“Η ομορφιά για μένα βρίσκεται στη καμπύλωση του χώρου, των χρωμάτων, της φόρμας. Ακριβώς αυτά τα στοιχεία εκμεταλλεύομαι για να βγάλω ένα αισθητικό αποτέλεσμα.”
Πώς και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με τη ζωγραφική; Πρόκειται για μία ιδιαίτερη ιστορία. Έφηβος ακόμα έτυχε να πιάσω δουλειά στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, στη συντήρηση γλυπτών. Εκεί συνάντησα γλύπτες και ζωγράφους οι οποίοι, βλέποντας το πάθος και το ταλέντο μου στην καλλιτεχνία, με ώθησαν να δώσω εξετάσεις στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Επιπλέον, στο χώρο του μουσείου είχα την ευκαιρία να είμαι σε άμεση και συνεχή επαφή με όλα τα αριστουργήματα της αρχαίας Ελλάδας, να τα μελετώ και να τα σχεδιάζω ξανά και ξανά. Μετά, συνέχισα στο φροντιστήριο με μαθήματα σχεδίου και χρώματος, με σκοπό την εισαγωγή μου στην ΑΣΚΤ. Έδωσα, πέρασα και τελείωσα την ζωγραφική με άριστα μαθητεύοντας δίπλα στο σπουδαίο δάσκαλο Ηλία Δεκουλάκο. Στη συνέχεια, έβαλα πλώρη για δεύτερο πτυχίο στο εργαστήριο της χαρακτικής με τον εξαιρετικό δάσκαλο Θανάση Εξαρχόπουλο. Και εκεί τελείωσα με άριστα. Ενίσχυσα τις γνώσεις μου με ταξίδια στη Ευρώπη, όπου επισκέφτηκα πολλές εκθέσεις και, φυσικά, θαύμασα από κοντά τα έργα των μεγάλων ζωγράφων της ευρωπαϊκής τέχνης στα Μουσεία. Ύστερα, έστησα το δικό μου εργαστήριο όπου είχα την δυνατότητα να δουλεύω συστηματικά πια και να δημιουργώ μέχρι και σήμερα.
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Στη εποχή μας έχουν γίνει πολλά στην τέχνη. Γι’ αυτό είναι δύσκολο να κατατάξω ακριβώς τα σημερινά μου έργα σε κάποιο συγκεκριμένο ρεύμα ή κίνημα κάποιας εποχής. Τα δικά μου έργα είναι ιδιαίτερα. Οι πίνακές μου είναι κυρτές επιφάνειες πάνω στις οποίες απλώνω το μουσαμά και ζωγραφίζω τα θέματά μου. Έχω εμμονή με το σχήμα των τελάρων. Τους δίνω τη μορφή μιας τριγωνικής καμπυλωτής επιφάνειας κάνοντάς τα να μοιάζουν με φτερά ή με σχήματα φουσκωμένων πανιών ιστιοφόρων. Τα έργα μου αιωρούνται μεταξύ ζωγραφικής και γλυπτικής. Η ζωγραφική μου γίνεται αντιληπτή περισσότερο ως αντικείμενο με τρεις διαστάσεις που ωθεί τον θεατή να αλλάζει οπτικές γωνίες και να περιφέρεται μέσα σε αυτό, αλλά και μέσα στο χρόνο για να δει το σύνολο της σύνθεσής μου.
Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας; Στα θέματά μου κυριαρχεί το ανθρώπινο σώμα το οποίο ολόκληρο αποτελείται από καμπυλωτές φόρμες. Τις καμπύλες, βεβαίως, φόρμες δεν τις συναντάμε μόνο στο ανθρώπινο σώμα. Ζούμε σε ένα φυσικό περιβάλλον και γενικά σε ένα πλανήτη γεμάτο από καμπυλωτά σχήματα, όπως τα ποτάμια, τα βουνά, τα δέντρα, τα λουλούδια, το νερό που κυματίζει σε μία λίμνη, τα σύννεφα στον ορίζοντα και, φυσικά, αμέτρητα άλλα. Η ευθεία γραμμή είναι ανθρώπινη δημιουργία, δεν είναι φυσική. Η κίνησή μας σε αυτό τον τρισδιάστατο καμπυλόγραμμο χώρο προσθέτει και την τέταρτη διάσταση, το χρόνο. Αυτός ο χωροχρόνος μεταμορφώνεται στη σκέψη και στα έργα μου σε χρώματα, όγκο, ενέργεια. Η ομορφιά για εμένα βρίσκεται στη καμπύλωση του χώρου, των χρωμάτων, της φόρμας. Ακριβώς αυτά τα στοιχεία εκμεταλλεύομαι για να βγάλω ένα αισθητικό αποτέλεσμα. Τα συνθέτω αναπτύσσοντας τις ιδέες μου πάνω στην κυρτή επιφάνεια του τελάρου.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Κάθε ζωγράφος στο ξεκίνημά του είναι απόλυτα φυσικό να επηρεάζεται και να αντιγράφει σημαντικούς καλλιτέχνες. Όμως στην πορεία διαμορφώνει το δικό του τρόπο έκφρασης και έτσι συνεισφέρει στον πολιτισμό, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο. Είμαι της άποψης ότι από παντού μπορείς να πάρεις στοιχεία, να επηρεαστείς, από ένα λογοτεχνικό βιβλίο, έναν πίνακα, ένα λουλούδι, ένα τοπίο, μία προσωπικότητα. Το ζήτημα είναι πώς θα μεταμορφώσεις αυτά τα στοιχεία σε δικές σου εικόνες. Υπάρχουν πολλοί ζωγράφοι που θαυμάζω και με εμπνέουν. Ενδεικτικά αναφέρω το Βελάσκεθ, το Μανέ, τον Πικάσσο, τον Μπουζιάνη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι οι μόνοι.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Ζούμε στην εποχή των εικόνων, στη εποχή που ο άνθρωπος είναι σε διαρκή οπτική διέγερση κολλημένος πάνω σε οθόνες. Το να τραβήξεις την προσοχή κάποιου για περισσότερο από μερικά λεπτά, είναι αρκετό ειδικά για ένα πίνακα ή για ένα αντικείμενο που δεν κινείται. Όλη η δουλειά μου έχει μία δυναμική, μου αρέσει αυτή η παραπλάνηση του μυαλού, η δυνατότητα να ονειρεύεσαι και να ταξιδεύεις σε ένα φανταστικό κόσμο πέρα από την εικονική πραγματικότητα. Κατ’ αυτή την έννοια, για μένα η ίδια η δουλειά μου είναι η μεγαλύτερη πρόκληση. Το να καταφέρω, δηλαδή, να κάνω το θεατή συμμέτοχο στο έργο μου. Να τον παρακινήσω να εξερευνήσει την πολυπλοκότητα της ζωγραφικής μου, να προβληματιστεί, να συγκινηθεί, να ταξιδέψει μέσα από αυτή.
Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στο δημόσιο χώρο; Τα πράγματα στην τέχνη ήταν πάντα δύσκολα, πόσο μάλλον τώρα με τον covid 19. Η τέχνη στην Ελλάδα είναι πολύ ευάλωτη. Είναι η πρώτη που πλήττεται σε δύσκολες συνθήκες: πολλοί καλλιτέχνες, λίγοι συλλέκτες και απούσα η πολιτεία. Μην τα περιμένουμε όλα από τον καλλιτέχνη, είναι απαραίτητη η συνδρομή και άλλων παραγόντων, για να μπορέσει η τέχνη να ανθήσει. Ωστόσο, είμαι αισιόδοξος άνθρωπος και πραγματικά πιστεύω ότι κάτι τέτοιο δεν είναι τόσο δύσκολο, όσο φανταζόμαστε. Χρειάζεται μόνο κάποιοι φορείς του πολιτισμού να επιδείξουν διάθεση και να αφιερώσουν ουσιαστικό χρόνο στην τέχνη. Τότε το όφελος θα είναι πολύ μεγάλο.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Καταρχάς εύχομαι να τελειώσει σύντομα αυτή η δύσκολη περίοδος που περνάμε και να βγούμε όλοι αλώβητοι από αυτή. Να είμαστε καλά και να επιστρέψουμε στην κανονικότητα. Αυτό το διάστημα συνεχίζω μία καινούργια σειρά έργων και, όταν το επιστρέψουν οι συνθήκες, σχεδιάζω να κάνω μία ατομική έκθεση.
