Δημόσια θέα με ΕΠΙΜΟΝΗ ΤΕΧΝΗ σε στάσεις λεωφορείων και στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας. Το polisfreepress θέτει μία σειρά ερωτήσεων με σκοπό μια πιο προσωπική γνωριμία με τους αγαπημένους μας Επίμονους καλλιτέχνες οι οποίοι απαντούν για τη δική τους ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ.
Ο Αντιδήμαρχος Διεύθυνσης Τοπικής Οικονομικής Ανάπτυξης και Εθελοντικών Δράσεων Δήμου Φλώρινας, Μιχαήλ Ευαγ. Χάτζιος ανεφέρει σχετικά: “Η Τέχνη συναντά και αλλάζει την καθημερινότητα στην πόλη της Φλώρινας. Η καλλιτεχνική ομάδα της ΕΠΙΜΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ με ιδρύτριά της εμπνεύστρια & επιμελήτρια την εικαστική καλλιτέχνις Χρύσα Μπαρζόκα, έρχεται στην Φλώρινα καλεσμένη της Αντιδημαρχίας Εθελοντικών Δράσεων του Δήμου. Με την εικαστική δράση “Στάση Ζωής” 2, έργα καλλιτεχνών εγνωσμένης αξίας, μεταξύ αυτών και της συμπατριώτισσας μας, κυρίας Βιολέτας Γαζέα -Σαλβαρίνα, τοποθετούνται και κοσμούν στάσεις αστικών λεωφορείων της πόλης. Με αυτόν τον τρόπο
δρόμοι της Φλώρινας μετατρέπονται σε μια μόνιμη έκθεση, που αναβαθμίζει την αισθητική και φέρνει την Τέχνη δίπλα στον κάθε πολίτη. Η ομορφιά και η αισθητική ΕΠΙΜΕΝΕΙ και νικά!”
Ποια είναι η χρωματική, ή η θεματική σύνδεση του έργου σας με τη ζωή και την πόλη της Φλώρινας; Η φωτογραφία μου απεικονίζει ένα πέτρινο γεφύρι, που απαντάται στη Δυτική Μακεδονία και την Ήπειρο. Παρά το γεγονός ότι βρίσκεται στο Νομό Γρεβενών, παρόμοια γεφύρια βρίσκονται πλησίον της Φλώρινας. Τα πέτρινα γεφύρια φτιαγμένα από μάστορες κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας και αργότερα, είναι στοιχεία της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και της ιστορικής ταυτότητας τόσο της Ηπείρου όσο και της δυτικής κυρίως Μακεδονίας. Το Γεφύρι του χωριού Ζιάκας που απεικονίζεται χτίστηκε περίπου το 1885. Είναι δίτοξο με σαφώς μεγαλύτερη την κύρια (Δυτική) καμάρα, που φτάνει σε ύψος τα 7,50 μ. Το συνολικό μήκος του γεφυριού είναι περίπου 41 μ. και το πλάτος 3,10 μ.
Ποια τεχνική και ποια θεματολογία σας πρόκειται να συναντησουμε; Πρόκειται για μία φωτογραφία της κατηγορίας έργων «Αστροτοπία», δηλαδη συνδυασμός του έναστρου ουρανού με ένα ομορφο σκηνικό που συναντούμε στη Φύση. Ο προσανατολισμός του Γεφυριού του Ζιάκα από το σημείο λήψης, συνταίριαξε με την εμφάνιση τμήματος της Γαλαξιακής Ζώνης στο Νότο, στο παρασκήνιο και φρόντισα να βρεθώ στο κατάλληλο σημείο και την κατάλληλη ώρα γι αυτή τη γεωμετρία – συγκυρία. Η φωτογραφία είναι σύνθεση, πέντε επιμέρους φωτογραφιών. Μιας με έκθεση στο γεφύρι και τεσσάρων άλλων για το Γαλαξία μας, συνολικής έκθεσης 100 δευτερολέπτων με σταθερό «light painting» στη γέφυρα. Το καδράρισμα έγινε με τέτοιο τρόπο ωστε να αποτυπωθούν αντανακλάσεις της στο ποτάμι. Ήταν μία από τις πιο δύσκολες φωτογραφίες μου, αφού προκειμένου να πετύχω το στόχο της λήψης της Γέφυρας του Ζιάκα μαζί με τμήμα του Γαλαξία, αποτόλμησα να μπω εντός του ποταμού Βελονιά που δεν ήταν τελείως ξερός.
Ποιος ο λόγος έμπνευσης και συνεργασίας σας με την Επιμονή Τέχνη; H προσωπική μου γνωριμία με την επιμελήτρια της Επίμονης Τέχνης, κ. Χρύσας Μπαρζόκα, ήταν καθοριστική για να θελήσω να γινω μέλος της. Πιστεύω ότι η συνεργασία ανθρώπων με καλλιτεχνικό υπόβαθρο, μέσω της δημιουργικής αλληλεπίδρασής τους, μπορεί να βοηθήσει κάθε μέλος της ξεχωριστά να βελτιωθεί. Ταυτόχρονα, έχουμε την ευκαιρία να εκφραζόμαστε μέσα από τη δουλειά μας σε διάφορους τόπους της πατρίδας μας. Προσωπικά θα ήθελα μέσα από τις δράσεις της «Επίμονης Τέχνης» να φέρω πιο κοντά το κοινό στα δικά μου καλλιτεχνικά μου ενδιαφέροντα και να μεταδώσω την επιστήμη της αστρονομίας με εκλαϊκεύμενο τρόπο ή την ομορφιά της φύσης με μια άλλη ματιά.
