέατρο. Πιστεύω ωστόσο ότι ο ηθοποιός ολοκληρώνεται στην θεατρική σκηνή.
Τι σημαίνουν οι λέξεις καριέρα – επιτυχία για εσάς; Ρόλοι, σκηνοθεσίες και συνεργασίες που απολαμβάνεις και για τις οποίες ανταμείβεσαι ψυχικά και χρηματικά.
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται; Νομίζω και τα δύο. Γεννιέσαι με μια καλλιτεχνική ανησυχία και αναλόγως την καλλιεργείς σύμφωνα με τα ερεθίσματα, τις ανάγκες, αλλά και με την χρονική και κοινωνική συνθήκη που θα βρεθείς.
Ποιά λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη; Μέθεξη.
Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε; Όχι δε νιώθω τίποτα, αντιδρώ ενστικτωδώς.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως Καλλιτέχνη; Παρορμητικό και συχνά χαοτικό.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Γράφω και σκηνοθετώ την παράσταση, που θα παρουσιαστεί τέλη Σεπτεμβρίου στο Θέατρο 104. με τίτλο «Το δικό μου δωμάτιο», βασισμένη στο “Α room of one’s own” της Virginia Woolf. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους οι Πηνελόπη Μαρκοπούλου, η Φωτεινή Παπαχριστοπούλου, η Μαρλέν Σαϊτη και η Άντα Κουγιά.
Βιογραφικό. Γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος της Ανωτέρας Δραματικής Σχολής Φωτιάδη με εξετάσεις από το υπουργείο πολιτισμού. Αποφοίτησε επίσης από το τμήμα Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών καθώς και από το τμήμα Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης της Σχολής Διοίκησης και Οικονομίας.
Έχει πρωταγωνιστήσει σε θεατρικές παραστάσεις, με πιο πρόσφατες τις ακόλουθες : “Βερολίνο 1989″ (σε σκηνοθεσία Άρη Τρουπάκη, Απλό θέατρο), “1984″ του Τζορτζ Όργουελ (σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Βούλγαρη, Bios), “LUV” του Τόμας Σαίνσμπουρυ (σε σκηνοθεσία Αντώνη Σπινουλα, Nixon – Αίθουσα Σινεμά) , “Ο θεός της σφαγής” της Γιασμίν Ρεζά (σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γιαμλόγλου , Θέατρο 104 – Κεντρική σκηνή), “FIT TO KILL” του Victor Cahn (Ελληνικός Τίτλος: Άσκηση για φόνο, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γιαμλόγλου, Θεάτρο Αγγέλων Βήμα – Κεντρική Σκηνή), “CLOSER” του Patrick Marber (σε σκηνοθεσία Στέλιου Μάινα, Κεντρική Σκηνή του θεάτρου 104 ), “Η Πτωτική Άνοδος του Αρτούρο Ούι” του Μ. Μπρεχτ (σε σκηνοθεσία Αγγελικής Καρυστινού στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη), «Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε» του Λ. Πιραντέλλο ( σε σκηνοθεσία Νίκου Καμτσή στο θέατρο Τόπος Αλλού)
Έχει πρωταγωνιστήσει σε κινηματογραφικές παραγωγές, με πιο πρόσφατες τις ακόλουθες μεγάλου μήκους: “Δέκα μερες, δέκα χρόνια” σε σκηνοθεσία-σενάριο Αργύρη Θανάσουλα, “Χιγκίτα η Κλωτσιά του Σκορπιού” σε σκηνοθεσία – σενάριο Αλέξανδρου Βούλγαρη.
Το 2013 συνέγραψε το θεατρικό κείμενο “Camille Claudel : Mudness” το οποίο και σκηνοθέτησε στο θέατρο Αγγέλων Βήμα (Χειμώνας 2013 -14).
Το 2015 σκηνοθέτησε την παράσταση “Έγκλημα και Τιμωρία: Οι μεγάλοι Ρώσοι Συγγραφείς”, σε κείμενο του ιδίου στο Αγγέλων Βήμα (με θέμα τη ζωή και το έργο των Μεγάλων Ρώσων Συγγραφέων Φ. Ντοστογιέφσκι, Β. Μαγιακόφσκι, Μ. Μπουλγκάκοφ και Α. Τσέχωφ).
