“Στις 29 Δεκεμβρίου αν όλα πάνε καλά παρέα με τους συνοδοιπόρους Στέλιο και Γιώργο Γκόλγκαρη και 40 κιθαριστές θα προσπαθήσουμε να βρούμε μια συμφωνία επί σκηνής, στο Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας.”
Ποια είναι η πρώτη σας μουσική ανάμνηση; Μεγάλωσα στα προσφυγικά στη Νίκαια. Η Μητέρα μου άκουγε όλη μέρα στο ραδιόφωνο Καζαντζίδη της θύμιζε τα δύσκολα χρόνια στην ξενιτιά, εμένα μου έβγαζε πάντα μια στεναχώρια. Τα καλοκαίρια τα περνούσαμε στο χωριό στην Κοζάνη…. Ποντιακά γλέντια, ωστόσο ο Παππούς ο Αντώνης μεγαλωμένος στην πόλη μου έβαζε μικρασιάτικα τραγούδια της Σμύρνης, ο αγαπημένος του ήταν ο συνονόματος του ο Νταλγκάς. Αυτά μου άρεσαν κι εμένα, αυτά κρατώ σαν ανάμνηση.
Ποιον Καλλιτέχνη θαυμάζετε και με ποιόν Μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Είναι τόσοι πολλοί αυτοί που θαυμάζω, που με εμπνέουν, από όλους τους χώρους της τέχνης, μια λίστα ατελείωτη. Οποιοσδήποτε βγάζει ατόφιο το πάθος του για την τέχνη, που αφήνει κάτι από την ψυχή του, που είναι αληθινός και ειλικρινής απέναντί μου, ναι είναι αξιοθαύμαστος. Θα ήθελα να βρεθώ επί σκηνής με τον ήρωα των εφηβικών μου χρόνων τον Peter Gabriel.
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Ακόμη μου είναι δύσκολο να εξηγήσω την εμπλοκή μου με τη μουσική. Ξεκίνησα σε ηλικία 10 ετών ως μαθητής κλασσικής κιθάρας στο παράρτημα του Εθνικού Ωδείου στη Νίκαια και άλλαξα τέσσερις δασκάλους τα τέσσερα πρώτα χρόνια των σπουδών μου. Έκτοτε είμαι συνεχώς στην αναζήτηση της μάθησης. Γενικά θα χαρακτήριζα την πορεία μου ως τίμια και ειλικρινή. Φυσικά και υπήρξαν πρόσωπα που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη μουσική μου εξέλιξη και ωριμότητα αλλά κυρίως στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς μου. Αυτό που μαθαίνεις στην πορεία είναι να φιλτράρεις όσο μπορείς αυτές τις επιρροές να αφήνεις πίσω οτιδήποτε σε φρενάρει οτιδήποτε σε κάνει χειρότερο σαν άνθρωπο και κατ’ επέκταση σαν καλλιτέχνη.
Ποιά είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show; Καθένας επιλέγει τον τρόπο της προβολής του. Τα Talent show είναι αυτή τη στιγμή ένας σχετικά «εύκολος» και προσιτός τρόπος να παρουσιάσει ένας νέος καλλιτέχνης τη δουλειά του. Από αυτήν την άποψη είναι ένα πρώτο βήμα. Ωστόσο θεωρώ το Διαδίκτυο ως τον αντικειμενικότερο και καλύτερο σύμμαχο των δημιουργικών ανθρώπων.
