Ο Βασίλης Σούλης, Εικαστικός, απαντάει στις ερωτήσεις της δημοσιογραφικής ομάδας του polismagazino.gr.
“Ο πολιτισμός εύχομαι και πρέπει να στηριχθεί από τις εκάστοτε κυβερνήσεις – σε μια τεχνολογική και υλιστική εποχή – αφού χωρίς αυτόν η καθημερινότητα είναι απίστευτα πληκτική.”
Γενικό Lockdown: Αναγκαίο ή όχι; Νομίζω αναγκαίο. Είναι ο μόνος τρόπος να περιοριστεί ο ιός, αφού ο καθένας το πόσο και πως προσέχει το καθορίζει με τα δικά του κριτήρια.
Πολιτισμός: στη χώρα που γεννήθηκε ποιο είναι το μέλλον του; Ο πολιτισμός εύχομαι και πρέπει να στηριχθεί από τις εκάστοτε κυβερνήσεις – σε μια τεχνολογική και υλιστική εποχή – αφού χωρίς αυτόν η καθημερινότητα είναι απίστευτα πληκτική.
Αγκαλιάζω: μία λέξη ή κάτι πιο σημαντικό σήμερα; Μπορουμε να αγκαλιάζουμε και με τα μάτια, το βλέμμα. Η κανονική αγκαλιά είναι το επακόλουθο, η συνέχεια.
Φόβος – Απώλεια: υπάρχουν ως σκέψεις στην καθημερινότητά σας; Δυστυχώς υπάρχουν. Από τότε που γεννιόμαστε έχουμε το συναίσθημα του φόβου και της πιθανής απώλειας για πράγματα και πρόσωπα που αγαπάμε. Είμαστε τόσο αδύναμοι στο βάθος.
Μάσκα: ήρθε για να μείνει; Ελπίζω όχι. Το θέμα ειναι να πέσουν οι “μάσκες” που είχαμε έτσι και αλλιώς, προβάλλοντας στους άλλους, ένα χαρακτήρα και μια προσωπικότητα που δεν ήταν δικά μας αληθινά.
Καλλιτέχνης: “υπάρχει ελπίς” επιβίωσης για το αύριο; Ελπίδα υπάρχει όσο υπάρχει πάθος και έρωτας για την ίδια τη ζωή.
Μουσεία, Gallery, Θέατρα, Μουσικές Σκηνές: Ανοιχτά, κλειστά, με λίγα άτομα ή με κανονική λειτουργία; Τι προτείνετε; Εαν ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα και κυρίως τηρηθούν, θα μπορούσαν να είναι όλα τα πολιτιστικά δρώμενα ανοιχτά. Είναι χώροι, που οι άνθρωποι που συνήθως τα επισκεπτονται, έχουν την απαραίτητη παιδεία και σεβασμό ώστε να κυλήσουν όλα ομαλά.
Ποιο είναι το δικό σας αντίδοτο στο άγνωστο αύριο; Αντλώ δύναμη από τα αγαπημένα μου πρόσωπα και προσπαθώ να βελτιώνομαι διαρκώς σε ό,τι κάνω αλλά και να γνωρίζω βαθύτερα τον εαυτό μου. Είναι όλα αυτά εφόδια για το άγνωστο αύριο.
Ένα μήνυμά σας για τους αναγνώστες του polismagazino.gr; Η έμπνευση δεν έρχεται από το πώς και ποιοι είναι οι άλλοι γύρω μας, αλλά από το πώς είμαστε και βλέπουμε τα πράγματα εμείς.
