Μια από τις πιο εμπνευσμένες εικαστικές δράσεις της χρονιάς φιλοξενήθηκε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, στο ξενοδοχείο Gatto Perso. Μια ξεχωριστή επιμελητική ομάδα ύφανε ένα εκπληκτικό “πλέξιμο” τεχνών με επίκεντρο τα εικαστικά, τη μουσική και τη λογοτεχνία. Μέλος της επιμελητικής ομάδας η Αγγέλικα Πράπα, ευθυτενής-ονειροπόλα-πολυσχιδής και ανήσυχη, μας μεταφέρει στο κλίμα της δράσης και μας ξεδιπλώνει “κομμάτια” του εαυτού και της σκέψης της.
Ποιά ήταν η φιλοσοφία της δράσης «Tης Γειτονιάς η Άνοιξη, Μητσαίων 10» με 25 εικαστικούς στο ξενοδοχείο «Gatto Perso»; Η δράση αυτή που οργανώθηκε απο την ομάδα μας #4skg, είχε σαν κεντρική ιδέα την ενεργοποίηση της εξωστρέφειας στην πόλη, μετά την απομόνωση που βιώσαμε εξαιτίας της πανδημίας. Οι καλλιτέχνες που συμμετείχαν, δημιούργησαν εικαστικά στεφάνια τα οποία κρεμάστηκαν στα μπαλκόνια έτσι ώστε η τέχνη να βγεί στο δρόμο και να μπορούν οι περαστικοί να τη συναντήσουν στο διάβα τους.
Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσής σας ως εικαστικός; Πηγή έμπνευσης είναι η πειθαρχεία και το πρόγραμμα στη δουλειά μου. Δεν ακούγεται και πολύ ρομαντικό αλλά στην πραγματικότητα έχω ένα αρκετά σταθερό πρόγραμμα δουλειάς το οποίο είχα συνηθίσει από τη Σχολή. Η έμπνευση θεωρώ οτι δεν είναι κάτι που θα σου έρθει ουρανοκατέβατα την ώρα που ασχολείσαι με κάτι άλλο. Σε επισκέπτεται όταν μετά από ώρες μπροστά στον καμβά το έργο αποκτά τη δική του ζωή. Ξεφεύγει απο το δικό σου σχεδιασμό και με δική του ενέργεια αυτονομείται και εσύ απλώς ακολουθείς στο δρόμο που αυτό σε πάει. Αυτή η διαδικασία είναι για μένα η έμπνευση και η στιγμή που αυτό συμβαίνει είναι μαγική.
Ποια είναι η αγαπημένη θεματολογία στη δουλειά σας; Η ζωγραφική μου είναι παραστατική και μου αρέσει να δημιουργώ σκηνικά από φανταστικές ιστορίες. Τόσο η φύση όσο και οι άνθρωποι συμμετέχουν σε μια διευρυμένη έννοια της πραγματικότητας.
Ποια είναι τα εργαλεία στη τέχνη σας/υλικά, που χρησιμοποιείτε για να δημιουργήσετε τα έργα σας και ποιους συμβολισμούς εμπεριέχει η επιλογή τους; Με λάδια πινέλα και καμβά δημιουργώ τους κόσμους μου. Αυτά είναι τα εργαλεία μου με τα οποία παλεύω καθημερινά να αναπτύξω τις δεξιότητές μου, στο βαθμό που να μπορώ να αποτυπώνω και να εκφράζω αυτό που βρίσκεται μπροστά μου και αυτό που βρίσκεται μέσα στο μυαλό μου με τον ιδανικότερο τρόπο.
Ποιοι είναι οι λόγοι ή οι αφορμές που σας έδωσαν την ώθηση να ασχοληθείτε με τη ζωγραφική; Η ενασχόληση με τη ζωγραφική είναι για εμένα βαθειά ανάγκη. Η αποκλειστική και επαγγελματική ενασχόληση μαζί της πέρασε από πολλές δοκιμασίες, αλλά τη διεκδίκησα με πάθος και αφοσίωση και έχω πια την τύχη ζούμε μαζί.
Με ποια προσωπικότητα της Τέχνης θα θέλατε να έρθετε σε διάλογο και με αφορμή ποιο θέμα; Μου είναι πολύ δύσκολο να επιλέξω μόνο μία προσωπικότητα και ακόμα πιο δύσκολο μόνο ένα θέμα. Η ζωγράφος του μπαροκ Artemisia Gentileschi θα ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα προσωπικότητα για μένα, με θέμα το πως βιώνει τη θέση της στο χώρο της τέχνης ως γυναίκα. Και με τον Van Gogh θα ήθελα να βρώ τον τρόπο να κοιτάξω μέσα από τα δικά του μάτια.