Ποια από τα πρότζεκτ της Επιμονής Τέχνης αγαπήσατε περισσότερο & γιατί; Ως νέο μέλος της «Επίμονης Τέχνης» δεν συμμετείχα σε κανένα project ως τώρα. Ωστόσο μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα και έξυπνη η παρουσίαση έργων τέχνης σε στάσεις λεωφορείων της Θεσσαλονίκης. Έτσι υπάρχει μία μεγαλύτερη αμεσότητα και γνωριμία του κόσμου με τις καλλιτεχνικές δημιουργίες των μελών.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας και ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερη τραγωδία που έχει ζήσει η ανθρωπότητα; Ο άνθρωπος όσο υπάρχει στον πλανήτη δεν θα σταματήσει να κάνει πολέμους. Τα εγκλήματα των πολέμων, οι απώλειες των ανθρώπινων ζωών, οι καταστροφές των πολιτισμών, η πείνα και η φτώχια που ακολουθούν, είναι και θα είναι οι μεγαλύτερες τραγωδίες. Ζήσαμε και ζούμε ολοκαυτώματα και σκλαβιές, ακραίες οικονομικές ανισότητες, αρρώστιες και πλέον νέους κινδύνους από τις τεχνολογικές εξελίξεις και την έλευση της ψηφιακής εποχής.
Πιστεύετε ότι η Τέχνη μπορεί να κάνει καλύτερο τον κόσμο; Η ενασχόληση με την Τέχνη είναι μαζί με τον αθλητισμό μία από τις πιο ευγενείς απασχολήσεις του ανθρώπου και ειδικά ενός παιδιού. Και αυτό διότι αποσπά τον άνθρωπο από το να εμπλακεί σε κακές συνήθειες, κινδύνους ή κακές παρέες. Επίσης αυξάνει την εκφραστικότητα, τη δημιουργικότητα, τη φαντασία, κάνει τους ανθρώπους να έχουν μεγαλύτερη ενσυναίσθηση. Οι καλλιτέχνες σε όλους τους καιρούς εκφράζουν μέσα από τα έργα τους τάσεις, στάσεις και κοινωνικούς προβληματισμούς. Δεν υπάρχει ένα είδος τέχνης που να μην συγκινεί κανέναν άνθρωπο. Και έτσι στέλνουν μηνύματα που επηρεάζουν τους λαούς, ακόμα και τις ηγεσίες. Η Ελληνική Επανάσταση πχ συγκίνησε καλλιτέχνες τόσο στη ζωγραφική όσο και στην ποίηση με αποτέλεσμα να γίνει γνωστός στους λαούς της Δυτικής Ευρώπης και να ξεσπάσει το κίνημα του φιλελληνισμού που επηρέασε τελικά τις κυβερνήσεις της εποχής υπέρ της αξίας της ελευθερίας. Όλα τα είδη τέχνης διαθέτουν στο οπλοστάσιό τους εμβληματικά έργα που ταυτίστηκαν με παγκόσμιους συμβολισμούς. Η Τέχνη, λοιπόν, σίγουρα μπορεί να κάνει τον κόσμο καλύτερο.
Θα σκεφτόσασταν να χαρίσετε κάποιο έργο σας για Φιλανθρωπικό σκοπό & αν ναι σε ποιόν; Ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα μου, που έχει προσφέρει πολυάριθμα έργα σε μουσεία, πινακοθήκες, σχολεία και ευαγή ιδρύματα, θα προσέφερα κι εγώ φωτογραφικά έργα μου για φιλανθρωπικό σκοπό. Ήδη έχω μία σχετική φιλανθρωπική δράση κι ευχαρίστως θα συμμετείχα σε δημοπρασίες με αυτό το σκοπό ή/και δωρεές.
Θα θέλαμε μια αναφορά στην ιδιαίτερα τιμητική συμμετοχή του εμβληματικού ζωγράφου Βασίλη Μπόττα με έργα συλλογής, ο οποίος είναι και πατέρας σας. Θα θέλαμε δυο λόγια έστω, για την συνύπαρξη; Είναι η πρώτη φορά που θα συμμετέχω από κοινού σε μία καλλιτεχνική έκθεση με τον πατέρα μου και ευχαριστώ την «Επίμονη Τέχνη» που μου δίνει αυτή την ευκαιρία. Παρά το γεγονός ότι το καλλιτεχνικό μέγεθος, το εκτόπισμα και ο ζωγραφικός πλούτος του πατέρα μου είναι ασύγκριτος και έχει ανεβάσει τον πύχη πολύ ψηλά, προσπαθώ να ακολουθώ τα χνάρια του με τη φωτογραφική μου κάμερα. Ο ίδιος πήρα πολλά απ’ αυτόν και ειδικά το γεγονός ότι κληρονόμησα το «δημιουργικό» μικρόβιο της τεχνης. Ο πατέρας μου συμμετέχει με δύο τελείως διαφορετικά έργα από την ευρύτατη γκάμα του, παρουσιάζοντας στο φιλότεχνο κοινό της Φλώρινας ένα μικρό δείγμα από την καλλιτεχνική του ματιά και αποτύπωση. Η συνεισφορά του στην τέχνη, εκτός από το τεράστιο σε ποιότητα και ποσότητα έργο του, εμπλουτίστηκε με συγγραφή βιβλίων, τη διδασκαλία και τη συμμετοχή του σε πολυάριθμες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στη βόρεια Ελλάδα.
Περισσότερα για τον πατέρα μου και το έργο του στο προσωπικό του site : http://bottaspainting.com
https://www.facebook.com/epimonitexni
polismagazino.gr
