Επιμέλεια: Εύα Πετροπούλου Λιανού
DR. ZBIGNIEW ROTH CON I SUOI VERSI IN BILINGUE TRADOTTI DA ANGELA KOSTA
Translated in bilingual albanian and italianian
Dr. Zbigniew Roth është poet bashkëkohor me përvojë të larmishme dhe punë krijuese prej shumë dekadash në Poloni. Tashmë janë 65 vite veprimtari letrare, duke përfshirë këtu edhe 54 vite punë si kompozitor. Zbigniew Roth është autor, kompozitor dhe poet me disa dekada përvoje në shkrim. Ai ka filluar të shkruajë që nga viti ’57 dhe të kompozojë që nga viti 1968. Veprimtaria letrare dhe puna e vazhdueshme krijuese si në shkrime e ashtu edhe në kompozime i Dr. Zbigniew Roth – it bënë të mundur që ai të vlerësohet me shumë çmime të rëndësishme, duke përfshirë Titullin e Nderit: Doctor Honoris Causa pikërisht këtë vit (2023) në fushën e Letërsisë. Dr. Zbigniew Roth është Themeluesi dhe Presidenti i SAPS Polska (Poloni) dhe kjo bëri që ndër të tjera të merrte edhe titullin Dr. Ambasador nga Organizata Ndërkombëtare e Ambasadorëve të Paqes Al – Manara dhe nga Organizata Ndërkombëtare e Vullnetarëve të Kombeve në SHBA. Shpesh ai është pjesëmarrës në Mitingun Botëror të Poetit, dhe së fundmi ka marrë pjesë në Eventin Botëror të Poetëve me origjinë polake në Vilnius, (Lituani). Poezia e Dr. Zbigniew Roth është e pasur me metafora, retorika dhe alegori , gjë të cilën e bën lexuesin të përshkojë rrjedhshëm vargjet e tij.
PSE MORI FUND?
Jeta është si një cirk i lëvizshëm
Me ndjenjave njerëzore memece
E kapur nga shkëndija e syrit
Të një spektatori të magjepsur
Rrëmbim i plotë bëhet mes nesh
papritur një ndodhi
Duke reflektuar mbi pasigurinë
Si në një pasqyrë
Në fytyrën e partneres suaj
Të asaj që një moment më parë
Një lumturi e përbashkët dukej
Por ngadalë përtej largohet
Duke vdekur në duart e dikujt që etje ka
Teksa përballë njëri – tjetrit qëndrojmë
Të veshur me maskat e iluzioneve tona
Sytë e mi të dashuruar
Në shikimin e saj të ëmbël si kadife
Akoma kujtoj ato puthje të ëmbla
Në arenën e jetës
Ku çdo gjë rreth nesh rrotullohej
Hijet larg na shpurën sot
Në atë shkëlqim të lashtë
Tani një sfond i errët
Në fytyrat tona është
Sipari bie
Në jetën tonë asgjë nuk ndryshon.
ZEMRËN IA COPËTOI
Si një copë letre e grisi zemrën
Botës jashtë dritares ia hodhi
Krenare dhe e pandjeshme përballë saj
Duke ecur pa ndjenjat
Të cilat të gjithë i njohim.
Një vajzë këtë zemër gjeti
Në buzët e saj ta çonte nuk ngurroi
Në gjoks fort e shtrëngoi
Melodinë e lumturisë së saj
Flladi solli.
Një zemre të plagosur jetën i dhuroi
Rrahje e fortë dhe ritëm i dashurisë së vërtetë
Indiferenca nga shtëpia doli
Sot, askush nuk do të njohë më
Një zemër të copëtuar.
PIKTURË DHIMBJEJE
Një ditë dimri gri pa dëborë
Dhe shpresa normale
Jashtë dritares
Era fryn nëpër pemët e zhveshura
Vetëm një dritë të zbehtë në dhomë ka
Nga dritarja re vihet.
Këtu, njerëzimi jashtëzakonisht
Karakteristika të thjeshta ka
Të pakuptueshme për të tjerët për vite me radhë
Në një shtëpi të vjetër sa koha
Një plak pas tavolinës në këtë hapësirë të ftohtë dhe pa fuqi
ku nga oxhaku nuk ka asnjë shkëndijë
Në xhamin e veshur.
Në fund, një copë buke mban
Në dorën e tij të konsumuar
Teksa lajme të vjetra lexon në gazetën
E vendosur mbi tavolinë
Me gishta në tëmtha
E njeh vallë fatin e tij?