Το 2016/17 το έργο του “Camille Claudel Mudness”, παρουσιάστηκε στο VAULT THEATRE PLUS σε σκηνοθεσία του ιδίου και κυκλοφόρησε από την ΚΑΠΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ. Επίσης σκηνοθέτησε την κωμωδία ‘’TRES’’,του Ισπανού Juan Carlos Rubio, που παρουσιάστηκε αρχικά στο θέατρο OLVIO και έπειτα στο Θέατρο ΑΛΜΑ σε συμπαραγωγή με τις Θεατρικές Σκηνές.
Το 2017/18 σκηνοθετεί μια από τις πιο μακροχρόνιες επιτυχίες του Brodway , το Deathtrap του Ira Levin ( Φονική Παγίδα ) στο θέατρο Αγγέλων Βήμα με τους Αντώνη Λουδάρο, Τζένη Μπότση, Αλεξάνδρα Παντελάκη, Γιάννη Κουκουράκη και Αργύρη Γκαγκάνη.
Επίσης το έργο του Camille Claudel Mudness (ΚΑΠΑ εκδοτική) παρουσιάζεται ξανά στο θέατρο ΠΟΛΗ με τις Μάνια Παπαδημητρίου και Αγγελική Καρυστινού σε σκηνοθεσία Πάνου Κούγια.
Το 2018/19 διασκεύασε και σκηνοθέτησε στην κεντρική σκηνή του Bios, το «Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας» της Λ. Βερτμίλερ μ’ένα πολυπληθή θίασο. Η παράσταση επιχορηγήθηκε από το υπουργείο πολιτισμού. Επίσης σκηνοθέτησε το έργο Grace & Glorie του Tom Ziegler, στην θεατρική σκηνή του Αγγέλων Βήμα, με τις Αλεξάνδρα Παντελάκη και Δώρα Χρυσικού στους ομώνυμους ρόλους. Ερμήνευσε το ρόλο του Λαουντίζι στην κωμωδία «Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε» του Λ. Πιραντέλλο, σε σκηνοθεσία Ν. Καμτσή, στο θέατρο Τόπος Αλλού.
Είναι μέλος της θεατρικής ομάδας Square Theatre Company με τους οποίους συνεργάζεται στενά τόσο στην παραγωγή, όσο και στο δημιουργικό κομμάτι θεατρικών παραστάσεων και κινηματογραφικών ταινιών.
John Laspias was born in Athens, Greece. He graduated from Fotiades drama school. He also studied Greek literature in the university of Athens.
He has performed in several plays, among are some the following:
Verolino 1989, directed by Aris Troupakis at Aplo Theatro,
1984, by G. Orwell, directed by A. Voulgaris, at Bios,
Luv by Thomas Sainsboury, directed by A. Spinoulas, at Nixon
God of Carnage by Yasmina Reza, directed by D. Giamloglou, at theatro 104, the main stage.
Fit to kill by Victor Cahn, directed by D. Giamloglou, theatro Agelon Vima
Closer by Patrick Marber, directed by S. Vardakis at theatro 104, main stage
The Resistible Rise of Arturo Ui by Bertolt Brecht, directed by A. Karystinou at Michalis Kakogiannis foundation.
He had the lead part in the following films:
Ten days, ten years, directed by A. Thanasoulas
Higuita directed and written by A. Voulgaris.
In 2013 he wrote and directed Camille Claudel-Mudness at Agelon Vima
In 2015 he directed Crime and Punishment: the great Russian authors at Agelon Vima
In 2016 his play Camille Claudel-Mudness was published by Kapa Ekdotiki
The same year he directed the spanish comedy Tres by Juan Rubio at theatre Olvio and then at theatre Alma in coproduction with Theatrikes Skines.
