Γράφει ο Νίκος Μουρατίδης
Ο Τάκης Σαγιώρ γεννήθηκε στην Κέρκυρα. Σε ηλικία 15 ετών, ήρθε στην Αθήνα επι ξύλου κρεμάμενος, για να κάνει μαθήματα χορού στη σχολή της Κικής Μανιάτη. Στη συνέχεια, μπήκε στη σχολή χορού της Έλλης Ζουρούδη. Τι έγινε στην συνέχεια;
Με τον Τάκη Σαγιώρ δεν γνωριζόμαστε καλά. Μια φορά έχουμε πιει καφέ στα μέσα της δεκαετίας του ΄80 και τώρα είμαστε φίλοι στο Facebook, μιλάμε αρκετά συχνά με μηνύματα στο messenger, τηλεφωνιόμαστε, λέμε διάφορα και γελάμε. Τον ρωτάω για να μαθαίνω ιστορίες. Γελάμε πάρα πολύ.
Σήμερα, πλησιάζοντας τα 80, θεωρώ ότι στον τομέα του είναι ένας ζωντανός θρύλος. Του το αναγνωρίζουν αυτό οι καλλιτέχνες του χώρου;
Άντε καλέ… (γέλια) Κοίτα Νίκο μου, για να μιλάμε σοβαρά, δεν ξέρω και δεν μ΄ ενδιαφέρει. Όχι από σνομπισμό ή από απαξίωση, αλλά θεωρώ πως ήμουν ένας άνθρωπος που έκανα την δουλειά μου όσο καλύτερα μπορούσα… Άλλωστε δεν έψαχνα την αναγνώριση από ανθρώπους της δουλειάς μας – γιατί λίγοι είναι οι γενναιόδωροι.
Από τους πρώτους μεγάλους χορευτές της Ελλάδας στο μουσικό θέατρο και τις επιθεωρήσεις, ο Τάκης και χόρεψε, και σκηνοθέτησε και έντυσε με τις εμπνευσμένες χορογραφίες του διάφορες παραστάσεις. Κατά καιρούς διαβάζω τις αναρτήσεις που κάνει στο Face Book, και βλέπω πως δεν χαρίζει κάστανα. Εκφράζει με ευκολία αυτά που πιστεύει χωρίς φραγμούς. Κι αν καμιά φορά κάνει λάθος, δεν διστάζει να πάρει πίσω όσα είπε και έγραψε, και να ζητήσει συγνώμη. Πάντα ήταν έτσι, από μικρός;
(γέλια) μικρός ήμουν πολύ χειρότερος. Τώρα προσπαθώ να λέω πάντα όσα πιστεύω, αλλά πιο «μαλακά». Μικρός τα έλεγα χύμα και όποιον έπαιρνε ο χάρος… και να σου πω και κάτι. Θεωρώ πολύ καλό που βγάζω από μέσα μου αυτά που πιστεύω. Αλλιώς θα ήμουν ή δυστυχισμένος ή επικίνδυνος.
Λένε πως είσαι ένας μικρός επαναστάτης. Πες μου 2-3 μικρές επαναστάσεις που έχεις κάνει.
Μια επανάσταση έκανα, όλα τα άλλα ήταν αγώνας. Η επανάσταση που έκανα στα 15 μου, ήταν να σηκωθώ και να φύγω από το σπίτι μου στην Κέρκυρα και να έρθω επι ξύλου κρεμάμενος στην Αθήνα. Ήθελα πάση θυσία να ξεφύγω από έναν δεσποτικό και αυταρχικό πατέρα. Και τα κατάφερα…
Ο πατέρας του ήταν σκληρός άνθρωπος και εναντίον του θεάτρου και των γκέι. Ήθελε να τον κάνει δικηγόρο ή στην χειρότερη να τον βάλει να ασχοληθεί με τα ψάρια. Ο μικρός Τάκης δεν μπορούσε καθόλου την θάλασσα. Ζαλιζόταν. Ο πατέρας του τον έδενε στο κατάρτι για να συνηθίσει. Όποτε τολμούσε να του φέρει αντίρρηση έτρωγε πολύ ξύλο ακόμα και δημόσια. Όταν του είπε ότι θέλει να ασχοληθεί με το θέατρο, έφαγε μια…
Η συνέχεια εδώ https://bit.ly/398X4tw
