Η Αγγελική Λόη, Εικαστικός, Καλλιτέχνης, απαντάει στις ερωτήσεις του polismagazino.gr
“Θελω να “ξεπαγωσει” ο,τι ο κορωνοιος ακυρωσε βιαια, να κανω καινουργια σχεδια, καινουργια πραγματα, μαζι με τους φιλους μου, τους δικους μου, τους ανθρωπους μου, μαζι με ολους !!”
Εγκλεισμός στο σπίτι. Πως διαχειρίζεστε το χρόνο σας; Ποια συναισθήματα σας διακατέχουν; Καλημερα σας κυριε Γωνιωτακη και polismagazino. Σας ευχαριστω εκ των προτερων για αυτή την ομορφη κουβεντα για το περιοδικο σας σε αυτή τη δυσκολη περιοδο του εγκλεισμου που διανυουμε. Αυτή τη στιγμη νοιωθω πως ολος ο κοσμος βασανιζεται. Οι συνθηκες εχουν δυσκολεψει πολύ τη διαβιωση μας. Όπως ολοι και εγω ζοριζομαι πραγματικα, σωματικα και ψυχικα, από αυτή την κατασταση. Ωρες ωρες νιώθω σαν να σφιγγουν το κορμι μου τεραστιες δαγκανες που δεν με αφηνουν να ανασανω. Προσπαθω να αμυνομαι, οσο μπορω. Εχω εμπεδωσει, πως ο καλυτερος τροπος για μενα, είναι να απασχολω το μυαλο μου δημιουργικα. Κανω νοερα ταξιδια, αφου δεν γινεται αλλιως, βλεποντας ταινιες στο διαδικτιο και διαβαζοντας σχεδον καθημερινα. Μετετρεψα το τραπεζι της κουζινας μου σε παγκο εργασιας και εκει πάνω, ποτε σχεδιαζοντας με νεροχρωματα σε χαρτια Α4, ποτε πλαθοντας με πηλο, φτιαχνω ό,τι κάθε φορα η συναισθηματικη μου κατασταση μου υπαγορευει.
Ακούμε συνεχώς για Βία. Ενδοοικογενειακή, εργασιακή, αθλητική, καλλιτεχνική… Εντυπωσιάζεστε από το συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές; Εσείς έχετε υποστεί κάποια μορφή βίας; Δυστυχως. Και δεν είναι κατι καινουργιο. Η βια φερνει βια. Ο εκ των πραγματων εγκλεισμος διαρκειας που βιωνουμε βγαζει στην επιφανεια καταστασεις που η καθημερινοτητα συνηθως καλυπτει καλως η κακως. Ο φοβος του θανατου, οι ατελειωτες ωρες προσωπικης μοναξιας, η ενδοσκοπηση που μοιραια πραγματοποιειται, η εξουσια που δειχνει το πραγματικο της προσωπο πια, σε μια κοινωνια που αιμορραγει, δημιουργησαν αυτή τη εκρηξη της δημοσιοποιησης τωρα. Τωρα, γιατι βρηκαν το θαρρος, οσοι μπορεσαν τωρα, γιατι δεν παει άλλο. Γιατι ειμαι και εγω ενας από αυτους, τους παθοντες. Και λυπαμαι πολύ. Λυπαμαι για μενα και για αυτους. Και θυμωνω για τα αυτονοητα. Για την ανθρωπινη ζωη και αξιοπρεπεια που καταστρατηγειται χωρις αιδω.
Πολιτισμός και κορωνοϊός. Άλλο ένα «χτύπημα» για τον πολιτισμό ή μια «ευκαιρία» για διαδικτυακή πολιτιστική επικοινωνία; Η πλειοψηφεια του κοσμου καθημερινα, χρησιμοποιωντας το διαδικτυο, εχει προσβαση σε μουσεια, από ολο το κοσμο, σε ψηφιακες εκθεσεις και γκαλερι, σε ταινιες, σε θεατρικες παραστασεις, κλπ. Και αυτό είναι το καταπληκτικο!! Και παρολο που θεωρω ότι η τεχνη εχει αναγκη την αμεσοτητα, το βιωμα, την επαφη γενικως, εντουτοις νομιζω ότι αυτές τις δυσκολες μερες, η διαδικτυακη πολιτιστικη επικοινωνια, ηταν σημαντικοτατη για ολους μας. Από την άλλη, ο κοσμος της τεχνης ολον αυτό το καιρο λιμοκτονει. Αν η τεχνη αποτελει το αλατι και το πιπερι της ζωης μας τοτε πρεπει να παρθουν ουσιαστικα μετρα, όχι ημιμετρα, για να είναι η ζωη μας, ΖΩΗ και όχι επιβιωση.
Ποια είναι τα σχέδια σας την επόμενη ημέρα της κανονικότητας; Μετα από τοσο καιρο εγκλεισμου, αποκλεισμου, μοναξιας, ολοι μονολογουμε, αμα τελειωσει θα κανω αυτό, αμα τελειωσει θα βρεθουμε από κοντα, αμα τελειωσει θα παμε εκει… θα δω αυτό… Με ανυπομονησια, με βιασυνη, ολοι, να βγουμε εξω, να ζησουμε!! Θελω να ‘’ξεπαγωσει’’ ό,τι ο κορωνοιος ακυρωσε βιαια, να κανω καινουργια σχεδια καινουργια πραγματα, μαζι με τους φιλους μου, τους δικους μου, τους ανθρωπους μου, μαζι με ολους !!