In 2017/18 he directs Deathtrap by Ira Levin at theatre Agelon Vima
In the same year his play Camille Claudel Mudness is performed with Mania Papadimitriou at theatro Polis
In 2018/19 he directed Love and Anarchy by Lina Wertmüller at BIOS and Grace & Glorie by Tom Ziegler at theatre Agelon Vima.
He also performed as Laberto Laountizi in Right You Are If You Think So by Luigi Pirandello, directed by N.Kamtsis at theatre Topos Allou.
He is a member of Square Theatre Company, were they produce and direct plays and films
www.squaretheatrecompany.com
Η SQUARE THEATRE COMPANY είναι μια θεατρική ομάδα και αστική μη κερδοσκοπική εταιρία θεάτρου που ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 2011 από τους ηθοποιούς Ιωάννα Σταυροπούλου, Δάφνη Μανούσου, Γιάννη Λασπιά και Αργύρη Θανάσουλα.
Παρόλο που οι τέσσερεις ηθοποιοί που αποτελούν την SQUARE έχουν σπουδάσει σε διαφορετικές σχολές, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αυτό που τους έφερε μαζί, ύστερα από μια σειρά θεατρικών συναντήσεων, είναι η κοινή αισθητική που έχουν για την υποκριτική, που βασίζεται στην αλήθεια και στο άμεσο παίξιμο καθώς και η περιέργειά τους να ανακαλύπτουν νέους τρόπους προσέγγισης θεατρικών ή λογοτεχνικών έργων, διαφορετικών ειδών, δουλεύοντας κάθε φορά με διαφορετικούς σκηνοθέτες,
Στόχος της ομάδας είναι η διαρκής διερεύνηση της θεατρικής εμπειρίας πέρα από συγκεκριμένες θεατρικές φόρμες και υποκριτικά « πρέπει ». Η ταυτότητά της ομάδας διαρκώς επαναδιαπραγματεύεται και εξελίσσεται, όπως άλλωστε συμβαίνει και με την ίδια τη ζωή.
Tο Φθινόπωρο του 2008 ήταν η πρώτη φορά που τα μέλη της SQUARE συναντήθηκαν στη σκηνή, στην παράσταση «Βερολίνο 1989, Ιστορίες μιας πόλης» του Δημήτρη Γκενεράλη, σε σκηνοθεσία Άρη Τρουπάκη, στο ΑΠΛΟ θέατρο, Νέα Σκηνή. Στην παράσταση συμμετείχαν επιπλέον οι Λεονάρντο Σφοντούρης, Μαρλέν Σαίτη και Στέλιος Παρρής.
Η δεύτερη συνεργασία τους έγινε το Χειμώνα του 2010 στην παράσταση «1984» του Τζώρτζ Όργουελ, σε σκηνοθεσία και μουσική Αλέξανδρου Βούλγαρη (The Boy), που παίχτηκε στο BIOS. Στην παράσταση αυτή συμμετείχαν επιπλέον οι Αγγελική Καριστινού και Λεονάρντο Σφοντούρης με live μουσική πιάνου από το The Boy.
Οι παραστάσεις αυτές ήταν διασκευές μυθιστορημάτων και δημιουργήθηκαν μέσα από μια σειρά αυτοσχεδιασμών. Το «Βερολίνο 1989, ιστορίες μιας πόλης» ήταν βασισμένο σε αληθινές ιστορίες του Ανατολικού Βερολίνου λίγο πριν την πτώση του τείχους, δραματοποιημένες από το Δημήτρη Γκενεράλη και το «1984» ήταν βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τζώρτζ Όργουέλ και δραματοποιημένο από τον Αλέξανδρο Βούλγαρη.
