Άρθρο του δικηγόρου κ. Στέλιου Γκαρίπη
Η οικονομική κρίση είναι ένας εσωτερικός πόνος που αναμιγνύει το κενό με το φόβο, είναι όλες αυτές οι στιγμές που ο άνθρωπος αισθάνεται συντετριμμένος, σε κίνδυνο και υπό εξόντωση. Το ουσιώδες όμως είναι η ίδια η πραγματικότητα – η σκληρότητα των πραγμάτων, όχι η φιλοσοφία της στρουθοκαμήλου. Όταν δεν αντικρίζουμε την πραγματικότητα με γενναίο βλέμμα, αλλά με βαθειά δυσαρέσκεια, με διάθεση διαφυγής από αυτήν, τότε εισχωρούμε στη σφαίρα της παρακμής. Ο στρουθοκαμηλισμός, η πίστη σε μαθητευόμενους μάγους και ουτοπίες στερούν κάθε προοπτική αναστροφής της πορείας προς την οικονομική άβυσσο. Ο Ελληνικός λαός βρίσκεται σήμερα διχασμένος ανάμεσα σε δυσώδεις αλήθειες και σωτήριες απάτες. Δεν έχει ωστόσο συνειδητοποιήσει πως όσο συνεχίζει να ελπίζει, υποδουλώνεται ακόμη περισσότερο.
Η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει μόνο μια οικονομική, αλλά και μια ηθική κρίση. Ακόμα και οι άνθρωποι της αγοράς της Θεσσαλονίκης που κάποτε ήταν πρωτοπόροι, σήμερα δεν έχουν όραμα, και όταν δεν υπάρχει όραμα οι άνθρωποι χάνονται. Αναπόφευκτα πρέπει να επιστρέψουμε στις αξίες, καθώς τα περισσότερα λάθη στη ζωή προέρχονται από τις λάθος αρχές και όχι από τις συνέπειες που εξάγονται με κακό τρόπο.
Πιστεύω ότι το μέλλον της Ελλάδας θα είναι δικαστικό… ή δεν θα υπάρξει καθόλου. Σ’ ένα περιβάλλον κρίσης, στο οποίο οι τεκτονικές πλάκες των θεσμών βρίσκονται σε κίνηση περισσότερο από ποτέ και στο οποίο η ανασφάλεια για τα δικαιώματα των πολιτών προστίθεται στις θεμελειώδεις αγωνίες της οικονομικής κρίσης, η Δικαιοσύνη είναι ο μόνος θεσμός που μπορεί να εξασφαλίσει την ύπαρξη ενός μέλλοντος.
Η Δικαιοσύνη με τη σειρά της οφείλει να συνεισφέρει στη δημιουργία ενός Κράτους Δικαίου που θα καθορίσει τη μελλοντική Ελληνική κοινωνία. Το μεγαλύτερο εμπόδιο για μια σταθερή ανάπτυξη είναι να παραμένει η Δικαιοσύνη τυφλή στον κίνδυνο πτώχευσης της Χώρας. Η σταθερή ανάπτυξη, εγγράφεται στη διάρκεια, σε ένα πλάνο μονιμότητας. Στο πλάνο αυτό η Ελληνική Δικαιοσύνη θα πρέπει να δώσει απαντήσεις στα εξής ερωτήματα: 1) ποιες αξίες πρέπει να ενεργοποιηθούν για ν’ αντιμετωπιστεί το ενδεχόμενο της πτώχευσης; και 2) ποιες δικαστικές τεχνικές θα επιτρέψουν τις απαντήσεις στα συγκεκριμένα ερωτήματα εθνικής επιβίωσης;
Η επιστροφή της Δικαιοσύνης, κατά πολλούς, ακόμα και σε χώρους στους οποίους δε νομιμοποιείται να εισέρχεται, όπως στο χώρο των αξιών, της πολιτικής ή της ίδιας της ιδεολογίας, προσλαμβάνει αναπόφευκτα μια κοινωνική χρησιμότητα. Και εμείς οι δικηγόροι, οφείλουμε να επιλέξουμε αν θα είμαστε συμμέτοχοι ή όχι.
