Επιμέλεια: Εύα Πετροπούλου Λιανού
Blessing for the Victims
With heart is bleeding,
With eyes are dripping tears,
I am whipping myself,
I express my condolences,
To my people who have been bled!
To all of you who have been crushed!
To mothers who are grieving,
To children who have become orphans,
To sisters and brothers,
May God assist to you,
May people be patient!
May god bless you all!
Whose hands are stained with blood,
Those who worship only the king,
Cruel, forbidden, real animals,
The mothers curse will find and,
Children who are left behind.
Only God will to punish!
Will be executed tomorrow!
Those who are committed to crime,
Those who are shot them!
Those who slandered the people,
Let them be brought before us and judged!
Let the violence stop!
Let justice prevail forever!
Accept my blessing! Oh, God!
Bridge of Love
This era are turbulent and part of the bye,
I have poured my heart out to the people.
The sacred place for me is Shokpartogai,
Who did witness my childhood little.
I wrote a poem as a pouring spring,
When inspiration surged in my chest.
To those who have passed away,
“God blessed,” I say to the best.
To quell the longing in my heart,
After busy life, I came to the village,
When I turned my horse’s head,
Villagers build and openning bridge.
I have not seen my homeland for a long,
Where are the days is like the spring?
When “Zhem” carrying water came from,
The “Monshak” river doesn’t allow a crossing!
Nowhere is as good as my homeland,
My homeland shakes and inspires me.
Over the vast steppe playing band,
With a roar in the spring it comes me!
The river takes away ugliness of the country,
A small village would remain on the island.
A child from a remote would rent a ferry,
For a month to go to school because of can’t.
The river water filled the empty fields but,
After the flood returned, will be grass.
Even terrible flood when made us very sad,
The fragrance of the steppe intoxicates us.
The image of childhood before my eyes,
I took impulse from the village and nature.
This bridge is a bridge for nice,
Let’s call it: “the Bridge of future”!
My village I am honest for you forever,
Who can give intercede like you have?
This bridge is a bridge for lover,
Let’s call it: “the Bridge of Love”!
Let us celebrate from dawn to dawn,
The unity in the village is growing up a nation.
If there is a peace like this in every home,
We will give a smile for incoming person.
Махаббат көпірі
Бұл заман алай-түлей, ала-шапқын,
Ел-жұртқа жүрегімді ала шаптым.
Қасиетті мекен маған Шоқпартоғай,
Куәсі болған сонау бала шақтың!
Кеудеме шабыт кернеп от бергенде,
Жыр жаздым нөсерлетіп көктемдерде.
«Артының қайыр болсын» деймін елге,
Көз таныс қайтыс болып кеткендерге.
Келдім мен жырдан шашу шашамын деп,
Кеудемде сағынышты басамын деп.
Атымның басын бұрдым ауылыма,
«Бір көпір жатырған соң ашамын» деп.
Сағындым туған жерді көптен көрмей,
Баяғы күндер қайда? Көктемдердей?
Кәрі Жем тасығанда жатушы еді,
«Моншақ» сай пай-пай шіркін, өткел бермей!
Жер барма туған жерге тең келетін,
Толқытып, шабытыма дем беретін.
Төсімен кең даланың ойнақ салып,
Көктемде дауылдатып Жем келетін!
Мазасын елдің шіркін алушы еді,
Аралда шағын ауыл қалушы еді.
Баласы шеткі ауылдың бір ай бойы,
Мектепке паром жалдап барушы еді.
Толтырып сай-саланы бос тұратын,
Су тасып, бізді қатты састыратын.
Оранып көк майсаға су қайтқан соң,
Хош исі кең даланың мас қылатын.
Ауылдан шабыт алып, дара шаптым,
Суреті көз алдымда бала шақтың.
Ырымдап жақсылыққа бұл көпірді,
Көпірі деп атайық «болашақтың»!
Ауылым сен дегенде адал–ақпын,
Өзіңдей бере алады шапағат кім?
Ырымдап жақсылыққа бұл көпірді,
Көпірі деп атайық «махаббаттың»!
Ұлассын таңнан-таңға мерекеміз,
Ауылды бірлік болса ел етеміз.
Осылай тату болса азаматтар,
Есіктен келер күліп берекеміз.
The War
January began with bloodshed from,
They cut so many people’s life circle.
If the dream of two old men is a throne,
Freedom is the dream of ordinary people.
For many centuries longed for freedom,
We are tired of promises and fraud.
On the way to freedom victim of our dream,
How many souls,
how much fate,
how much hope!
The throne is shaken, though it is solid,
While trying not to fall, they tried hard.
The person who gave the order to shoot,
Don’t make excuses!
Don’t brag!
Torture never finishes, in this world,
But the fall of the throne coming soon.
Suddenly, the fire of war broke out,
It is the end of February without snow.
In the black and cold February end,
While the whole world is asleep quite.
Suddenly Ukraine woke up from the bed,
When the cannons fire side by side!
Killing his neighbor with a cannon bomb,
The unfaithful and hostile act of invasion.
They shot Kazakh a month ago long,
Putin is a fool for the world in vision.
Соғыс. Бірінші жыр
Қаңтар айы қан қырғынмен басталған,
Айырылдық қанша өрімдей жастардан.
Екі шалдың басты арманы тақ болса,
Еркіндік қой!
Жәй халықта басты арман.
Қанша ғасыр еркіндікті аңсадық!
Уәде мен өтіріктен шаршадық.
Жанбай жатып сөнді еркіндік жолында,
Қаншама жан,
қанша тағдыр,
қанша үміт!
Тақ шайқалды, болғанымен қанша нық,
Құлатпауға тырысқанмен жан салып.
Атыңдар деп бұйрық берген адамды,
Ақтамаңдар!
Мақтамаңдар жар салып!
Біздің жақта азаптау ғой баяғы,
Бірақ тақтың құлар күні таяды.
Ойда жоқта соғыс өрті бұрқ етті,
Қар жаумаған қара ақпанның аяғы.
Қар жаумаған, қара суық ақпанда,
Бүкіл әлем шырт ұйқыда жатқанда.
Украйна кенет шошып оянды,
Зеңбіріктер қатарласып атқанда!
Көршісіне ажал оғын жаудырып,
Басып кірген ең опасыз, жау қылық.
Бір ай бұрын, бізді де атқан қаңтарда,
Путин деген ақылы жоқ әңгүдік.
Путин десе асын қойған, тамсанып,
Елімізде сатқындар жүр қаншалық.
Атыңдар деп бұйрық берген адамды,
Ақтамаңдар,
Мақтамаңдар жар салып!
28.02.2022