Το Χειμώνα του 2011 η SQUARE έκανε την πρώτη της παραγωγή ανεβάζοντας για πρώτη φορά στην Ελλάδα τη μαύρη κωμωδία «LUV» του Νεοζηλανδού βραβευμένου συγγραφέα Thomas Sainsbury, που παίχτηκε στο Screening Room του Nixon, σε σκηνοθεσία του Αντώνη Σπίνουλα. Η παράσταση χαρακτηρίστηκε ως ένα πείραμα μεταξύ κινηματογράφου και θεάτρου, αφού πέρα από τα υποκριτικά θεατρικά μέρη, υπήρχαν κοι οι κινηματογραφικές σκηνές που συμπλήρωναν την ιστορία, συχνά σε παράλληλη δράση. Εξαιρετικές κριτικές πήρε και η μουσική που έγραψε ειδικά για την παράσταση ο Αλέξανδρος Βούλγαρης (THE BOY)
Το Φθινόπωρο/Χειμώνα του 2013-2014 η Square Theatre Company ανέβασε δυο διαφορετικά έργα. Το πρώτο ήταν το «Καμίλ Κλοντέλ-Mudness», το οποίο γράφτηκε και σκηνοθετήθηκε από ένα μέλος της Square Theatre Company τον Γιάννη Λασπιά. Το έργο ήταν ένας φανταστικός διάλογος ανάμεσα στη γλύπτρια Καμίλ Κλοντέλ και στη πρώτη ψυχίατρο της Γαλλίας Κονστάνς Πασκάλ. Το έργο ανέβηκε στο θέατρο «Αγγέλων Βήμα» και έπαιζαν η Δάφνη Μανούσου και η Στέλλα Μπούρου.
«Ο Θεός της Σφαγής» της Γιασμίνα Ρεζά ήταν η δεύτερη παράσταση της περασμένης σαιζόν. Το γνωστό έργο σκηνοθετήθηκε από τον Δημήτρη Γιαμλόγλου και ανέβηκε στο Θέατρο 104. Στο έργο έπαιζαν και τα τέσσερα μέλη της ομάδας.
Το βραβευμένο έργο Fit To Kill του Victor Cahn ( στα ελληνικά άσκηση για φόνο) θα είναι η επόμενη δουλειά της ομάδας που θα παρουσιαστεί στο Αγγέλων Βήμα τον Οκτώβρη του 2014 σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γιαμλόγλου.
Το Φλεβάρη του 2015 παρουσιάστηκε από τη Square στην κεντρική σκηνή του θεάτρου 104 το παγκοσμίως γνωστό έργο του Patriick Marber «Closer» σε σκηνοθεσία Ιωσήφ Βαρδάκη ενώ τον Μάρτιο της ίδιας χρονιάς το Αγγέλων Βήμα και η Square Theatre Company παρουσιάστηκε το θεατρικό αναλόγιο «Έγκλημα και Τιμωρία: Η σκοτεινή, νουάρ πλευρά των μεγάλων Ρώσων Συγγραφέων», σε συγγραφή-σκηνοθεσία Γιάννη Λασπιά με τη συμμετοχή των μελών της Square.
Το 2016/17 το έργο του Γιάννη Λασπιά «Camille Claudel Mudness», παρουσιάστηκε στο VAULT THEATRE PLUS σε σκηνοθεσία του ιδίου και κυκλοφόρησε από την ΚΑΠΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ.
Την ίδια περίοδο η Square ανέβασε την κωμωδία «TRES», του Ισπανού Juan Carlos Rubio, σε σκηνοθεσία Γιάννη Λασπιά. Το «TRES» παρουσιάστηκε αρχικά στο θέατρο OLVIO και έπειτα στο Θέατρο ΑΛΜΑ σε συμπαραγωγή με τις Θεατρικές Σκηνές.
Το 2017/18 η Square πήρε τα δικαιώματα και παρουσίασε μ;iα από τις πιο μακροχρόνιες επιτυχίες του Brodway , το «Deathtrap» του Ira Levin ( Φονική Παγίδα ) στο θέατρο Αγγέλων Βήμα σε σκηνοθεσία Γιάννη Λασπιά.
Επίσης το έργο «Camille Claudel Mudness» παρουσιάστηκε ξανά στο θέατρο ΠΟΛΗ σε σκηνοθεσία Πάνου Κούγια.
Το 2018/19 η Square παρουσίασε στην κεντρική σκηνή του BIOS, το «Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας» της Λ. Βερτμίλερ σε διασκευή και σκηνοθεσία Γιάννη Λασπιά, μ’ένα πολυπληθή θίασο. Η παράσταση επιχορηγήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού.