Μια συνεργασία που ονειρεύεστε; Τα όνειρα δεν σταματούν, ίσως κάποιες φορές συνεργασίες με καλλιτέχνες που θαυμάζεις φανούν κατώτερες των προσδοκιών σου και άλλες πάλι βρίσκεσαι επί σκηνής με ένα μουσικό από το πουθενά και σε συγκλονίζει. Θέλω να πω ότι αυτά όλα είναι και θέμα χημείας και στιγμής το όνειρο βέβαια πάντα πρέπει να υπάρχει ως μια δύναμη που κινεί τη δημιουργικότητα μας.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη; Υπάρχει γενικά η αίσθηση στον κόσμο ότι ο καλλιτέχνης είναι ένα εκκεντρικό, ονειροπόλο άτομο μεσαίας ή ανώτερης τάξης που έχει το προνόμιο να σκέφτεται, να λέει τη γνώμη του χωρίς να έχει οποιαδήποτε άλλη υποχρέωση απέναντι στην κοινωνία. Απο αυτή την άποψη η μουσική για χρόνια θεωρείται απο ένα μεγάλο μέρος πολυτέλεια. Εγώ όμως που δραστηριοποιούμαι εδώ και χρόνια στίς γειτονιές του Πειραιά έχω διαπιστώσει τη δίψα γονιών και παιδιών να βρούν διέξοδο μέσα απο τη μουσική πολλές φορές στερούμενοι άλλων αγαθών. Και δείτε αυτήν την περίοδο της υγειονομικής, κοινωνικής και οικονομικής κρίσης πόσα έχουν ειπωθεί και γραφτεί για την σημασία αλλά και την αναγκαιότητα της τέχνης.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις; Το 2017 ο Λεωνίδας Καββάκος βραβεύτηκε ως ο καλύτερος μουσικός του κόσμου και ακολουθούν πολλοί άλλοι νέοι που διαπρέπουν.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Αν και είμαι άνθρωπος της οργάνωσης και του σχεδιασμού προσπαθώ να ζω το παρόν και περιμένω υπομονετικά τα μελλοντικά να με βρουν εκείνα…ωστόσο στο άμεσο μέλλον υπάρχει η συνεργασία μου με το Δημήτρη Μπάση και τους Κιθαριστές της Κύπρου. Σ’ αυτό το σημείο θέλω να αναφερθώ στον Εμπνευστή και Δημιουργό αυτής της Ορχήστρας τον Αντώνη Κοΐζα ο οποίος είναι ένας άνθρωπος που γεννά συνεχώς ιδέες και πάντα βρίσκει τον τρόπο να τις πραγματοποιεί. Έτσι στις 29 Δεκεμβρίου αν όλα πάνε καλά παρέα με τους συνοδοιπόρους Στέλιο και Γιώργο Γκόλγκαρη και 40 κιθαριστές θα προσπαθήσουμε να βρούμε μια συμφωνία επί σκηνής, στο Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας. Στην παράσταση αυτή έχω αναλάβει την ενορχήστρωση και τον συντονισμό, μια δουλειά που έχει γίνει με πραγματικό κέφι και αγάπη και ελπίζω να γεμίσουν με τα ίδια συναισθήματα και όσοι την παρακολουθήσουν.
Ο τίτλος είναι «τα ερωτικά τραγούδια της Σμύρνης συναντούν την Κυπριακή παράδοση». Και προχωράμε…..
Βιογραφικό Σημείωμα
Αντώνης Μυτακίδης
Γεννήθηκε στη Νίκαια του Πειραιά το 1971.
Σπούδασε Κλασσική Κιθάρα στο Ωδείο Αττικής με καθηγητή τον Ιάκωβο Κολανιάν και πήρε το Δίπλωμα του, το 1993 με Βαθμό Άριστα.
Στη συνέχεια παρακολούθησε Μεταπτυχιακές Σπουδές με τον Κώστα Κοτσιώλη και παράλληλα συνέχισε τις σπουδές του στα Ανώτερα Θεωρητικά (Ειδικό Αρμονίας, Αντίστιξη και Φούγκα).
Φοίτησε σε σεμινάρια των Λέο Μπρόουερ, Ρομπέρτο Αουσέλ, Χούμπερτ Κέπελ κ.α.
Είναι μόνιμος συνεργάτης του Λουδοβίκου των Ανωγείων.
Επίσης έχει συνεργαστεί με τον Σταμάτη Κραουνάκη το Νίκο Ξυδάκη το Βασίλη Λέκκα τη Νένα Βενετσάνου την Αλεξάνδρα Γκράβας την Μαριάνα Πολυχρονίδη τη Βικτωρία Ταγκούλη κ.α.
Έχει δώσει Ρεσιτάλ στην Ελλάδα και το Εξωτερικό ( Αυστρία , Λουξεμβούργο, Βέλγιο , Ιταλία , Κύπρος )
Προσκαλείται και συμμετέχει ως Καθηγητής και Σολίστ στα Φεστιβάλ Κιθάρας Βόλου , Σύρου, Καρδίτσας , Αττικής , Μακεδονίας , Αμφίκλειας κ.λ.π..
Έχει εμφανιστεί πολλές φορές στην Τηλεόραση, στο Ραδιόφωνο (Μουσικά Σύνολα ΕΡΤ) αλλά και σε σημαντικά Φεστιβάλ όπως: Ραντικόντολι , Θεάτρου Βράχων, Υακίνθεια , Μεσαιωνικό Φεστιβάλ Αγίας Νάπας, κ.α.
Αρκετοί μαθητές του έχουν αποσπάσει Βραβεία σε Πανελλήνιους Διαγωνισμούς. Ασχολείται ενεργά με τη δημιουργία Κιθαριστικών Συνόλων και Ορχηστρών (Κιθαριστική Ορχήστρα Πειραιά και Κιθαριστική Ορχήστρα Νίκαιας ).
Τα τελευταία χρόνια ενορχηστρώνει και διευθύνει την Κιθαριστική Ορχήστρα Κύπρου.
Είναι Υποδιευθυντής και Έφορος Κιθάρας στο Δημοτικό Ωδείο Νίκαιας – Αγ. Ι. Ρέντη και Καθηγητής Κιθάρας στο Δημοτικό Ωδείο Πειραιά.
