Άννα Τσιφτελίδου: “Γίνεται αβίαστα αντιληπτό ότι εφόσον υπήρχε έγκαιρη οργάνωση θα μπορούσε το καθολικό lock down να αποφευχθεί”

Η Άννα Τσιφτελίδου, Δικηγόρος, Δημοτική Σύμβουλος Δήμου Θέρμης, Επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης «Παρέμβαση Πολιτών Δήμου Θέρμης», τοποθετείται στο polismagazino.gr

“Οι πολίτες πρέπει να έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης στη δικαστική προστασία, όπως άλλωστε συμβαίνει με όλα τα Δικαστήρια των Ευρωπαϊκών χωρών.”

Γενικό Lockdown: Αναγκαίο ή όχι; Για μια ακόμη φορά, όπως και το Μάρτιο του 2020, κλήθηκε η κοινωνία να σηκώσει την ευθύνη της ελλιπούς προετοιμασίας του κράτους. Το ισχυρό άλλοθι που υπήρχε τότε, δεν υπάρχει αυτή τη φορά. Τότε η πανδημία αφορούσε μια καινούργια ασθένεια, που αιφνιδίασε, δεν γνώριζαν οι γιατροί πως συμπεριφέρεται, τι φάρμακα να χορηγήσουν στους ασθενείς, το εθνικό σύστημα υγείας ήταν χωρίς προσωπικό και μονάδες εντατικής θεραπείας, η κυβέρνηση μπροστά σε κάτι πρωτόγνωρο δεν είχε πλάνο και πρόγραμμα αντιμετώπισης. Ήταν λοιπόν μονόδρομος το lock down για να μη χαθούν ζωές. Ωστόσο το Νοέμβριο του 2020 τα πράγματα θα έπρεπε ήδη να έχουν οργανωθεί τελείως διαφορετικά. Έχοντας μεσολαβήσει χρήσιμο και πολύτιμο χρονικό διάστημα για την κατάλληλη προετοιμασία θα έπρεπε να έχουν στελεχωθεί με το απαραίτητο προσωπικό τα νοσοκομεία μας, να έχουν επιταχθεί οι ΜΕΘ στις ιδιωτικές κλινικές (για όλα αυτά φωνάζουν εδώ και καιρό γιατροί, νοσηλευτές και τα συνδικαλιστικά τους όργανα), να έχει επιβληθεί πολύ νωρίτερα το μέτρο της χρήσης μάσκας παντού, να αυξηθούν τα δωρεάν test, για την εστίαση να υπάρχουν άλλοι κανόνες λειτουργίας ώστε να παραμείνει ανοικτή, η τηλεκπαίδευση να είναι έτοιμη να λειτουργήσει και να έχουν εξασφαλίσει σε όλους τους μαθητές τα μέσα πράσβασης σε αυτή. Από την άλλη όπου υπήρχαν από την αρχή μέτρα τήρησης των αποστάσεων (θέατρα – κινηματογράφοι), ξενοδοχεία, δημόσιες υπηρεσίες, δεν υπήρχε λόγος να διακόψουν τη λειτουργία τους. Αλλά και σε επίπεδο Ευρώπης ποιο σχέδιο ακριβώς εκπονήθηκε;

Τώρα υπό το φόβο ότι θα πρέπει οι γιατροί μας να επιλέγουν ποιος ασθενής θα ζήσει και ποιος όχι, ανατέθηκε στην κοινωνία να υποστεί και τις συνέπειες :

Τις οικονομικές – τα επιδόματα που δίνονται είναι για επιβίωση – δεν ζωντανεύουν και δε βάζουν σε τροχιά ανάπτυξης τις κλειστές επιχειρήσεις.

Τις κοινωνικές λόγω απομόνωσης και κοινωνικής απόστασης.