Θα μπορούσατε να ασχοληθείτε με κάποια άλλη μορφή τέχνης εκτός της ζωγραφικής; Θα ήθελα να παίζω μουσική. Το μόνο μου πρόβλημα είναι ότι δε θα μπορούσα να διαλέξω όργανο. Βιολί, ντραμς, πιάνο, κιθάρα, φλάουτο! Θα τα ήθελα όλα!
Ποιες θα επιθυμούσατε να είναι οι προσωπικές σας σφραγίδες ως εικαστικός; Με ενδιαφέρει η δουλειά μου να μπορεί να ταξιδεύει το θεατή της, να ξυπνά αισθήματα και σκέψεις. Και σίγουρα θεωρώ σημαντική την αισθητική απόλαυση που κάποιος εισπράτει από ένα έργο τέχνης.
Τι είναι η τέχνη για εσάς; μια μορφή προσωπικής έκφρασης; ανάγκη για δημιουργία; επικοινωνία; ή κάτι άλλο; Σίγουρα είναι ανάγκη για δημιουργία, επιτακτική και ανακουφιστική (ακόμα και όταν εμπεριέχει βάσανο). Είναι και μορφή προσωπικής έκφρασης, το οποίο όμως πιστεύω ότι δεν αφορά άλλον παρά μόνο τον ίδιο τον καλλιτέχνη (ας μη ξεχνάμε οτι μορφή προσωπικής έκφρασης είναι και το κλάμα του μωρού αλλά δεν θεωρείται τέχνη!). Το βέβαιο είναι ότι η τέχνη -η εικαστική στην προκειμένη περίπτωση- αποτυπώνει την πραγματικότητα που βιώνουμε σε πολλά επίπεδα με την αμεσότητα της εικόνας και δίνει την ευκαιρία σε όποιον επιθυμεί να σταθεί και να παρατηρήσει. Να δεί και όχι απλώς να κοιτάξει.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια ή και όνειρα; Πολλές ώρες στο εργαστήρι μου είναι κάτι που με κάνει ευτυχισμένη. Δράσεις που να φέρνουν την τέχνη έξω στην καθημερινότητά μας είναι ο στόχος που επιθυμώ να έχει η δουλειά μου.
Κάθε καλλιτέχνης αντιμετωπίζει τις δημιουργίες του σαν παιδιά του και αγαπάει εξίσου την κάθε μία από αυτές για διαφορετικούς λόγους. Υπάρχει ωστόσο κάποια δημιουργία σας που να σας είναι ιδιαιτέρως αγαπητή; Πάντα η επόμενη, γιατί εμπεριέχει το όνειρο την ελπίδα τη συνέχεια.
Η Ελλάδα της κρίσης, και των όποιων προβλημάτων την ταλανίζουν τα τελευταία χρόνια, δημιουργεί σίγουρα δυσκολίες στον βιοπορισμό κάθε ανθρώπου, πόσο μάλλον κάποιου που ασχολείται με την τέχνη και ειδικά στους νέους φοιτητές των Σχολών Καλών Τεχνών και τους νέους δημιουργούς που δεν έχουν γνωριμίες… Πιστεύετε παρόλα αυτά ότι το δυσμενές κλίμα λειτουργεί επικουρικά ή ανασταλτικά όσον αφορά στην διάθεση για δημιουργία; Οι δυσκολίες αποδεδειγμένα πάντα ευνοούν τη διάθεση για δημιουργία. Ίσως αυτό να είναι που κάνει τη γή να κινείται. Η τεράστια ανάγκη του ανθρώπου να δημιουργεί, να ονειρεύεται και να ελπίζει.
Αν επιλέγατε μια διαφορετική εποχή για να ζήσετε και να δημιουργήσετε ποια θα ήταν αυτή και με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι θα εκφραζόσασταν καλλιτεχνικά; Η αλήθεια είναι ότι οι αρχές του 20ου αιώνα, έχουν μια ιδιαίτερη γοητεία και ενέργεια την οποία θα ήταν αφάνταστα συναρπαστικό να μπορούσα να ζήσω από κοντά. Θα εκφραζόμουν καλλιτεχνικά με ό,τι τρόπο θα είχα τη δυνατότητα να το κάνω.
Ποια είναι η σχέση του δημιουργού με το έργο του; Πιστεύω ότι κάθε δημιουργός αναπτύσει άλλου είδους σχέση. Το έργο πάντως είναι σίγουρα κομμάτι του δημιουργού. Για εμένα είναι ταυτόχρονα κάτι δικό μου και ταυτόχρονα κάτι ανεξάρτητο που δε. μου ανήκει.
Πώς καλλιεργείται η εικαστική παιδεία; Η εικαστική παιδεία καλλιεργείται σαφώς μέσω της μόρφωσης. Πιστεύω ότι η σχολική εκπαίδευση είναι ιδιαίτερα σημαντική στον τομέα αυτό γιατί αντιμετωπίζει και τις κοινωνικές διαφορές. Η εικαστική παιδεία καλλιεργείται μόνο εφόσον κριθεί σημαντική απο την πολιτεία λοιπόν.