Një filxhan bosh në tavolinë ndodhet
As ushqim të ngrohtë nuk ka
Nuk ka zëra në distancë
Qenin prej tij e larguan sot.
Një botë miqsh
Dhe familja pas tij mbeti
Tani i fundit, i vetëm duket në jetën e thjeshtë
Pa i dhënë rëndësi
Kur me çastin e tij të fundit do takohet…
DR. ZBIGNIEW ROTH CON I SUOI VERSI IN BILINGUE TRADOTTI DA ANGELA KOSTA
Dott. Zbigniew Roth è un poeta contemporaneo con una varietà di esperienze e lavori creativi per molti decenni in Polonia, compositore ed autore. Scrive dal ’57 e compone dal 1968. L’attività letteraria e il continuo lavoro creativo sia nella scrittura che nella composizione del Dott. Zbigniew Roth gli hanno permesso di essere insignito di molti importanti riconoscimenti, tra cui il titolo onorifico: Dottore Honoris Causa quest’anno (2023) nel campo della Letteratura. Il Dr. Zbigniew Roth è il fondatore e Presidente di SAPS Polska (Polonia) e questo lo ha portato a ricevere, tra le altre cose, il titolo di Dott. Ambasciatore dall’Organizzazione Internazionale degli Ambasciatori di Pace Al-Manara e dall’Organizzazione Internazionale dei Volontari delle Nazioni negli Stati Uniti. Partecipa spesso al Poet World Rally, e recentemente ha partecipato all’Evento Mondiale dei Poeti di origine polacca a Vilnius (Lituania). La poesia del Dott. Zbigniew Roth è ricca di metafore, retoriche e allegorie per cui il lettore scorre piacevolmente i suoi versi.
PERCHÉ È FINITA?
La vita è come un circo itinerante
con sentimenti umani mutevoli
catturato nel lampo dell’occhio
di uno spettatore affascinato
Il pieno rapimento diventa tra di noi improvvisamente un fatto
Riflettendo sull’incertezza
come in uno specchio
sul viso della tua compagna
quella che un attimo fa
sembrava una felicità condivisa
Ma lentamente oltre si allontana
morendo nelle mani di chi ha sete
Stando l’uno di fronte all’altro
vestiti con le maschere delle nostre illusioni
I miei occhi innamorati
nel suo dolce sguardo come velluto
Ancora ricordo quei baci teneri
nell’arena della vita
dove tutto intorno a noi girava
Le ombre via ci hanno portato oggi
di quell’antico splendore
Ora uno sfondo scuro sono
sui nostri volti
calò il sipario
nelle nostre vite nulla cambiò.
IL CUORE LE STRAPPÒ
Come un pezzo di carta strappò il cuore
Al mondo fuori dalla finestra l’ha gettò
Orgogliosa e insensibile dinnanzi a lei camminando senza i sentimenti
di cui tutti conosciamo.
Una ragazza trovò questo cuore
A portarlo alle labbra non esitò
Al peto la strinse
La melodia della sua felicità il vento portò
A un cuore lacerato la vita diede
Pulsazione forte e ritmo del vero amore
L’indifferenza da casa uscì
oggi nessuno riconoscerà più
un cuore frantumato.
DIPINTO CON DOLORE
Una grigia giornata invernale senza neve
e la normale speranza
fuori dalla finestra,
il vento soffia tra gli alberi spogli
c’è solo una debole luce nella stanza
vista dalla finestra.
Qui l’umanità ha estremamente
caratteristiche semplici
impercettibile agli altri per anni
in una casetta vecchia come il tempo
un anziano dietro il tavolo in questo spazio freddo e senza spirito dove
dal cammino non c’è scintilla
sul vetro appannato.
Alla fine una fetta di pane tiene
nella sua mano consumata
leggendo notizie obsolete dal giornale
che sul tavolo posa
con le dita alla tempia
lo conosce il suo destino?
Una tazza vuota c’è sul tavolo
e non c’è cibo caldo
non ci sono voci in lontananza,
il cane gli è stato portato via oggi.
Un mondo di amici
e la famiglia dietro di lui fu rimasta
ora l’ultimo, solo sembra nella vita semplice
senza importargli
quando incontrerà la sua ultima ora…
Përgatiti dhe përktheu Angela Kosta Akademike, shkrimtare, poete, eseiste, kritike letrare, redaktore, promovuese, gazetare
Preparato e tradotto in italiano da Angela Kosta Accademica scrittrice, poetessa, saggista, critica letteraria, redattrice, traduttrice, giornalista