Και τις ψυχολογικές διότι ο υποχρεωτικός εγκλεισμός, η έλλειψη κοινωνικοποίησης και η αποχή από ψυχαγωγικές δραστηριότητες έχει αντίκτυπο στην ψυχική υγεία μας. Γίνεται αβίαστα αντιληπτό ότι εφόσον υπήρχε έγκαιρη οργάνωση θα μπορούσε το καθολικό lock down να αποφευχθεί. Ανεξάρτητα του τι πιστεύει ο καθένας η πανδημία είναι πραγματικότητα, όλοι μας πλέον γνωρίζουμε κάποιον ή και οι ίδιοι μας έχουμε νοσήσει και συνειδητοποιήσει ότι η ασθένεια είναι εδώ. Ας εξακολουθήσουμε να είμαστε ατομικά υπεύθυνοι, αυτοπεριορισμένοι αν νοσούμε και αν έρθουμε σε επαφή με επιβεβαιωμένο κρούσμα και ας κάνουμε test κλπ, το κράτος όμως πρέπει αυτή τη φορά να εκπονήσει ένα σοβαρό σχέδιο τόσο αντιμετώπισης της πανδημίας όσο και εκκίνησης της οικονομίας. Είναι μεν ατυχές αλλά μπορεί ταυτόχρονα να αξιοποιηθεί το γεγονός ότι η πανδημία είναι παγκόσμια ώστε και πρέπει να δοθούν αποτελεσματικές λύσεις τουλάχιστον σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Lock Down και Δικαιοσύνη Είναι δυνατόν ένα κράτος δικαίου να λειτουργεί βάζοντας σε τακτά διαστήματα τη Δικαιοσύνη στον πάγο; Τα δικαστήρια έκλεισαν καθολικά στο πρώτο lock down, στο δεύτερο lock down έκλεισαν τελείως στη Θεσσαλονίκη και Σέρρες και αποφεύχθηκε τελευταία στιγμή το οριστικό κλείσιμο πανελλαδικά μετά από διεκδικήσεις και της ολομέλειας των δικηγορικών συλλογών ώστε να υπάρχει μερική λειτουργία. Οφείλουμε βέβαια εδώ να σημειώσουμε ότι στο διάστημα που μεσολάβησε μετά το πρώτο lock down είχαν βρεθεί λύσεις ώστε να μην υπάρχει συνωστισμός, ξεκίνησαν να λειτουργούν ηλεκτρονικά κάποιες υπηρεσίες και να αυξάνονται οι ηλεκτρονικές καταθέσεις δικογράφων, σε κάποιες διαδικασίες οι υποθέσεις συζητούνταν ανά ώρες. Υπήρχε δηλαδή μια ικανοποιητική λειτουργία που λάμβανε υπόψη της την πανδημία και με μια καλύτερη οργάνωση θα μπορούσε να εξελιχθεί. Είναι απολύτως αυτονόητη και εντελώς απαραίτητη η λειτουργία των Δικαστηρίων με τη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων προστασίας από τις αρμόδιες προς τούτο Διοικήσεις των Δικαστηρίων για τη διασφάλιση της ομαλής διεξαγωγής των δικών και των κάθε είδους διαδικαστικών πράξεων, άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι δεν υπάρχει δημόσια υπηρεσία που έχει παύσει τη λειτουργία της. Οι πολίτες πρέπει να έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης στη δικαστική προστασία, όπως άλλωστε συμβαίνει με όλα τα Δικαστήρια των Ευρωπαϊκών χωρών.

Ένα μήνυμά σας για τους αναγνώστες του polismagazino.gr; Ας είμαστε ψύχραιμοι και υπεύθυνοι. Ας είμαστε αλληλέγγυοι σε ανθρώπους που ξέρουμε ότι χρειάζονται βοήθεια. Ας αξιοποιήσουμε την παραμονή μας στο σπίτι οργανώνοντάς καλύτερα την εργασία μας και σχεδιάζοντας πως μπορούμε να τη βελτιώσουμε. Ας αποκτήσουμε δεξιότητες με διαδικτυακά σεμινάρια. Όταν τελικά τελειώσει η ανθρωπότητα με την πανδημία θα αφήσει πίσω της μόνιμες αλλαγές. Οφείλουμε να προετοιμαστούμε από τώρα για το νέο περιβάλλον.