Υπάρχει αγορά Τέχνης; Φυσικά, πάντα υπήρχε και πάντα θα υπάρχει αγορά τέχνης, οι νόμοι και οι κανόνες της απλώς αλλάζουν και προσαρμόζονται πάντα στα δεδομένα κάθε εποχής.
Aν δεν ζούσατε στην Ελλάδα, σε ποιά χώρα θα νοιώθατε πολίτης της; Σε όποια χώρα θα ήταν οι άνθρωποι που αγαπώ.
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας ζωγράφοι; Βελάσκεθ, Τιντορέττο, Γκωγιέν, Σίλε, Ρούγκε, Οττο Ντιξ, Χόπερ, Πάουλα Ρέγκο, Νέο Ραουχ, Λύτρας, Ιωσιφίδης, Τσαρούχης. Και πολλοί ακόμα!
Ο Πολ Βαλερύ είχε πει «το πρόβλημα με την εποχή μας είναι ότι το μέλλον δεν είναι πια αυτό που ήταν». Σε ποιους πιστεύετε ότι ανήκει το μέλλον; Το μέλλον εξόρισμού ανήκει στους νέους. Ανήκει όμως και σε όλους που είμαστε ακόμα ζωντανοί στη σκηνή!
Είναι η αγάπη ο σκοπός της ζωής; Ο σκοπός της ζωής είναι διαφορετικός μάλλον για κάθε άνθρωπο μπορεί να είναι η δόξα, η δημιουργία, η εξέλιξη, η ευτυχία, η ολοκλήρωση η φώτιση η προσφορά, η δύναμη. Και πολλά άλλα μόνα τους ή σε συνδυασμό. Για τον εαυτό μου απλώς γνωρίζω ότι χωρίς αγάπη τίποτα δεν έχει αξία.
Με την επιστροφή των Μαρμάρων συμφωνείτε; Ή θεωρείτε ότι είναι καλύτερη διαφήμιση να βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο; Με την προυπόθεση οτι ως λαός και ως κράτος θα δεσμευτούμε να τα τιμήσουμε όπως τους πρέπει η θέση τους είναι στη χώρα από και για την οποία δημιουργήθηκαν και στην οποία “ζούσαν” εκατοντάδες χρόνια εως ότου τα υφάρπαξαν. Δεν υπάρχει διαδικασία και επιχειρηματολογία κάθαρσης για την κλοπή πολιτισμού!
Μια εικόνα που δεν θα ξεχάσετε ποτέ και ποιο το ωραιότερο ταξίδι που έχετε κάνει; Το ωραιότερο ταξίδι που έχω κάνει ήταν στη Σικελία. Όλη η ιστορία σπαρμένη μέσα σε φύση ανοιξιάτικη και μεσογειακή. Ανάμεσα σε λεμονιές πεύκα περίεργα ζωγραφισμένα στέκει δίπλα στο αρχαίο θέατρο ένα μπαροκ παλάτσο γοητευτικό μέσα στη decadence του. Σκονισμένα μεσαιωνικά χωριά και μεγαλοπρεπείς εκκλησίες και μοναστήρια πνιγμένα σε πολύχρωμα λουλούδια. Το φως και η χαρά του νότου με τη μελαγχολία τόσων καιρών που έφυγαν. Μαγικό.
Υπάρχουν κανόνες και όρια στην τέχνη; Ο μεγαλύτερος κανόνας στην τέχνη είναι η ανατροπή των κανόνων και όσα όρια και αν ξεπεράσει η τέχνη και μόνο η συζήτηση που θα ξεσπασει με αφορμη αυτό, κάνει την τέχνη να έχει επιτεύξει το σκοπό της. Λυπάμαι αλλά το politically correct δεν έχει θέση στην Τέχνη.
Αν έπρεπε να “ντύσετε” μουσικά ένα οδοιπορικό στη ζωή σας, ποιό τραγούδι θα επιλέγατε; What a wonderful world. Steve Wonder
Ποιά είναι η άποψη σας για την καθημερινότητα στη Θεσσαλονίκη και ποιο είναι το αγαπημένο σας σημείο από την πόλη; Η καθημερινότητα στη Θεσσαλονίκη έχει πολλά όμορφα στοιχεία. Η θέση της πόλης, το λιμάνι και η παραλία της, η άνω πόλη, ο πλούτος της ιστορίας και του πολιτισμού της. Οι άνθρωποι που αγαπάμε, οι γειτονιές της και η “καρδιά” της, το κέντρο. Και κυρίως οι δυνατότητες της που μας περιμένουν δυναμικά να τις αξιοποιήσουμε!
